ماهیگیری، قربانی گرمایش جهانی در حال حاضر جهان از بیش‌برداشت آبزیان یا بیش‌صید رنج می‌برد و این مسأله خود پایداری ماهیگیری را که منبع تأمین غذای عده زیادی است به خطر انداخته است. اما علاوه بر این گرمایش جهانی خطر جدی دیگری برای این صنعت است. به گزارش سینا‌پرس، در حال حاضر بسیاری از گونه‌های […]
ماهیگیری، قربانی گرمایش جهانی
در حال حاضر جهان از بیش‌برداشت آبزیان یا بیش‌صید رنج می‌برد و این مسأله خود پایداری ماهیگیری را که منبع تأمین غذای عده زیادی است به خطر انداخته است. اما علاوه بر این گرمایش جهانی خطر جدی دیگری برای این صنعت است.
به گزارش سینا‌پرس، در حال حاضر بسیاری از گونه‌های مهم ماهیان در سراسر جهان با انقراض محلی روبه‌رو شده‌اند و این به دلیل صید بی‌رویه است. با این وجود و مطابق آمارهای سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) هنوز ۱۵ درصد از سرانه مصرف پروتئین ۴٫۳ میلیارد نفر در جهان به ماهیگیری وابسته است. همچنین به‌طور مستقیم و غیرمستقیم معیشت بیش‌تر از ۰٫۵ میلیارد نفر از مردم جهان به صنعت ماهیگیری وابسته است و تقریباً پروتئین مورد نیاز حداقل ۱۰۰ میلیون نفر از مردم جهان تمام توسط اقیانوس‌‌‌ها تأمین می‌شود. به خطر افتادن این صنعت به معنای به خطر افتادن زندگی و معیشت این مردم و میزان پروتئین دریافتی بخشی از مردم جهان خواهد بود. علاوه بر بیش‌صید، گرمایش جهانی، اسیدی شدن اقیانوس‌‌‌ها و از بین رفتن مرجان‌‌‌ها خطر عمده برای صنعت ماهیگیری جهان است. حالا یک مطالعه نشان می‌دهد عهد ماندن کشور‌‌ها به توافق پاریس به‌طور عمده به سود صنعت ماهیگیری خواهد بود. از سوی دیگر یک مطالعه دیگر نشان می‌دهد، صید پایدار در گرو رصد بهتر میزان صید است.
انتظار می‌رود تغییرات اقلیمی باعث مهاجرت ماهیان به مناطق سردسیر‌تر شود. این به این معنی است که مناطق گرم اقیانوسی به تدریج از گونه‌های ماهیان که معیشت مردم منطقه به آنها وابسته است، خالی شود
مطابق یک مطالعه که در ژورنال ساینس منتشر شده است، اگر کشورهای جهان به نگاه داشتن گرمایش جهان به زیر ۱٫۵ درجه متعهد بمانند، میزان ماهیان صید شده در جهان سالانه ۶میلیون تن افزایش خواهد یافت. محققان همچنین دریافتند که برخی اقیانوس‌های جهان بیش‌تر از بقیه به افزایش دما حساس بوده و بیش‌تر از بقیه از دستیابی به اهداف توافق پاریس سود خواهند برد. «ویلیام چئونگ» نویسنده ارشد مقاله‌ای که از نتایج این مطالعه منتشر شده است می‌گوید: « منفعتی که مناطق بسیار آسیب‌پذیر گرمسیری از این رخداد می‌برند، دلیلی است برای این‌که چرا ۱٫۵ درجه هدف مهمی است که باید به آن دست یابیم». چئونگ که مدیر علمی بنیاد نیپون-نروس و دستیار استاد در مؤسسه UBC در ماهیگیری و اقیانوس‌شناسی است، ادامه می‌دهد: «کشورهای موجود در این مناطق بسیار حساس بسیار به ماهیگیری برای غذا و معیشت وابسته هستند؛ اما کل جهان در معرض آسیب است، چون زنجیره غذاهای دریایی به صورتی کاملاً گسترده جهانی شده و همه از دستیابی به اهداف توافق پاریس سود خواهند برد».
انتظار می‌رود تغییرات اقلیمی باعث مهاجرت ماهیان به مناطق سردسیر‌تر شود. این به این معنی است که مناطق گرم اقیانوسی به تدریج از گونه‌های ماهیان که معیشت مردم به منطقه به آنها وابسته است خالی شود. به این ترتیب مشکل گرسنگی و سوءتغذیه در جهان فراگیرتر خواهد شد و برای جلوگیری از این مسأله بهتر است گرمایش واقعاً و به سرعت محدود شود. احتمالی که حالا با کناره‌گیری آمریکا چندان نمی‌توان به آن امید بست.
علی رنجبران
منبع: science
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.