تجارت سازمان یافته چمدانی راهکاری برای واردات غیرقانونی

تجارت سازمان یافته چمدانی راهکاری برای واردات غیرقانونی تجارت چمدانی عبارت است از واردات کالا توسط مسافران به میزان محدود، امری که با وجود مطابقت آن با قوانین و ضوابط، به دلیل برخی از سوءاستفاده‌ها به تهدیدی جدی برای اقتصاد کشور و تولیدات داخلی مبدل شده است. به گزارش باشگاه خبرنگاران تجارت چمدانی یا همان […]

تجارت سازمان یافته چمدانی راهکاری برای واردات غیرقانونی

تجارت چمدانی عبارت است از واردات کالا توسط مسافران به میزان محدود، امری که با وجود مطابقت آن با قوانین و ضوابط، به دلیل برخی از سوءاستفاده‌ها به تهدیدی جدی برای اقتصاد کشور و تولیدات داخلی مبدل شده است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران تجارت چمدانی یا همان مسافر، از معضلاتی است که در طول سالیان اخیر با سو‌ءاستفاده برخی افراد و گروه‌های خاص، منجر به تحمیل خسارات جدی به اقتصاد و بنیه تولید داخلی کشور شده است.

اگرچه نفس این فرصت یا ظرفیت تعریف شده منطقی و قانونی به نظر می‌رسد، چراکه به هر ترتیب امکان واردات برخی از محصولات و کالاهای خاص به میزان خرد و محدود (مطابق با نیاز یک مسافر) حقی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت، لذا مشکل از زمانی آغاز می‌شود که برخی از افراد و گروه‌ها با سوءاستفاده از ظرفیت مذکور درصدد سودجویی و کسب منافع شخصی خویش برمی‌آیند و همین موضوع مسبب تحمیل عارضه‌ها و خسارت‌هایی جدی به اقتصاد کشور می‌شود.

در ذیل این گزارش، تلاش می‌شود در گفت‌و‌گو با کارشناسان و صاحب‌نظران اقتصادی، راهکارهای مؤثر در کنترل و مهار این پدیده نامیمون مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

مرتضی ستوده، محقق و پژوهشگر اقتصادی در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران با اشاره به لزوم مقابله و مبارزه تمام عیار و همه جانبه با واردات اقلام خارجی غیرضروری به کشور اظهار ‌کرد: در طول سالیان گذشته، خسارات بسیاری از محل واردات کالا‌‌‌‌ها و محصولات خارجی که مشابه داخلی آن وجود داشته به کشور تحمیل شده که قطعاً با استمرار‌ این وضعیت، نمی‌توان افق و چشم‌اندازی روشن را برای اقتصاد کشور متصوِر بود.

وی افزود: یکی از مبادی ورود اقلام و محصولات خارجی از حوزه و روزنه تجارت چمدانی انجام می‌پذیرد که در نگاه اول، خُرد و ناچیز به شمار می‌رود اما وقتی این موضوع به‌صورت سازماندهی شده عملیاتی می‌شود، به تبع نمی‌توان میزان واردات چنین محصولاتی را ناچیز و حداقلی فرض کرد.

ستوده گفت: بعضاً گزارش‌هایی واصل می‌شد که برخی افراد و گروه‌ها با مستمسک قراردادن حق ورود برخی محصولات از سوی مسافران، آن را به فرصتی برای تجارت چمدانی مبدل می‌کنند که با در نظر گرفتن تعداد کثیری از مسافران این‌چنینی و استمرار این نحوه از واردات، بیش از پیش به عمق این سوء استفاده پی خواهیم برد.

محقق و پژوهشگر اقتصادی عنوان ‌کرد: جالب اینجاست که واردات‌ مذکور برخلاف ضوابط و قوانین نیست و متأسفانه این نارسایی نه از وجهِ یک ایراد قانونی، بلکه ناشی از سوءاستفاده‌هایی است که برخی برای سود‌جویی خویش از آن بهره می‌برند.

وی افزود: بعضاً دیده یا شنیده شده برخی از اجناس در مغازه‌ها و فروشگاه‌های تجاری با این عنوان فروخته می‌شود که محصول مورد اشاره متعلق به فلان شرکت یا برند صاحب نام است و توسط یک مسافر به کشور وارد شده است.

