عملکرد پیمانکاران داخلی و خارجی در میادین مشترک مقایسه می‌شود محرومیت کشور از امتیازهای نفتی به‌دنبال تأخیر در برگزاری مناقصات درحالی که با رأی مردم به تداوم راه دولت تدبیر و امید، سامان دادن به میادین نفتی از اولویت‌های دولت دوازدهم به شمار خواهد رفت، انتظار می‌رود برنامه‌های توسعه این صنعت معطل آغاز به‌کار دولت […]
عملکرد پیمانکاران داخلی و خارجی در میادین مشترک مقایسه می‌شود
محرومیت کشور از امتیازهای نفتی به‌دنبال تأخیر در برگزاری مناقصات
درحالی که با رأی مردم به تداوم راه دولت تدبیر و امید، سامان دادن به میادین نفتی از اولویت‌های دولت دوازدهم به شمار خواهد رفت، انتظار می‌رود برنامه‌های توسعه این صنعت معطل آغاز به‌کار دولت دوازدهم نماند.
به گزارش ایسنا، درخواست تعیین تکلیف قراردادهای جدید نفتی و امضای نخستین قرارداد، مطالبه امروز همه دلسوزان صنعت نفت است. حتی احمدتوکلی، رییس هیأت مدیره دیده‌بان شفافیت و عدالت نیز در نامه‌ای به بیژن‌زنگنه، وزیر نفت، جویای وضعیت فعلی و تعیین و تکلیف این قرارداد‌ها شده است. در ابتدای نامه آقای توکلی خطاب به زنگنه آمده است: «حدود ۲۰ ماه از زمان رونمایی مدل جدید قراردادهای نفتی می‌گذرد و بیش از دو سال نیز برای تدوین نسخ اولیه آن زمان صرف شد و حاصل این زمان مطول آن بود که با شفاف شدن موضوع، همه ظرفیت دستگاه‌های تقنینی، اجرایی، نظارتی، اطلاعاتی و امنیتی کشور برای برطرف کردن ایرادهای متعدد این مدل بسیج شد».
اکنون دیگر منتقدان جدی قراردادهای نفتی نیز به این نقطه رسیده‌اند که با مقایسه عملکرد پیمانکاران داخلی و خارجی در دو سوی مرز یک میدان مشترک به خوبی به نتیجه استفاده از تکنولوژی روز و سرعت عمل ناشی از تأمین سرمایه لازم واقف شده‌اند و هم از این رو به صورت منطقی از وزارت نفت می‌خواهند که زود جبران مافات کرده و دست به‌کار شود.
حالا فعالان اقتصادی کشور به ویژه در حوزه نفت، همگی انتظار دارند قراردادهایی که تدوین و تصویب آن طی فرایندی زمانبر، شفاف و با اعمال نظر و همراهی همه ارگان‌های ذی‌ربط عملیاتی شد، هرچه زودتر وارد فاز اجرایی شود.
در حال حاضر، میدان آزادگان بزرگ‌ترین میدان مشترک نفتی کشور در انتظار برگزاری مناقصه است و نتایج نهایی مطالعات آن از سوی شرکت‌های توتال و اینپکس و نتایج مقدماتی مطالعاتش از سوی شرکت‌های شل و پتروناس ارایه شده است. فاز ۱۱ پارس جنوبی که به گفته مدیران ارشد صنعت نفت قرار است فاز انتقال فناوری این میدان گازی مشترک باشد، مدت‌هاست در انتظار امضای قرارداد توسعه با توتال به سر می‌برد. مرسک پای ثابت مذاکرات توسعه لایه نفتی است و ایران برای آن‌که بیش از پیش از الشاهین قطر عقب نماند، به تعیین تکلیف این میدان مشترک نیاز دارد. یادآوران میدان مشترک نفتی بزرگ دیگری است که گویا قرار است بعد از آزادگان به مناقصه رود و قاعدتاً تعیین تکلیف سریع‌تر آزادگان، راه را برای توسعه میدان عظیم یادآوران نیز باز می‌کند. صنعت نفت ایران ظرفیت‌های بالقوه بیشماری دارد که بالفعل کردن آن در گرو تأمین سرمایه و انتقال فناوری است. اگر آن‌طور که غلامرضامنوچهری، معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران گفته است، امکان افزایش ۳میلیون بشکه‌ای ظرفیت تولید روزانه نفت ایران وجود داشته باشد و تحقق آن منوط به بهره‌مندی از مطالعات دقیق و به‌کارگیری فناوری‌های پیشرفته در مسیر توسعه میادین باشد، هر روز تأخیر در اجرای قراردادهای نفتی می‌تواند کشور را از امتیازهای زیادی محروم کند.
وزارت نفت دولت یازدهم نباید معطل روی کار آمدن دولت دوازدهم بماند و باید کاری را که شروع کرده است به پایان برساند. برنامه ششم توسعه صنعت نفت بدون تأمین سرمایه لازم، راه به جایی نمی‌برد و این در حالیست که تحقق اهداف این برنامه، تنها در بخش بالادست به بیش از ۱۳۰ میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد. توسعه میادین، انتقال فناوری، افزایش ضریب بازیافت و مواردی از این دست، مطالبه امروز از وزارت نفت در واپسین ماه‌های فعالیت دولت یازدهم است. اگر قرار است قراردادهای جدید نفتی در این زمینه راه‌گشا باشد، وزارت نفت نباید منتظر تشکیل دولت دوازدهم شود و باید زودتر آستین‌‌ها را بالا بزند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.