تحلیل آخرین شکست تلخ فوتبال ایران

همان همیشگی، در رده امیدها تحلیل آخرین شکست تلخ فوتبال ایران فوتبال ایران اسیر کمیت‌هاست، این واضح‌‌ترین نتیجه‌گیری پس از تماشای ۹۰ دقیقه‌ای بازی تیم زیر ۲۳ سال ایران مقابل عمان است. به گزارش «ورزش سه»، شکست بی‌سابقه ایران در این رده سنی در شرایطی رخ داد که پیش‌بینی کسب نتیجه ضعیف در این تیم […]

همان همیشگی، در رده امیدها

تحلیل آخرین شکست تلخ فوتبال ایران

فوتبال ایران اسیر کمیت‌هاست، این واضح‌‌ترین نتیجه‌گیری پس از تماشای ۹۰ دقیقه‌ای بازی تیم زیر ۲۳ سال ایران مقابل عمان است.

به گزارش «ورزش سه»، شکست بی‌سابقه ایران در این رده سنی در شرایطی رخ داد که پیش‌بینی کسب نتیجه ضعیف در این تیم چندان هم دشوار نبود. نشان به آن نشان که در روز نشست مطبوعاتی کارلوس کی‌روش با سردبیران رسانه‌ها، روزنامه‌نگاران ورزشی دور محمدرضاساکت را گرفته و بابت انتخاب مجدد و ادامه کار امیرحسین‌پیروانی از او ایراد می‌گرفتند اما، پاسخ ساکت؛ لبخندی بود و اشاره به این جمله که: با این پول مربی دیگری حاضر به هدایت تیم‌های ملی پایه ما نیست.

حالا، ایران برای اولین بار از صعود به دور دوم رقابت‌های رده سنی امید (جام ملت‌های آسیا) وامانده و فدراسیون فوتبال درگیر تنبیه سرمربی و بازیکنان استقلال است که از دستور سرمربی تیم امید تمرد کرده و به دستور سرمربی تیم باشگاهی تمریناتشان را در استقلال ادامه داده‌اند. آنها ۳ بازیکن زیر ۲۳ سال در تیم امسال استقلال هستند که شانس حضور در ترکیب اصلی را دارند، درست مثل صادق محرمی پرسپولیس که از معدود چهره‌های شناخته شده تیم امید ماست. تیمی که قاعدتاً باید جمعی ار بهترین‌های فوتبال ایران را در خود داشته باشد اما، بدنه تیم را بازیکنانی تشکیل می‌دهند که به دشواری می‌شود نام ستاره را برآن‌ها گذاشت؛ بازیکنانی مثل شکاری، درخشان‌مهر و جعفری و قلی‌زاده و سرلک که میزان اهمیتشان در فوتبال ایران حتی با تیم قبلی که با اشتباه فدراسیون فوتبال در انتخاب سرمربی قربانی شد نیز قابل مقایسه نیست. آن تیم از علی‌کریمی تا ارسلان مطهری و از روزبه چشمی تا مهدی ترابی ستاره‌های ملی پوش و بزرگی را در خود داشت؛ تیمی که البته سرنوشتی جز حذف را تجربه نکرده است. جالب این که این جوان‌ها باید از دل لیگ بیرون بیایند و در همین مسابقات به بلوغ برسند اما فدراسیون ایران مثل همه گذشته‌ها علاقه‌مند به اردو و استعدادیابی سر خود است درحالی که راه بهتر تقویت رقابت‌های سراسری این رده سنی است که در غیاب نیمی از تیم‌های مطرح لیگ برگزار می‌شود.

قانون محدودیت استفاده از بازیکنان بزرگسال در فوتبال ایران از آنجا کار نکرده که هیچ یک از انتقال‌های مهم فصل تازه و هیچ مجادله‌ای بر سر یک بازیکن جوان و آینده‌دار نبوده است و اساساً بازیکنی بزرگی در این رده سنی وجود نداشته که مربی‌ها و باشگاه‌ها برای روی هوا زدنش تلاش کنند. پس، می‌رویم به رقابت‌های سراسری این فصل امی‌دهای ایران و می‌شماریم جوان‌هایی را که از دل آن برون نیامدند. یا، زیر ۲۳ ساله‌هایی که کی‌روش را برای دعوت وسوسه نکردند.

بله، فوتبال ایران اسیر کمیت است. امروز و در آستانه برگزاری هفدهمین دوره لیگ برتر حداقل ۴ تیم ورشکسته و فاقد امکانات مالی وجود دارند که اراده‌ای برای بهبود وضع یا حذفشان نیست و مهم‌ترین اخبار ورزشی، بحران‌های مالی و بگیر و ببندهای آسیایی و فیفایی و کسر امتیاز است. فکر کنید به کمیت ۱۶تایی و برگزاری در هر شرایط یک لیگ، همان‌طور که در تشکیل یک تیم پایه ملی، کیفیت فنی محلی از اعراب ندارد.

 

بیایید فکر کنیم نمی‌شود در فوتبالی که اغلب مدیرانش عشقی به فوتبال ندارند، تحولی رخ بدهد که شایسته ایران و استعدادهای آن است. آنها، بیش‌ترشان، مأمور به خدمت و کارمند و منتصب و منتسب‌ هستند و شاید هم با «ژن خوب» بر سر فوتبال و ورزش آوار شده‌اند. به این نکات دقیق شوید و اسم برخی کشورهای صعودکننده به جام ملت‌های زیر ۲۳ سال را مرور کنید : مثلاً ویتنام و مالزی، عمان، تایلند و الی آخر.