بازتاب مرگ بانوی دانشمند در جهان مرگ مریم میرزاخانی بازتاب زیادی در رسانههای بینالمللی داشت. علاوه بر آن چهرههای علمی برجسته نیز نسبت به آن واکنش نشان دادند. به گزارش مهر، مرگ مریم میرزاخانی، پروفسور دانشگاه استنفورد و تنها زن دریافتکننده مدال فیلدز در رشته ریاضیات بازتاب جهانی گستردهای داشت. درهمین راستا روزنامه ایندیناکسپرس با […]
بازتاب مرگ بانوی دانشمند در جهان
مرگ مریم میرزاخانی بازتاب زیادی در رسانههای بینالمللی داشت. علاوه بر آن چهرههای علمی برجسته نیز نسبت به آن واکنش نشان دادند.
به گزارش مهر، مرگ مریم میرزاخانی، پروفسور دانشگاه استنفورد و تنها زن دریافتکننده مدال فیلدز در رشته ریاضیات بازتاب جهانی گستردهای داشت. درهمین راستا روزنامه ایندیناکسپرس با مانجول براگاوا، دانشمندی مصاحبه کرده که در سال ۲۰۱۴ همراه میزراخانی برنده مدال فیلدز شد. او درباره میرزاخانی میگوید: «مریم استاد فضاهای هندسی بود.»
در همین راستا دانشگاه استنفورد نیز بیانیهای منتشر کرد. در این بیانیه آمده است: «میرزاخانی در حوزه نظریه ریاضیات تخصص داشت که برای افراد دیگر شبیه یک زبان خارجی است. فعالیتها و آرای او در این حوزه شامل رمزگذاری تا نشریه فیزیکی درباره چگونگی تشکیل جهان است.
مارک تسیر لاوین، رییس دانشگاه استنفورد، درباره میرزاخانی مینویسد: «او یک ریاضیدان نظریهپرداز درخشان و در عین حال متواضع بود که جوایز را فقط به این دلیل دریافت میکرد تا برای دیگر زنان الهامبخش باشد تا مسیر وی را در پیش بگیرند. مریم خیلی زود از میان ما رفت اما تأثیر وی روی هزاران زنی که میرزاخانی منبع الهامشان برای در پیش گرفتن مسیر علم بوده، زنده خواهد بود. سهم او به عنوان یک دانشمند و نقش اساسی وی مهم و پایدار است و جای او در اینجا، دانشگاه استنفورد و در سراسر دنیا، عزیز و خالی خواهد بود.
فیروز نادری، دانشمند سابق ناسا نیز در پیامی توئیتری نوشت: شمعی خاموش شد… خیلی زودتر از موعد. در پیام دیگری نوشت: یک نابغه؟ بله اما یک دختر، یک مادر و همسر.
علاوه برآن بسیاری از رسانههای جهان نسبت به مرگ او واکنش نشان دادند.
نبوغ ریاضی میرزاخانی را به سمت خود کشید
رادیو انپیآر نیز درباره مرگ میرزاخانی نوشت: «میرزاخانی در ابتدا میخواست نویسنده شود اما اشتیاق و نبوغ ریاضی در نهایت او را به سمت خود کشید. این درحالی است که میرزاخانی سال گذشته به دلیل دستاوردهای بارز خود، به عنوان نخستین زن ایرانی عضو آکادمی علوم ملی آمریکا انتخاب شد. نخبگانی مانند آلبرت اینیشتین، توماس ادیسون و الکساندر گراهامبل قبل از او این عنوان را به دست آورده بودند.
نشریه واشنگتنپست نیز درباره او مینویسد: «کورتیس مکمولن استاد راهنمای میرزاخانی در دانشگاه هاروارد درباره او گفته بود او در ریاضیات بلندپرواز و شجاع است.»
این نشریه در ادامه نقل از آلکساسکین یکی از ریاضیدانان دانشگاه شیکاگو مینویسد: «پژوهشهای ریاضی او با یک نگاه در هر کتابی قابل تشخیص بودند. او بیشتر اوقات راهحل مسایل ریاضی را روی برگههای بزرگ کاغذ مینوشت و دخترش به این کار میگفت «نقاشی» و خود میرزاخانی آن را به نوشتن یک رمان تشبیه میکرد.»
پژوهش روی مسألههای بیجواب قرن
نشریه آتلانتیک نیز به نقل از بنسون فارب یکی از ریاضیدانان دانشگاه شیکاگو مینویسد: «بیشتر ریاضیدانان نمیتوانند پژوهشهایی به این خوبی انجام دهند. تز دکترای او درهاروارد نیز گواه همین امر است.
این درحالی است که به نوشته این نشریه میرزاخانی برای پایان نامه خود در دانشگاه هاروارد دو مسأله را حل کرد که تا آن زمان جوابی برای آنها وجود نداشت. همچنین در این اواخر پژوهشهای میرزاخانی روی مسیر حرکت توپهای بازی بیلیارد بود، این مسأله یک قرن است که ذهن ریاضیدانان را به خود مشغول کرده است. این مطالعات به پژوهشی مفصل به نام «آغاز عصری جدید» در ریاضیات منجر شد.»
استاد فضاهای هندسی
روزنامه ایندیناکسپرس نیز به سراغ مانجول براگاوا یکی از استادان دانشگاه پرینستون رفته است. براگاوا در سال ۲۰۱۴ همراه میرزاخانی برنده جایزه فیلدر شد. او درباره میرزاخانی میگوید: «او استاد فضاهای منحنی بود. آثار مریم و برنامههای تحقیقاتی که او شروع کرد در سالهای آتی تأثیر مهمی بر ریاضیات و فیزیک خواهد داشت. او یک انسان فروتن، هوشمند، خلاق و مهربان بود. ما در اوایل شروع فعالیت کاری در دانشگاه هاروارد مشغول بودیم. به یاد دارم گاهی اوقات او، من و چند نفر دیگر تا دیرهنگام مشغول کار در دپارتمان ریاضیات بودیم. هرچند که حوزه فعالیت ما یکسان نبود. در آن زمان هیچ وقت تصور نمیکردیم، ۱۵ سال بعد برنده مدال فیلدز شویم.»
روزنامه ایندیپندنت به نقل از جوردانالنبرگ (استاد ریاضی ویسکانسن) نیز در وبلاگ خود مینویسد: «آثار او بهطور اختصاصی دینامیک را با هندسه و علوم دیگر ترکیب میکرد.»
استیون استروگتز ریاضی دان برجسته آمریکایی و استاد دانشگاه کورنل نیز در حساب کاربری توئیتر خود مرگ مریم میرزاخانی را تسلیت گفت.
مکمولن که خود در سال ۱۹۹۸ مدال فیلدز را به دست آورده، میگوید: «او تخیل بیپروایی داشت. میتوانست در ذهنش یک تصویر خیالی را به وجود بیاورد و بعد به دفتر من میآمد و آن را توصیف میکرد. عاقبت از من میپرسید؛ اینطوری درست است؟ و من همیشه احساس غرور میکردم که او انتظار دارد من درست بودن تخیلاتش را تأیید کنم.»
میرزاخانی از ریاضیدانهایی که سؤالات را یکی بعد از دیگری حل میکنند، وحشت ندارد. خودش میگوید: «من به این راحتیها ناامید نمیشوم. میشود گفت به خودم اعتماد دارم.»
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.