راه‌اندازی موزه عکس ایران توسط انجمن عکاسان سیف‌ا…صمدیان از عزم جدی انجمن عکاسان ایران برای راه‌اندازی موزه عکس خبر داد و این امر را بسیار ضروری عنوان کرد. سیف‌ا…صمدیان رییس انجمن عکاسان ایران درباره جدید‌ترین فعالیت‌های این انجمن بعد از انتخاب وی به عنوان رییس هیأت مدیره به مهر گفت: انتخاب من به عنوان رییس […]
راه‌اندازی موزه عکس ایران توسط انجمن عکاسان
سیف‌ا…صمدیان از عزم جدی انجمن عکاسان ایران برای راه‌اندازی موزه عکس خبر داد و این امر را بسیار ضروری عنوان کرد.
سیف‌ا…صمدیان رییس انجمن عکاسان ایران درباره جدید‌ترین فعالیت‌های این انجمن بعد از انتخاب وی به عنوان رییس هیأت مدیره به مهر گفت: انتخاب من به عنوان رییس انجمن عکاسان در واقع یک بازی نوبتی بود. بعد از این‌که دوستان دیگر ریاست انجمن را به عهده داشتند و در تمام این سال‌ها تلاش کردند انجمن را دارای یک چارچوب کنند در بد‌ترین شرایط کار و زندگی و… نوبت به من رسید. اما یک نکته تلخی همزمانی این همه کار و مسؤولیت همزمان را در ذهنم آب کرد.
وی ادامه‌داد: از روز اول که این مسؤولیت را پذیرفتم قرار شد در این دوره کار‌ها به‌گونه‌ای پیش برود که بخش اجرایی از بخش مدیریتی جدا بشود. در واقع مسایل اجرایی و ارتباطی و مسایل خدماتی و سرویس‌دهی به اعضا و مسایل بیمه، ارتباط با دیگر انجمن‌ها و…. توسط مدیریت اداری پیش برود تا ما در هیأت مدیره تمام تلاش خود را به‌کار ببریم که شعله‌های راه‌اندازی موزه عکس ایران را روشن کنیم. به گمانم این مهم‌ترین کاری است که در انجمن می‌توانیم به دنبالش باشیم و برای کل کشور سود بسیاری دارد.
این عکاس در ادامه با بیان این‌که عضو‌گیری و راه‌اندازی سایت انجمن که در دوره‌های قبلی کارهایش پیش رفته در این دوره ادامه خواهد داشت، بیان‌کرد: پرتعداد‌ترین انجمن به لحاظ درگیر بودن افراد یک جامعه به حرفه‌ای که آن را پوشش می‌دهد، انجمن عکاسی است. این پرتعداد‌ترین را به لحاظ اعضایی که حق عضویت پرداخت می‌کنند، مطرح نمی‌کنم بلکه از نظر انتظاری که جماعت زیادی از این انجمن دارند، مطرح می‌کنم.
این فیلمساز در پایان در پاسخ به این‌که با توجه به نمایش فیلم مستند «۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه با عباس کیارستمی» در کشورهای مختلف بازخوردی که از نمایش این فیلم در این یک سال گرفته، چه بوده است، اظهارکرد: این فیلم بیش از ۱۰۰ نمایش در جشنواره‌های مختلف داشته است و من در ۱۴ یا ۱۵ نمایش آن حضور داشته‌ام. بازخورد حسی و فرهنگی که از این نمایش‌ها گرفته‌ام برایم بسیار شگفت‌انگیز بوده است. این فیلم در کشورهایی مثل استونی و آلبانی و کره‌جنوبی و اسپانیا نمایش داده شده و نوع برخورد مردم و تصوری که از نقش یک فرد در فرهنگ جهانی داشتند و تأثیری که ما بعد از رفتنش آن را بسیار جدی گرفتیم بسیار رشک‌انگیز بود. خوشحال شدم این ریسک عاطفی را کردم و بخشی از لحظات خلوت و شخصی قابل نمایش کیارستمی را نشان مردم دادم. همین که از او بت نساختیم و این فیلم زیر سایه نام کیارستمی ساخته نشده و تنها بخشی از شخصیت او را نشان می‌دهد، برایم رضایت بخش است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.