رؤسای سازمان نظام مهندسی الزام به استفاده از انرژیهای نو در ساختمانها جزو وظایف نظام مهندسی نیست به عقیده مسؤولان سازمان نظام مهندسی، الزام و اجبار در رابطه با استفاده از انرژیهای نو در ساختمانها در حیطه وظایف و یا اختیارات این سازمان نمیگنجد. از سوی دیگر اگر نهادهای رده بالا مثل وزارتخانه هم بخواهند […]
رؤسای سازمان نظام مهندسی
الزام به استفاده از انرژیهای نو در ساختمانها جزو وظایف نظام مهندسی نیست
به عقیده مسؤولان سازمان نظام مهندسی، الزام و اجبار در رابطه با استفاده از انرژیهای نو در ساختمانها در حیطه وظایف و یا اختیارات این سازمان نمیگنجد.
از سوی دیگر اگر نهادهای رده بالا مثل وزارتخانه هم بخواهند این مهم را به صورت یک الزام و تکلیف برای سازندگان در نظر بگیرند؛ در شرایط کنونی رکود مسکن نمیتوانند پاسخ و نتیجه مطلوبی از این رویکرد بگیرند و لازم است سیاستهای تشویقی را برای ترغیب هرچه بیشتر کارفرمایان و سازندگان برای توجه به این موضوع در نظر بگیرند.
به گزارش صما، در همین رابطه رییس سازمان نظام مهندسی ساختمان استان هرمزگان در رابطه با نقش نظام مهندسی در توسعه انرژیهای نو و موانع موجود در این مسیر، گفت: اگر بخواهیم ارتباط بحث انرژیهای نو را با فعالیتی که در حال حاضر سازمانهای نظام مهندسی انجام میدهند بسنجیم، فعالیت سازمان بیشتر مرتبط با بخشهای طراحی و ترویج این موضوع برای علاقهمندی بیشتر کارفرمایان به استفاده از این انرژیها است.
مهدیرضایی افزود: یعنی اگر سازمانهای نظام مهندسی بتوانند در مسیر حرکت و فعالیت تخصصی خود کارفرمایان را متمایل به استفاده از این انرژیها، به عنوان تأمینکننده بخشی از انرژیهای مورد نیاز ساختمانها کنند، میتوانند در افزایش استفاده از انرژیهای نو تأثیر داشته باشند.
وی تأکید کرد: منتهی چون سازمانهای نظام مهندسی سیاستگذار در این زمینه نیستند، بنابراین الزام و اجبار به این موضوع نمیتواند در حیطه وظایف و یا اختیارات سازمانهای نظام مهندسی قرار بگیرد.
رضایی ادامه داد: درواقع اشکال ماجرا در این است که سازمانهای نظام مهندسی دستگاه تصمیمگیرنده و سیاستگذار نیستند و نمیتوانند کسانی را که برای دریافت خدمات مهندسی به سازمان و اعضای سازمان مراجعه میکنند، به این امر ملزم کنند که حتماً باید در طراحی و استفاده و برنامهریزی برای استفاده از انرژیهای ساختمان، انرژیهای نو را در نظر بگیرند.
وی در پاسخ به اینکه آیا باید تدابیری اندیشیده شود که نظام مهندسی دارای قدرت تصمیمگیری و سیاستگذاری در این حوزه داشته باشد، گفت: اینکه قدرت و تصمیمگیری کاملاً به سازمان نظام مهندسی واگذار شود تا در این زمینه سیاستگذاری کند، امکانپذیر و یک خواسته منطقی نیست. اما باید تأثیر سازمان نظام مهندسی را به واسطه پتانسیل بالای کارشناسی و ظرفیت فنی آن و ارتباط مستقیم این نهاد با مصرفکنندگان بخش خصوصی، در این تصمیمگیریها بیشتر کنیم.
