شرکت‌های دولتی داخلی، بخش خصوصی را تحریم کرده‌اند

  ما هیچ‌گاه تصمیمی که منجر به خروج ارز داخل به خارج از کشور باشد نخواهیم گرفت و خرید اجناس از خارج از کشور را درست نمی‌دانیم. حدود یک ماه پیش، اسد‌ا… رحمانی، مدیرعامل شرکت شناورسازان صنعت و دریا از امضای تفاهم‌نامه همکاری با شرکت ABS هلند در زمینه ساخت گیربکس‌های Z-Drive خبر داد. مارین‌نیوز […]

 

ما هیچگاه تصمیمی که منجر به خروج ارز داخل به خارج از کشور باشد نخواهیم گرفت و خرید اجناس از خارج از کشور را درست نمی‌دانیم.

حدود یک ماه پیش، اسد‌ا… رحمانی، مدیرعامل شرکت شناورسازان صنعت و دریا از امضای تفاهم‌نامه همکاری با شرکت ABS هلند در زمینه ساخت گیربکس‌های Z-Drive خبر داد.

مارین‌نیوز در همین زمینه گفت‌و‌گویی را با اسدا… رحمانی ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید:

 + تفاهم‌نامه همکاری با شرکت هلندی ABS در چه زمینه‌هایی منعقد شد؟

شرکت هلندی ABS تاکنون از ۳۰ شرکت داخلی بازدید داشته‌اند و در بازدید مفصلی که از شرکت شناورسازان صنعت و دریا انجام دادند برای تهیه تفاهم‌نامه همکاری به منظور تأمین منافع طرفین اظهار تمایل کردند و مهارت‌ها، توانمندی‌‌ها و نیروهای ما را مورد تأیید قراردادند.‌ ما هیچ‌گاه تصمیمی که منجر به خروج ارز داخل به خارج از کشور باشد نخواهیم گرفت و خرید اجناس از خارج از کشور را درست نمی‌دانیم، حرف ما این بود که شما باید به عنوان شریک با ما وارد کار انتقال تکنولوژی گیربکس‌های Z-Drive و جرثقیل‌های پاشنه کشتی و همکاری با این محوریت باشید.

 +نحوه انتقال تکنولوژی چگونه خواهد بود؟

ما از نظر ساخت قطعات از جمله این نوع از گیربکس‌‌ها هیچ مشکلی نداریم و فکر می‌کنم با تأمین سرمایه قطعاً توانایی ساخت همه قطعات را در داخل داریم، از طرفی این موضوع اعتمادی ایجاد می‌کند برای این‌که شرکت‌های داخلی بتوانند به ما کار بدهند. ما می‌خواهیم بهانه شرکت‌های دولتی و نیمه‌دولتی و شرکت‌هایی که زیرمجموعه دولت هستند مثل صندوق‌های بازنشستگی را قطع کنیم. بحث ما از طرفی از بین بردن توجیه‌های نادرست شرکت‌های سفارش دهنده داخلی است‌(چرا که مدعی الزام شرکت‌های داخلی از نظر انتقال تکنولوژی هستند) و این‌که شرکت معتبر ABS هلند هم با ما همکاری می‌کند، شما دستور دهید و ما سفارشات را می‌پذیریم و به نحو احسن انجام می‌دهیم. از طرفی ما توانایی ساخت تمام تجهیزاتی که آن‌‌ها دارند را داشته‌ایم و سفارشات را با تمام محدودیت‌ها در داخل انجام می‌دهیم. هیچ پروژه‌ای وجود ندارد که ما نتوانیم انجام بدهیم، منتهی شرکت‌های دولتی داخلی، بخش خصوصی را تحریم کرده‌اند. کدام بخشِ شناوری که در خارج ساخته می‌شود می‌تواند بهتر از شناور ساخت داخل باشد؟ من از بهترین شرکت‌ها بازدید کرده‌ام، سازه‌های ما از بسیاری از آن‌‌ها برتر است. با بستن قرارداد همکاری با شرکت‌های معتبر خارجی، شرکت‌های دولتی در داخل، احتمالاً تصمیم می‌گیرند ما را از لیست تحریم‌ها خارج کنند.

 -به نظر شما امکان صادرات اقلام ساخت داخل با مهیا کردن چه بسترهایی امکان‌پذیر است؟

