کاسبی در ایستگاه، سلب آرامش عمومی سال‌هاست با وانت‌بارهای دوره‌گردی زندگی می‌کنیم که از بزرگ‌‌ترین عاملان ایجاد آلودگی صوتی به شمار می‌آیند. آیا اکنون وقت آن نرسیده که چاره‌ای برای بی‌خوابی و آرامش شهر بیندیشیم؟ به گزارش مهر، سخن از حقوق شهروندی به میان می‌آوریم، درحالی که حتی قادر نیستیم ساعت خواب و بیداری‌مان را […]
کاسبی در ایستگاه، سلب آرامش عمومی
سال‌هاست با وانت‌بارهای دوره‌گردی زندگی می‌کنیم که از بزرگ‌‌ترین عاملان ایجاد آلودگی صوتی به شمار می‌آیند. آیا اکنون وقت آن نرسیده که چاره‌ای برای بی‌خوابی و آرامش شهر بیندیشیم؟
به گزارش مهر، سخن از حقوق شهروندی به میان می‌آوریم، درحالی که حتی قادر نیستیم ساعت خواب و بیداری‌مان را خودمان تعیین کنیم. نه این‌که کسی به زور ما را بخواباند یا بیدار کند، اما کسانی هستند از جنس خودمان که نمی‌گذارند وقتی که می‌خواهیم، بخوابیم یا وقتی که می‌خواهیم بیدار شویم.
دم از حقوق شهروندی می‌زنیم در حالی که برای داشتن ساعتی آرامش و دقایقی حرف‌زدن، درس دادن، درمان کردن و… باید به اعماق زمین پناه ببریم. دقیقاً همان‌جایی که بتوانیم بدون این‌که پنبه را به گوشمان فرو ببریم، در خواب فرو رویم.
بار‌ها در اخبار شنیده‌ایم که آلودگی هوا از حد مجاز گذشته است. بار‌ها در جریان جلساتی قرار گرفته‌ایم که برای مقابله با آلودگی هوا تشکیل شده‌اند؛ اما تاکنون یک‌بار هم شاهد آن نبوده‌ایم که دستگاهی یا سازمانی نگران بالا رفتن میزان «آلودگی صوتی» در سطح شهر بشود.
آلودگی صوتی، پدیده‌ای که لمس نمی‌شود، دیده نمی‌شود، تنفس نمی‌شود و… اما به‌طور اسف‌باری نابود می‌کند. همان آلودگی صوتی که دیگر صدای هشدار و زنگ خطر آن هم شنیده نمی‌شود.
هرچند می‌دانیم آلودگی صوتی را خود آدم‌‌ها مثل دیگر فاجعه‌ها به بار می‌آورند، اما از راه‌های مختلفی این آلودگی به خون شهر نفوذ می‌کند که از مهم‌ترین آنها می‌توان به خودرو‌ها اشاره کرد. عادت کرده‌ایم به انواع بوق زدن و صداهای مختلفی که از خودرو‌ها به عنوان آلودگی صوتی خارج می‌شود؛ به عبارتی آنقدر به این آلودگی‌‌ها عادت کرده‌ایم که نه ایجادکنندگان صدا‌ها متوجه زشتی عمل می‌شوند و نه شنوندگان و شهروندان متوجه آزار آن.
اما بوق زدن و … دیگر چهره‌های کلیشه‌ای آلودگی صوتی به شمار می‌روند. نوعی از آلودگی صوتی وجود دارد که در عین مخرب‌تر بودن از سایر اشکال، دور از کانون توجه مردم قرار گرفته است: وانت‌بارهای دوره‌گرد با بلندگوهای اعصاب‌خردکن اما بوق‌زدن و … دیگر چهره‌های کلیشه‌ای آلودگی صوتی به شمار می‌روند. نوعی از آلودگی صوتی وجود دارد که در عین مخرب‌تر بودن از سایر اشکال، دور از کانون توجه مردم قرار گرفته است: وانت‌بارهای دوره‌گرد با بلندگوهای اعصاب‌خردکن.
همان‌‌ها که چندین بار سر جلسه امتحان با صدایشان حواستان را پرت کرده‌اند به جایی دوردست. همان‌‌ها که موقعی که سردرد شدیدی داشتید، سردردتان را شدیدتر کرده‌اند. همان‌هایی که بلندگویی به دست می‌گیرند و به ریش حقوق شهروندی با صدایی بلند می‌خندند. از همان وانت‌بارهایی سخن می‌گوییم که برایشان اهمیت ندارد ممکن است تبلیغ محصولشان در ساعت ۸صبح، دو ظهر یا ۱۱ شب، آرامش شهروندی را به شکلی ظالمانه سلب کند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.