مسعود طاهری دربی، بزرگ‌ترین بازی ایران است و یکی از پرتماشاگر‌ترین بازی‌های جهان. فردا و از ساعت ۱۷ بعدازظهر، هشتادودومین بازی پایتخت در حالی برگزار می‌شود که بعد از سال‌ها این دو تیم هم امتیاز با هم، این مسابقه را برگزار می‌کنند. سرخابی‌ها از ۲۵ بازی قبلی خود صاحب ۴۵ امتیاز هستند و امیدوارند تا […]
مسعود طاهری
دربی، بزرگ‌ترین بازی ایران است و یکی از پرتماشاگر‌ترین بازی‌های جهان.
فردا و از ساعت ۱۷ بعدازظهر، هشتادودومین بازی پایتخت در حالی برگزار می‌شود که بعد از سال‌ها این دو تیم هم امتیاز با هم، این مسابقه را برگزار می‌کنند. سرخابی‌ها از ۲۵ بازی قبلی خود صاحب ۴۵ امتیاز هستند و امیدوارند تا با پیروزی در این بازی بتوانند به مدعی اول کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر تبدیل شوند.
این بازی از آن جهت مهم‌تر از سایر دربی‌های قبلی این دو تیم است که هر دو تیم به یک اندازه شانس قهرمانی دارند و بسیاری از هوادارانشان نیز به این بازی فراتر از دربی‌های گذشته نگاه می‌کنند.
در یک سوی میدان استقلالی قرار دارد که ۲۳ هفته صدرنشین بازی‌های لیگ برتر بود اما با ۳ مساوی پی‌درپی، این عنوان را به هم‌نام خوزستانی‌‌اش سپرد. در آن سوی میدان نیز پرسپولیسی قرار گرفته که در ابتدای لیگ با باخت‌های پشت سرهم، صدای هواداران میلیونی‌‌اش را درآورده بود، اما از هفته ششم به بعد به ناگهان از این رو به آن رو شد تا خود را هم امتیاز با رقیب دیرینه‌‌اش ببیند. خلاصه این که بازی فردا مثل سایر دربی‌ها، جنگی تمام عیار است که برنده‌اش، باعث خوشحالی نیمی از فوتبال‌دوستان ایرانی می‌شود.
اما باید توجه داشت که در کنار بازی فوتبال همیشه برد و باخت هم وجود داشته و در بزرگ‌ترین لیگ‌های جهان تیمی را پیدا نمی‌کنید که برنده مطلق دربی‌ها و بازی‌های بزرگ باشد. مثل بازی میلان و اینتر. حتی معروف‌ترین و مهیج‌‌ترین بازی جهان یعنی ال‌کلاسیکو نیز از این قاعده مستثنی نبوده و دو تیم رئال و بارسا بار‌ها موفق به شکست هم شده‌اند.
اما مسأله‌ای که همیشه باعث نگرانی و ناراحتی خانواده‌ها بوده و حتی باعث شده تا آن‌ها نتوانند فرزندان خود را برای دیدن بازی‌های لیگ و گل سرسبدشان یعنی دربی به ورزشگاه ببرند، فحاشی تماشاگرانی است که اسیر جو روانی ناشی از بازی شده و هر چه به زبانشان می‌آید، نثار هم می‌کنند.
تماشاگرانی که به خودی و غیرخودی فحاشی می‌کنند. از داور مسابقه گرفته تا بازیکن حریف و در مواقع شکست، حتی بازیکن تیم خودشان! حتی دیده شده که در بعضی مواقع تماشاگران فحاشی و درگیری را به بیرون استادیوم نیز کشانده و با هر وسیله‌ای به جان هم و ماشین تیم رقیب افتاده‌اند. مثل بازی هفته قبل ملوان و پرسپولیس که بعد از آن حواشی خاصی همچون شکسته شدن و درگیری و خونریزی تماشاگران تیم مهمان را در پی داشت!
شاید برای برخی باور این‌که همین حرکات تماشاگرنما‌ها باعث دستوری شدن نتایج برخی مسابقات فوتبال یا تغییر مداوم زمان بازی و… می‌شود، سخت باشد، اما این مسأله با تمام تکذیب‌هایی که شده، واقعیت دارد. تماشاگران فوتبال باید بدانند و بتوانند خود را با شرایط فرهنگی غالب دنیا وفق دهند. به‌طور مثال چه اشکالی دارد که تماشاگران ایرانی مانند تماشاگران اسپانیا هنگام اشتباه داور در تصمیم‌گیری دستمال سفید به دست بگیرند و نهایتاً پول خود را از جیبشان بیرون بکشند؟
در همین خصوص لیدرهای تماشاگران سرخابی و سایر تیم‌ها می‌توانند نقشی اساسی داشته باشند و قبل از شروع مسابقه و در حین انجام آن کمک کنند تا این فرهنگ جای فحاشی را بگیرد. با این کار، هم کم‌کم می‌توان به حضور بانوان و کودکان به حضور در استادیوم‌ها امیدوار شد و هم فرهنگ غنی ایرانی را به رخ کشید.
به هر حال می‌توان از همین دربی فردا کمک کرد تا فرهنگ اعتراضات مدنی جای فحاشی و تخریب را بگیرد و این امر شدنی است. به امید فردا و آینده‌ای نه چندان دور!
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.