رضایی تأکید کرد: هرگاه ما توانستیم تأثیرگذاری سازمان را در این گونه تصمیمگیریها و سیاستگذاریها افزایش دهیم، میتوانیم امیدوار باشیم که در بخش غیردولتی، نقش تصمیمگیری کارشناسی پررنگتر شود و قطعاً تصمیمگیری کارشناسی در این موضوع خاص، منجر به افزایش سهم انرژیهای نو در تأمین انرژی مورد نیاز ساختمانها خواهد شد.
رییس نظام مهندسی استان هرمزگان همچنین در پاسخ به اینکه آیا توسعه انرژیهای نو میتواند اشتغالزایی برای مهندسان ایجاد کند گفت: بهطور قطع این هدف محقق میشود. چون ما در سازمانهای نظام مهندسی ارایهدهنده خدمات هستیم و وقتی یک خدمت جدیدی ایجاد میشود و یا نوع خدمت از نوع متداول قبلی به نوع جدیدی تبدیل میشود، قطعاً یک بازار و فضای کاری جدیدی هم ایجاد میشود.
رضایی خاطرنشان کرد: لذا این فضای کاری جدید به دنبال خود اشتغالزایی هم به دنبال خواهد داشت و تعریف موضوع با نوع فعالیتی که قرار است در بازار مهندسی انجام شود، قطعاً به وضعیت بازار کار و اشتغال مهندسان کمک میکند.
بیتوجهی به بحث انرژی در خرید مسکن
همچنین رییس سازمان نظام مهندسی ساختمان استان آذربایجانشرقی با انتقاد از بیتوجهی مردم و خریداران به بحث انرژی در هنگام خرید مسکن گفت: متأسفانه سازندگان و بهرهبرداران در ساخت و خرید مسکن به کیفیت و وضعیت آن از نظر میزان و نوع مصرف انرژی توجه نمیکنند.
علیطوماری با بیان این مطلب افزود: در واقع خریداران در هنگام مراجعه برای خرید مسکن به این موضوع اهمیت نمیدهند که آیا میزان مصرف انرژی در یک ساختمان زیاد و یا کم و یا در حد نرمال است. همچنین سازنده مطمئن نیست که اگر در ساختوساز خود به موضوع مصرف بهینه انرژی و یا کاربرد انرژیهای پاک اهمیت دهد میتواند از آن بهرهای ببرد.
وی تأکید کرد: در حال حاضر نکته بسیار تأثیرگذار در خریدوفروش ساختمانها، مسایل اقتصادی است که تمامی مسایل و الزامات دیگر را تحتالشعاع خود قرارداده است و تا زمانی که نوع انرژی بهکاررفته در واحدهای مسکونی، تأثیرات و صرفه اقتصادی به همراه نداشته و یا حداقل الزاماتی وجود نداشته باشد، سازنده هم اقدامی در جهت بهبود وضعیت و استفاده از انرژیهای نو و پاک نخواهد کرد.
طوماری با بیان اینکه در شرایط کنونی سازمان نظام مهندسی نمیتواند پارامتری را برای تشویق یا الزام بهرهبرداران در راستای استفاده از انرژیهای نو تعیین کند گفت: وزارتخانهها و مسؤولان رده بالا میتوانند الزاماتی را برای این منظور تهیه و ابلاغ کنند که سازندگان ملزم به اجرای آنها باشند و خریدار هم بداند که این ضابطه در تمامی ساختمانها اجرایی شده و تأثیرات اقتصادی آن هم در همه ساختمانها بهطور یکسان لحاظ شده است.
این مسؤول با انتقاد از عدم اجرای مبحث ۱۹مقررات ملی ساختمان گفت: ما نه تنها در حوزه انرژیهای نو بلکه در اجرای الزامات مبحث ۱۹ هم موفق نبودهایم و اولین دلیل این ضعف و بیتوجهی، ارزان بودن قیمت انرژی در کشور ماست و به همین دلیل در موقع استفاده، ساخت و بهرهبرداری از ساختمان هم به آن توجه نمیشود.
نهادهای فرادستی الزامات و تشویقات مناسب تعیین کنند
طوماری در ادامه با بیان اینکه مهندسان و طراحان نمیتوانند به دنبال ایجاد الزام برای استفاده از انرژیهای پاک و نو باشند افزود: لازمه تحقق این امر آن است که در نهادهای فرادستی به دنبال ایجاد الزامات مناسب و مفید برای این حوزه باشیم.
