دانشگاه‌های فنی تنها تئوریسین تربیت می‌کنند!

یک استاد دانشگاه تأکید کرد دانشگاه‌های فنی تنها تئوریسین تربیت می‌کنند! یک استاد دانشگاه با انتقاد از روند فعالیت آموزشی دانشگاه‌ها گفت: در خوشبینانه‌‌ترین حالت دانشگاه‌های ما تنها می‌توانند یکسری تئوریسین تربیت کنند. خروجی اغلب پروژه‌های کارشناسی، ارشد و حتی دکترا در نهایت چند مقاله است که آن‌هم به دلیل عدم توان برقراری ارتباط مناسب […]

یک استاد دانشگاه تأکید کرد

دانشگاه‌های فنی تنها تئوریسین تربیت می‌کنند!

یک استاد دانشگاه با انتقاد از روند فعالیت آموزشی دانشگاه‌ها گفت: در خوشبینانه‌‌ترین حالت دانشگاه‌های ما تنها می‌توانند یکسری تئوریسین تربیت کنند. خروجی اغلب پروژه‌های کارشناسی، ارشد و حتی دکترا در نهایت چند مقاله است که آن‌هم به دلیل عدم توان برقراری ارتباط مناسب با صنعت، عملاً کاری از پیش نمی‌برد.

علیرضا ملاح‌زاده، عضو هیأت علمی دانشکده مخابرات دانشگاه شاهد در گفت‌وگو با ایسنا با مقایسه وضعیت تحصیلی ایران و دیگر کشورهای صنعتی بیان‌کرد: در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان قبل از وارد شدن دانشجو به مقطع ارشد و دکترا موضوع پایان‌نامه بخشی از یک پروژه بزرگ تعریف شده از طرف صنعت است. حال آن‌که چنین روند مهمی در دانشگاه‌های ما آن‌هم به‌واسطه عدم ارتباط مناسب بین صنعت و دانشگاه موضوعیت ندارد و زمان زیادی از وقت استاد و دانشجو صرف تعریف موضوع پایان‌نامه می‌شود.

وی با بیان این‌که در حوزه رشته‌های مخابراتی و فناوری اطلاعاتی در ایران ما بیش‌تر مهندس طراح تربیت کرده‌ایم تا تکنسین واقعی گفت: در بازار ما که واردات نقش اصلی را ایفا می‌کنند دیگر جایی برای فعالیت مهندسین طراح وجود نخواهد داشت.

ملاح‌زاده با اظهار این‌که بازار حوزه مخابرات و IT ظرفیت جذب همه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی را ندارد، گفت: در بسیاری از حوزه‌ها در بازار مخابرات و IT به وجود افراد تکنسین نیاز دارند در حالی اکثر فارغ‌التحصیلان ما مهندسین طراح هستند که با توجه به واردات محور بودن بازار طراحی ما عملاً این افراد فرصتی برای جذب نخواهند داشت.

وی با تأکید بر این‌که رسالت اصلی دانشگاه باید تربیت نیروی خبره و کارآمد برای صنعت باشد، اظهارکرد: دروس دانشگاهی و آزمایشگاهی باید به نحوی تدوین شوند که دانشجو را با فعالیت‌های عملی صنعتی آشنا کند. اگر دانشگاه نتواند ارتباط مناسب را با صنعت برقرار کند عملاً از نیازهای روز صنعت غافل می‌شود و در نهایت نمی‌تواند نیروی متخصص و آموزش‌دیده مناسب فعالیت‌های صنعتی را پرورش دهد.

وی با انتقاد از روند فعالیت آموزشی دانشگاه‌ها ادامه داد: در خوشبینانه‌‌ترین حالت دانشگاه‌های ما تنها می‌توانند یکسری تئوریسین تربیت کنند. خروجی اغلب پروژه‌های کارشناسی و ارشد و حتی دکترا در نهایت چند مقاله می‌باشد که آن‌هم به دلیل عدم توان برقراری ارتباط مناسب با صنعت عملاً کاری از پیش نمی‌برد.

این استاد دانشگاه در ادامه با انتقاد از صنف استادان دانشگاه به دلیل ناتوانی از برقراری ارتباط با صنعت و دادن آموزش‌های عملی به دانشجویان اظهارکرد: بخشی از مشکل عدم ارتباط مناسب صنعت به دانشگاه به همکاران من در دانشگاه‌ها برمی‌گردد چرا که اغلب ما قبل از ورود به حرفه تدریس کار صنعتی و کاربردی انجام نداده‌ایم و لذا با صنعت و نیازهای آن بیگانه هستیم و نکته حاد قضیه اینجاست که یک استاد فنی که با صنعت بیگانه است، چگونه می‌تواند تدریس مباحث فنی به دانشجویان را به درستی انجام دهد؟

او ادامه داد: این موضوع مانند استاد نجاری است که کلیه روش‌های نجاری کردن و انواع چوب و لوازم مورد نیاز یک کارگاه نجاری را به نحو احسنت مطالعه کرده است و در حد تئوری مطالب فوق را خوب توضیح می‌دهد اما در عمل حتی یک جعبه ساده را هم نساخته است؛ بدیهی است شاگرد چنین نجاری هرگز نجار ماهری نخواهد شد و طبیعتاً دانشجوی آن استاد تئوریسین نیز در صنعت ما کارایی نخواهد داشت.

ملاح‌زاده علت این مسأله را در نحوه جذب اساتید در دانشگاه‌ها جست‌وجو کرد و گفت: در موقع جذب اساتید هیچ‌گونه بحثی در خصوص رزومه کارهای صنعتی اشخاص در نمی‌گیرد و متأسفانه صرفاً نمرات آموزشی و تعداد مقالات معیار جذب است که نکته جالب این است که اینها هم از تلاش صرفاً تئوریک به دست می‌آید.

 

وی در نهایت برای بخش خصوصی در حوزه فناوری اطلاعات و مخابرات جایگاه و نقش ویژه‌ای قائل شد و با بیان این‌که برای تقویت این بخش در ابتدا باید توسط ستادی کارا و خبره افق چشم‌انداز فناوری اطلاعات و مخابرات در ۱۰ تا ۲۰ سال آینده تدوین شود و سپس برنامه‌ای مدون جهت کاهش واردات و حداقل کردن آن در حوزه‌های فوق تدوین گردد خاطرنشان‌کرد: در نهایت پس از آن حوزه فعالیت شرکت‌های خصوصی به‌صورت هدفمند و تخصصی در هریک از زیر بخش‌های فناوری اطلاعات و مخابرات مشخص گردند؛ برای نمونه در حوزه فعالیت یک شرکت در حوزه ایمنی و امنیت شبکه به‌صورت تخصصی که حوزه بسیار مهمی در فناوری اطلاعات و مخابرات است، حمایت‌های مادی لازم از آن تعیین و سپس امکان حضور در تمامی مناقصات را یافته و از تسهیلات بانکی جهت توسعه در همین راستا نیز بهره‌مند گردد و راه برای صادرات محصولاتشان هموار شود. در این شرایط است که شرکت‌های فعال در حوزه فناوری و مخابرات امکان اشتغال‌زایی فراوانی یافته و سالانه بسیاری از فارغ‌التحصیلان مرتبط را جذب خواهند کرد.