ریزه‌خواری میلیاردی از سفره نفتی‌ها! سمیه مهدوی- تافته‌های جدا بافته در حیات خلوت شرکت‌های نفتی و پتروشیمی مشغول پرکردن حساب‌های بانکی‌شان هستند. ظاهراً برخی از مدیران و کارمندان با تخم‌های دوزرده‌ای که می‌کنند، خود را مستحق دریافت حقوق و مزایای میلیاردی به صورت سالانه می‌دانند. قرار بود ریشه این کانال حقوق‌های نجومی در نفت خشکانده […]
ریزه‌خواری میلیاردی از سفره نفتی‌ها!
سمیه مهدوی- تافته‌های جدا بافته در حیات خلوت شرکت‌های نفتی و پتروشیمی مشغول پرکردن حساب‌های بانکی‌شان هستند. ظاهراً برخی از مدیران و کارمندان با تخم‌های دوزرده‌ای که می‌کنند، خود را مستحق دریافت حقوق و مزایای میلیاردی به صورت سالانه می‌دانند. قرار بود ریشه این کانال حقوق‌های نجومی در نفت خشکانده شود. در همین راستا، وزارت نفت نیز سال گذشته پس از درز کردن اخبار مربوط به متخلفانی که درحال دورزدن درآمدهای نفتی بودند، ابلاغیه‌ای صادر کرد تا تمام قد رودرروی این افراد فرصت‌طلب بایستد. با مشخص شدن چارت حقوق‌های دریافتی که بین ۱۹میلیون تا ۲۴میلیون‌و۷۰۰هزارتومان، متغیر بود، انتظار می‌رفت حتی‌المقدور اثری از ردپای دارندگان فیش‌های نجومی باقی نماند؛ اما جسته‌گریخته زمزمه‌هایی در خصوص ادامه یافتن این سناریو شنیده می‌شود. در اوایل سال جاری یعنی با گذشت زمانی در حدود ۹ ماه از صدور این ابلاغیه از حقوق یک‌میلیاردو۱۰۰ میلیون تومانی یکی از مدیران پتروشیمی رونمایی شد! یک تخلف کلان که احتمال می‌رود رقم آن به مرز ۱۲هزار میلیارد تومان هم برسد.
افرادی که با زیروروکشی از پست و مقام خود سوءاستفاده می‌کنند، علاوه بر این‌که خزانه دولت را خالی می‌کنند، ضربه مهلکی نیز به‌کارایی صنعت می‌زنند و با سست کردن انگیزه قشر فعال در این صنف از جماعت کارگر گرفته تا نیروهای متخصص و اهل فن، قدم‌های فعالان و مدیران دلسوز پروژه‌ها را نیز سست می‌کنند.
همان‌طور که عدم رسیدگی به وضعیت کارکنان پیمانکاری و قراردادی عواقب سنگینی دارد، در مقابل میدان دادن به تعدادی افراد که در اقلیت نیز هستند، می‌تواند اوضاع را وخیم تر کند.
یکه‌تازی‌های این‌چنینی عده‌ای، منجر به حاکم شدن احساس تبعیض در میان نیروهای انسانی این صنعت می‌شود. سرانجام نیز با ابراز نارضایتی کارکنان و اعتراضات گروهی کار تا چند وقت می‌خوابد. در پی این اتفاق، ممکن است تعداد دیگری از نخبگان یا نیروهای متخصص نفتی، عطای شرایط کار در بازارهای داخلی را به لقایش ببخشند و قصد عزیمت به خارج از کشور کنند.
این یک پایان فاجعه‌آمیز برای بازاری است که درحال تقلا برای جذب سرمایه می‌باشد. زمانی که مسؤولان با برنامه‌ریزی حرکت به سمت جلو را در پیش گرفته‌اند تا وضعیت راکد و نیمه‌فعال پروژه‌های نفتی و پتروشیمی و پالایشگاه‌ها را تغییر دهند، ریزه‌خواری عده‌ای البته از نوع میلیاردی آن، منجر به فراری دادن نیروهای داخلی می‌شود و هر آنچه را که متولیان صنعت رشته کرده‌اند، پنبه می‌کند.
در این میان که وزیر نفت با آینده‌نگری تصمیم به ایجاد یک تحول در استخدام نیرو‌‌ها گرفته است و در پی این تصمیم ۲۵۰۰نفر برای کار در این صنعت خیز برداشته‌اند؛ با توجه به موارد ذکر شده باید آینده‌ای روشن برای این تعداد افراد فراهم کرد. یعنی از نظر مالی و امنیت شغلی خیالشان را ۶ دنگ راحت کرد که مبادا با تخلفات افرادی قلیل حق چندین هزار نفر خورده شود.
وقتی تعداد انگشت‌شماری از مدیران حقوق‌های بالا ۵۰ میلیون تومان دریافت می‌کنند و سر بقیه کارکنان بی‌کلاه می‌ماند، راندمان کاری به شدت رنگ می‌بازد این امر در نهایت برای صنعت نفت و بازارهای زیرمجموعه، گران تمام می‌شود. بنابراین برای جلوگیری از هدرررفت سرمایه‌های مالی و انسانی باید در امر نظارت و کنترل مجموعه‌ها دقیق‌تر عمل کرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.