ببینید، در دوره‌ای ما تصمیم به تعمیرات شناورهای خارجی در داخل گرفتیم. در همان دوره شرکت شناورسازان صنعت و دریا روی چهار شناور خارجی تعمیرات انجام داد. دو یدک‌کش کویتی، یک شناور هندی و شناور مخزن‌دار دیگری که در هندیجان تعمیر شد؛ در واقع ارتباطات ما می‌تواند بسیار خوب باشد و ما پتانسیل‌های بالایی در منطقه خلیج‌فارس داریم که به خوبی با عملکردش شناسانده شده است، بنابراین به شکلی این اطمینان وجود دارد که به ما کار بدهند. حال ما باید تلاش کنیم که تکنولوژی برتری داشته باشیم، برای این‌که شرکت خارجی که از ما کالایی درخواست می‌کند، بابت دریافت آن به شکل با کیفیت اطمینان داشته باشد. بخش دولتی ما می‌داند که ما کننده‌ایم و می‌توانیم انجام بدهیم و ما می‌خواهیم بهانه‌های آن‌‌ها را از بین ببریم. از طرفی زمانی که کشورهای منطقه به ما مراجعه کنند و ببینند که یک شرکت خارجی با ما مشارکت می‌کند، با اطمینان بیش‌تری خرید انجام می‌دهند. در واقع ما در تمام پروژه‌هایی که انجام داده‌ایم و در این رنج از شناور‌ها که فعالیت می‌کنیم، در بحث طراحی، ساخت و راه‌اندازی هیچ مشکلی نداشته‌ایم. از طرفی وام بانک‌های داخلی با بهره بسیار بالا است و با وجود یارانه‌ای که می‌دهند باز نسبت به خارجی‌‌ها بهره‌اش بالاتر است مثلاً صندوق حمایت۱۲ تا ۱۰ درصد یارانه می‌دهد و باز ما حدود ۱۲ درصد باید بهره بانکی بدهیم، همان‌طور که می‌دانید در همه جای دنیا به همه شرکت‌های دریایی بابت این موضوع سوبسید می‌دهند ولی در داخل کشور ما این اتفاق نمی‌افتد، از طرفی در همان بحث صندوق حمایت و وجوه اداره شده با وجود این‌که کارهای بسیار خوبی انجام شده ولی همچنان کاستی‌هایی وجود دارد. شما اگر شرکت‌هایی که وام گرفتند و صاحب شناور شدند را نگاه کنید، ۹۰ درصد آن‌‌ها دریایی نیستند؛ موضوع دیگر این‌که با بهره‌ای که در داخل وجود دارد اگر ما بتوانیم از فاینانسورهای خارجی استفاده کنیم، می‌توانیم سرمایه‌گذاری در دریا را قوی‌تر کنیم و اشتغال بیش‌تری ایجاد کنیم.

 +به نظر شما برای تأمین فاینانس خارجی چه زمینه‌ها و چه بسترهایی باید فراهم شود و بخش دولتی داخلی چه نقشی می‌تواند ایفا کند؟

 

اول از همه این‌که شرکت‌هایی که وارد ایران می‌شوند نیاز به ضمانت و گارانتی دارند، من می‌توانم سقف مبلغی تأمین مالی انجام دهم و تا ارزشی می‌توانم این گارانتی را تضمین کنم؛ مثلاً مدت‌‌ها پیش زمانی خواستیم ضمانت‌نامه ارزی تهیه کنیم نتوانستم و نهایتاً آن را تبدیل به ضمانت‌نامه ریالی کردیم. باید در بانک مرکزی دستورات لازم داده شود تا ما به این اعتبارات دسترسی داشته باشیم. از بخش خصوصی نه از نظر اسنادی و نه از نظر مدارکی پشتیبانی صورت نگرفته است. همکاری دولت این بوده که بابت امضای مدرکی مرا مدت‌‌ها معطل کرده است. به جرأت می‌توانم بگویم یکی از مهم‌ترین موانع ایجاد اشتغال همین بخش دولتی است. زمانی من تصمیم گرفتم نمایشگاهی با عنوان موانع ایجاد اشتغال ایجاد کنم، نامه نگاری کردم و چه جواب‌هایی گرفتم. تناقص در دستورات، دوباره کاری‌ها و بسیاری مشکلات و نواقص که به عینه مشاهده کردم. من شخصاً به نعمت‌زاده گفتم که شما در وزارت صنعت، معدن‌ و تجارت پروانه بهره‌برداری صادر کرده‌اید، ولی به جز جواز تأسیس چه کار پر اهمیتی برای شرکت‌ها انجام داده‌اید؟ شما برخلاف پشتیبانی، ایجاد دردسری برای من و امثال من کرده‌اید و مبالغ کمی هم که به دست می‌آوردیم را از دست دادیم. شما پروانه بهره‌برداری صادر می‌کنید و از طرف دیگر سرمایه در گردش به من نداده‌اید. من به خود جناب وزیر گفتم که من جرثقیل از آبگیری شناور را ساختم ولی کسی از من نمی‌خرد. کسی ممکن است بگوید که باید بازارش را هم پیدا کنی، ولی باید پشتیبانی وجود داشته باشد. متأسفانه شرکت‌های متعددی رفته‌اند و دست دوم وارد کرده‌اند. این اقلام دست چندم در آینده بلای جان صنعت دریایی ما خواهد شد. چرا که مدتی بعد باید به دنبال قطعه در خارج از کشور بود و از طرفی پول از مملکت خارج شده است. لاستیکی که ۲۴ میلیون قیمت دارد را می‌توان با نیم میلیون و با استفاده از لاستیک دسته دوم هواپیما تأمین کرد، چه پشتیبانی صورت گرفت؟ متأسفانه بخش خصوصی با افکار و آدم‌هایی سر و کار دارد که دولتی فکر کرده‌اند و از ترس از دست دادن پست و مقام دست به اقدامات غلط می‌زنند. ببینید من با شرکتی قرارداد دارم و گفته که ۹ میلیارد تومان باید ضمانت بدهم، گفتم سند در رهن می‌گذارم چون اگر ضمانت‌نامه بگذارم باید ۱۰ درصد آن ۹۰۰ میلیون همراه با ۳۰۰ میلیون هزینه جانبی بپردازم و مگر این کار چقدر برای من سود دارد؟ مگر زمانی که به سراغ خارجی‌‌ها می‌رویم آن‌‌ها به ما ضمانت‌نامه می‌دهند؟ آقای مسؤولی که از من ضمانت‌نامه می‌خواهد باید چند روز پشت درهای شرکت خارجی که سراغش رفته منتظر بماند.