«اروپا»، تبی که کارلوس‌کی‌روش به جان ملی‌پوشان انداخت!

اتفاقات دهه ۹۰ تکرار می‌شود؟ «اروپا»، تبی که کارلوس‌کی‌روش به جان ملی‌پوشان انداخت! نگاه ویژه کارلوس‌کی‌روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران به بازیکنانی که در لیگ‌های اروپایی بازی می‌کنند باعث شده تا ملی‌پوشان از هیچ تلاشی برای بازی در تیم‌هایی اروپایی غافل نشوند. به گزارش مهر، کاوه‌رضایی علی‌رغم همه موفقیت‌هایی که همراه با استقلال در […]

اتفاقات دهه ۹۰ تکرار می‌شود؟

«اروپا»، تبی که کارلوس‌کی‌روش به جان ملی‌پوشان انداخت!

نگاه ویژه کارلوس‌کی‌روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران به بازیکنانی که در لیگ‌های اروپایی بازی می‌کنند باعث شده تا ملی‌پوشان از هیچ تلاشی برای بازی در تیم‌هایی اروپایی غافل نشوند.

به گزارش مهر، کاوه‌رضایی علی‌رغم همه موفقیت‌هایی که همراه با استقلال در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا به دست آورد هرگز به تیم ملی دعوت نشد و با وجود موقعیت خوب مالی و جایگاهی که در استقلال داشت، ترجیح داد با رقمی بسیار کم‌تر به تیمی معمولی در کشور بلژیک بپیوندد. کشوری که خود جایگاه بالایی در فوتبال اروپا ندارد و لیگ این کشور در زمره لیگ‌های درجه اول اروپا محسوب نمی‌شود.

احسان‌حاج‌صفی، ملی‌پوش تیم سپاهان با وجود جایگاه خوبی که در سپاهان داشت، ترجیح داد به لیگ درجه چندم اروپا رفته و در یک تیم بسیار معمولی از یونان توپ بزند. آن هم با شرایط مالی بسیار ناچیز.

رامین‌رضاییان همه تلاش خود را می‌کند تا در یک تیم کم نام و نشان و کاملاً معمولی از لیگ بلژیک توپ بزند. این ملی‌پوش حتی حاضر است برای حضور در این تیم معمولی بلژیک تست هم بدهد.

مهدی‌طارمی همه تلاش خود را می‌کند تا از پرسپولیس جدا شده و به اروپا برود، ولو این که به یک تیم پایین‌تر از معمولی در فوتبال اروپا منتقل شود. و از این دست بازیکنان در فوتبال کشورمان کم نداریم و روزبه‌روز هم بر تعداد آنها اضافه می‌شود.

با نگاهی به اسامی ملی‌پوشان کشورمان می‌بینیم در حال حاضر تنها تعداد معدودی از ملی‌پوشان در تیم‌های ایرانی توپ می‌زنند که البته همان‌ها هم بی‌تمایل نیستند تا به اروپا منتقل شوند. به خصوص آنهایی که شرایط سنی‌شان مناسب این نقل و انتقالات باشد.

«تب اروپا» فوتبال و فوتبالیست‌های ایران را گرفته چرا که این امر به فوتبالیست‌هایی که یا در تیم ملی حضور دارند و یا در معرض دیده شدن و دعوت شدن به تیم ملی قرار دارند، این را می‌دانند که صرف نام «فوتبال اروپا» ضریب اطمینان‌خاطرشان را برای حضور در تیم کی‌روش به شدت بالا می‌برد.

شاید طلایی‌‌ترین سال‌های فوتبال ایران را در دهه ۹۰ میلادی شاهد بودیم. سال‌هایی که نسل طلایی در فوتبال ایران شکل گرفت و ستاره‌هایی نظیر عابدزاده، پاشازاده، زرینچه، نادرمحمدخانی، شاهرودی، میناوند، استیلی، خاکپور، منصوریان، خدادادعزیزی، علی‌دایی، مهدوی‌کیا، علی‌کریمی، هاشمیان، سامره، رحمان‌رضایی، کریم‌باقری، مجیدنامجومطلق، سیروس‌دینمحمدی، داریوش‌یزدانی، علی‌موسوی، فرهاد‌مجیدی و… فوتبالیست‌هایی بودند که در همه این سال‌ها در تیم‌های باشگاهی ایران خوش درخشیدند، به تیم ملی رسیدند و عمدتاً نیز به تیم‌های خوب اروپایی ترانسفر شدند.

در آن سال‌ها بازیکنان زیادی از کشورمان در اروپا حضور داشتند با این تفاوت که اغلب این بازیکنان در تیم‌های معتبر لیگ‌های معتبری مثل بوندسلیگا، لیگ برتر و سری‌آ حضور داشتند. تیم‌هایی چون بایرمونیخ، لورکوزن، اف. ث کلن، هامبورگ، هرتا‌برلین از آلمان، پروجیا از ایتالیا و چارلتون از انگلستان پذیرای فوتبالیست‌های ایرانی بودند. تعدادی از بازیکنان ایرانی مثل دایی، هاشمیان، رحمان‌رضایی، مهدوی‌کیا و… سال‌های سال در تیم‌های اروپایی خود بازی کردند و موفقیت‌های بین‌المللی زیادی را به دست آوردند.

گرچه در حال حاضر هم تعداد قابل ملاحظه‌ای از فوتبالیست‌های ایرانی در لیگ‌های اروپا بازی می‌کنند، اما قطعاً لیگ کشورهایی مثل بلژیک، کرواسی، اتریش، یونان و حتی روسیه و هلند در مقایسه با تیم‌هایی که نسل‌های گذشته در آنها بازی می‌کردند در سطح کیفی بسیار پایین‌تری قرار دارند.

 

نگاه ویژه کارلوس‌کی‌روش به لیگ‌های اروپایی و التفات خاص وی به بازیکنانی که در هر سطحی از اروپا بازی می‌کنند، بسیاری از فوتبالیست‌های ایرانی را به خصوص در سال منتهی به جام جهانی تشویق به حضور در یک کشور اروپایی کرده است تا جایگاه‌شان نزد سرمربی تیم ملی به خطر نیفتد. این بازیکنان حاضرند با قراردادهای مالی بسیار پایین (حداقل کم‌تر از پولی که در ایران می‌گرفتند) در لیگ‌ها و تیم‌های نه چندان معتبر بازی کنند تا در سال منتهی به جام جهانی از قافله تیم ملی عقب نمانند.