دست خالی فوتبال ایران از انتقال‌های بزرگ با وجود تمام سر و صداهای کاذب در راه حضور احتمالی ستاره‌های ایران در باشگاه‌های بزرگ اروپایی، باز هم هیچ اتفاق بزرگی برای ملی پوشان و استعدادهای ناب ایرانی رخ نداد. به گزارش «ورزش سه»، درست مثل یکی دو فصل گذشته شایعات داغ بازار تابستانی فوتبال برای مدت‌های […]
دست خالی فوتبال ایران از انتقال‌های بزرگ
با وجود تمام سر و صداهای کاذب در راه حضور احتمالی ستاره‌های ایران در باشگاه‌های بزرگ اروپایی، باز هم هیچ اتفاق بزرگی برای ملی پوشان و استعدادهای ناب ایرانی رخ نداد.
به گزارش «ورزش سه»، درست مثل یکی دو فصل گذشته شایعات داغ بازار تابستانی فوتبال برای مدت‌های طولانی افکار و اذهان فوتبال دوستان را به خود مشغول کرد تا جایی که انتظارات این عده دیدن یکی از ستاره‌های ایران در باشگاهی بزرگ و مطرح در دنیای فوتبال به خصوص در اروپا و میان ۵ لیگ معتبر قاره‌سبز بود، انتظاری که برآورده نشد و تنها شاهد حضور چند بازیکن ایرانی در تیم‌های درجه دو و ۳ بودیم.
شاید جذاب‌‌‌ترین سوژه گزارش‌هایی بود که همین اواخر روزنامه مطرح کوریره دلااسپورت در خصوص پیشنهاد ۱۰ میلیون یورویی لاتزیو برای خرید سردار آزمون از روستوف منتشر کرد که همگان را به این فکر فرو برد که منتظر حضور یکی از ستاره‌های تیم ملی ایران به عنوان قدرت اول فوتبال قاره کهن در لیگی معتبر و سرشناس باشند اما باز هم هیچ اتفاقی رخ نداد و سردار هم تنها از روستوف به روبین در شهر کازان برگشت.
حتی مهدی طارمی آقای گل دو فصل گذشته فوتبال ایران و ستاره تیم ملی و پرسپولیس هم با دارا بودن شرایط لازم برای سرمایه‌گذاری باشگاهی مطرح نیز راه به جایی نبرد و دست آخر در پرسپولیس ماندنی شد. بازیکنی که گفته می‌شد باشگاه‌هایی مثل بنفیکا پرتغال، گلاسکورنجرز اسکاتلند، دورتموند آلمان و… به دنبال خرید او هستند در نهایت جدی‌‌‌ترین پیشنهادی که دریافت کرد از پانیونیوس یونان بود و الغرافه قطر تا فقر ارتباطات بین‌المللی فوتبال ایران با بر‌‌ترین گروه‌های نقل و انتقال در فوتبال اروپا بیش‌تر از گذشته به چشم بیاید.
وقتی کشوری مثل چین که در حال حاضر جایگاهی در فوتبال آسیا ندارد و تنها با قدرت اسپانسر‌‌ها و توان مالی بالای خود پای مربیان برتر و ستاره‌های سرشناس را به لیگ این کشور باز می‌کند، صاحب لژیونر در یکی از معتبر‌‌ترین لیگ‌های اروپایی است، بیش‌تر این زخم کهنه در فوتبال ایران سر باز می‌کند که باید برنامه‌ریزی‌‌ها به شکلی صورت بگیرد که راه برای ورود دوباره نسل جدید ایران به سطح اول باشگاهی دنیا هموار شود. ژنگ، مهاجم ۲۰ ساله چینی‌‌ها با پیوستن به وردربرمن تحت هدایت آلکساندر نوری چین را در تورنمنتی مثل بوندس‌لیگا صاحب نماینده کرد در حالی که انتظار می‌رفت مربی ایرانی‌الاصل حداقل زمینه حضور یکی از هموطن‌های خود را در این تیم فراهم کند اما…
انتقالاتی که نه تنها جای خالی حضور بازیکنان ایرانی در بهترین باشگاه‌های اروپایی را پر نکرد؛ بلکه بیش‌تر بر نگرانی‌‌ها از بابت کسب درآمد از راه فروش بازیکن به تیم‌های خارجی دامن زد. حضور ستاره‌های ایرانی در لیگ‌های درجه دو و ۳ همچون لیگ برتر روسیه (آزمون، عزت‌الهی، محمدی، شکاری و…) هلند (قوچان نژاد و جهانبخش) بلژیک (رضاییان و رضایی) یونان (انصاری‌فرد، شجاعی، حاج‌صفی) قطر (پورعلی‌گنجی، رفیعی) کرواسی (کریمی) و… شاید در نگاه اول چندان بد نباشد اما قطعاً خوب و عالی هم نیست؛ چون بیش‌تر این بازیکنان توانایی پیوستن به باشگاه‌های بزرگ‌تر را دارند تا جای خالی فوتبال ایران از انتقال‌های بزرگ تابستانی را پر کنند؛ به خصوص استعدادی همچون آزمون و جهانبخش که حیف است در روسیه و هلند بازی کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.