وی همچنین در پاسخ به اینکه آیا سازمان نظام مهندسی میتواند طراحان و مهندسان خود را ملزم به طراحی ساختمانها طبق اصول بهینهسازی مصرف انرژی و یا استفاده بیشتر از انرژیهای نو در ساختمانها کند، گفت: سازمان میتواند این کار را انجام دهد اما عملاً جوابی از این رویه نمیگیرد، چرا که این برخورد تنبیهی و شلاقی است.
طوماری افزود: تا زمانی که بهرهبردار و سازنده خود تمایل به این موضوع نداشته باشند، اجبار طراح و مهندس فایدهای ندارد. از طرف دیگر در شرایط کنونی رکود مسکن، هرچه الزامات بیشتری را برای سازندگان تعیین کنیم، آنها از فعالیت در عرصه تولید مسکن دلسرد میشوند و دیگر تمایلی برای ساختوساز ندارند.
به گفته وی هرچند برخی معتقدند که در حال حاضر زمان الزامی کردن این ضوابط و مقررات فرارسیده اما واقعیت آن است که امروز مهندسان و طراحان در وضعیت مطلوبی از نظر اقتصادی و شرایط شغلی به سر نمیبرند و از طرف دیگر در دوره فعلی رکود مسکن، سازندگان و بهرهبرداران هم با چالشهای زیادی مواجهند و لذا تکلیف و اجبار پاسخ نمیدهد و باید به مرور زمان با ملایمت این موضوع را عملیاتی کنیم.
طوماری در عین حال با اشاره به لزوم اعمال سیاستهای تشویقی برای مردم و سازندگان در این بخش گفت: دولت تا جای ممکن باید در این حوزه سرمایهگذاری و افرادی که این مسایل را رعایت میکنند، تشویق کند و یقین بداند که صرف هرگونه هزینهای در این حوزه، هزینه محسوب نمیشود بلکه به عنوان سرمایهگذاری طی سالهای آتی، بازگشت سرمایه و حفظ سرمایههای ملی را به همراه خواهد داشت.
وی با اشاره به وضعیت نامناسب محیطزیست از نظر ترافیک و آلایندگی در شهرها تصریح کرد: اگرچه در شرایط کنونی بهکارگیری انرژیهای نو به جای سوختهای فسیلی یک الزام است اما بدون شک باید سازندگان و بهرهبرداران هم خواهان این موضوع باشند و در غیراین صورت مهندسان نمیتوانند آن را در ساختمانها اجرایی کنند.
عضو شورای مرکزی نظام مهندسی کشور همچنین در پاسخ به اینکه آیا توسعه و ترویج انرژیهای نو میتواند اشتغالزایی برای مهندسان را به دنبال داشته باشد گفت: توسعه انرژیهای نو، به یقین ضمن حفظ محیطزیست، میتواند زمینههای جدید شغلی در دو بخش تولید و ساخت برای مهندسان به همراه داشته باشد. اما چون بستر این امر فراهم نیست اشتغالزایی از این طریق هم دور از ذهن به نظر میرسد.
طوماری مؤلفه اول برای ایجاد انگیزش در این حوزه را مسأله اقتصادی دانست و با بیان اینکه مسایل اخلاقی و محیطزیست در اولویت بعدی قرار دارند افزود: اگر مسأله اقتصادی توجیه نشود، سایر پارامترها ازجمله منافع ملی، محیطزیست و نسلهای آینده مورد توجه جدی قرار نمیگیرد.
وی خاطرنشان کرد: دولت باید در حوزه انرژیهای نو سرمایهگذاری کند چراکه این سرمایهگذاری در آینده منافع و بهرهوری بیشتری را رقم میزند اما متأسفانه برنامهریزیها در این زمینه کوتاه مدت است و برای برنامههای بلندمدت در کشور برنامهریزی نمیشود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.