ستوده گفت: برخی از چنین ادعا‌‌‌‌ها و اظهاراتی، کذب و دروغ است و با هدف ترغیب مشتری به خرید آن کالا یا محصول خاص مطرح می‌شود اما در این میان، کم نیستند کالاهایی که دقیقاً به‌صورت چمدانی و توسط مسافران وارد می‌شوند و در چنین سازوکاری فروش و عرضه می‌شوند.

تضعیف تولید داخلی با تجارت سازمان یافته چمدانی

یوسف قره‌چایی، کارشناس بازار در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران با اشاره به آسیب‌های وارداتِ بی‌رویه به بنیه تولیدی کشور، گفت: شکی نیست هر کالا و محصول غیرضروری که به‌صورت غیرقانونی یا ضابطه‌مند اما در پوشش‌های قانونی به کشور وارد می‌شود به مثابه ضربه‌ای به اقتصاد داخلی و اشتغال کشور خواهد بود.

وی افزود: اگرچه نمی‌توان تأثیرات مخرب واردات چمدانی را نادیده گرفت اما ذکر این نکته نیز ضروری به نظر می‌رسد که در مجموع، حجم واردات چنین اقلام و محصولاتی به هیچ عنوان قابل مقایسه با میزان انبوه واردات از مبادی نیست.

کارشناس بازار گفت: باید با ورود کالای قاچاق و محصولاتی که مشابه داخلی آن وجود دارد مبارزه و مقابله شود و این وظیفه دستگاه‌ها و نهادهای ذی‌ربط نظارتی و اجرایی است و این نقد وارد است که علی‌رغم حصول برخی توفیقات و کاهش حجم کالای قاچاق در مقایسه با سنوات گذشته، همچنان اعداد و ارقامی که از میزان واردات محصولات خارجی منعکس می‌شود، بزرگ و قابل تأمل به نظر می‌رسد.

قره‌چایی عنوان‌کرد: با وجود قابل تقدیر بودن حساسیت‌های موجود در خصوص واردات چمدانی یا همان تجارت چمدانی، این موضوع نباید به بهانه‌ای برای توجیه وجود برخی اقلام و محصولات خارجی در بازار ایران تبدیل شود و به اعتقاد بنده، اولویت‌هایی در مقابله با قاچاق کالا و واردات بی‌رویهِ محصولات خارجی در عرصه‌های دیگر وجود دارد که باید با تمرکز و انرژی هرچه بیش‌تری با آن مقابله شود و در صورت مرتفع شدن معضل مذکور می‌توان به موضوع تجارت چمدانی نیز پرداخت.

وی افزود: طرح این موضوع به معنای بی‌توجهی و غفلت از این عارضه نیست، بلکه منظور نظر این است که برای مقابله با قاچاق کالا، بر مبنای اولویت‌های موجود، حرکت کرد و گام برداشت.

محقق و پژوهشگر حوزه اقتصادی گفت: براساس آمار منتشر شده در رسانه‌ها، جراید و اظهارنظر برخی مسؤولان، ارزش واردات و قاچاق کالا و محصولات خارجی به کشور حدود ۲۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود که این میزان از قاچاق، به هیچ عنوان در چارچوب تجارت چمدانی قابل هضم و فهم نیست.

وی افزود: روشن است که این حجم انبوه، صرفاً به واسطه چمدان‌های مسافران انجام نمی‌پذیرد و امید آن می‌رود در راستای تأمین منویات مقام‌معظم‌رهبری و مصالح و منافع کلان و عمومی کشور، در برخورد و مقابله با قاچاق تلاش فزاینده‌تری مدنظر قرار گیرد.

 

قره‌چایی در خاتمه یادآور شد: برخی گزارش‌ها مؤید طراحی‌های شوم دشمنان ملت و کشور در پشت پرده این معضل (قاچاق کالا) است و با چنین اوصافی می‌طلبد در این جنگ نرم اقتصادی، مردم و دستگاه‌های متولی و ذی‌ربط با هوشمندی هرچه بیش‌تر در این نبرد به پیروزی و توفیقات حداکثری نائل شوند و در صورت حصول این امر، قطعاً طراوت و نشاط اقتصادی مورد نظر حاکم می‌شود و به تبع چرخ پیشرفت و توسعه کشور با سرعت و شتاب بیش‌تری به گردش در خواهد آمد.