دولت، مجلس و مردم در انتظار! محمدرضا عیوضی با معرفی وزرای پیشنهادی رییس‌جمهور، تنها نکته واضح این است که حدود نیمی از کابینه دستخوش تحول و تغییر شده است. به نظر می‌رسد که هم به لحاظ کارایی و هم به لحاظ جهت‌‌گیری‌های سیاسی و فکری که درمورد آنها حساسیت‌هایی وجود داشت، تغییراتی ایجاد شده است. […]
دولت، مجلس و مردم در انتظار!
محمدرضا عیوضی
با معرفی وزرای پیشنهادی رییس‌جمهور، تنها نکته واضح این است که حدود نیمی از کابینه دستخوش تحول و تغییر شده است. به نظر می‌رسد که هم به لحاظ کارایی و هم به لحاظ جهت‌‌گیری‌های سیاسی و فکری که درمورد آنها حساسیت‌هایی وجود داشت، تغییراتی ایجاد شده است.
اما آیا وزرای پیشنهادی طرح و برنامه‌های مدونی دارند یا نه؟
توجه داشته باشیم که ادامه بعضی از روش‌های گذشته که ناکارآمدی آنها به اثبات رسیده برای کشور بسیار زیان‌آور است. بنابراین باید پرسید که وزرای پیشنهادی تا چه حد آماده‌اند از به روز‌‌ترین روش‌های اداره امور استفاده کنند.
در مجموع باید گفت وزرایی می‌توانند در شرایط کنونی موفق باشند که ضمن آموختن از تجربه‌های گذشته در هر گام از روش‌های مؤثر برای نوآوری و ابتکار در جهت تحقق بخشیدن به اصل استقلال و اتکا به امکانات داخلی، استفاده کنند.
نوعی اجماع در میان نیروهای سیاسی و مردم وجود دارد که مشکل اقتصادی چالش اصلی کشور است، به این منظور استقرار یک تیم اقتصادی همسو و هماهنگ در وزارت اقتصاد، بانک مرکزی و سازمان برنامهف یک اصل ضروری است، در غیر این صورت، بخش عمده‌ای از توان دولت و شخص رییس‌جمهور باید صرف حل اختلافات و چالش‌های میان اعضای تیم اقتصادی خود شود.
در دنیای سیاست، مدافعان مردم‌سالاری تشخیص داده‌اند که انتخابات به تنهایی نمی‌تواند پاسخگویی و نظارت عمومی به همراه داشته باشد، مگر این‌که شهروندان قادر به کنترل اقدامات مقامات منتخب و در عین حال نظارت همیشگی باشند.
از سوی دیگر، مطالبه و مزایای فزاینده برای شفافیت امروزه همه جا فراگیر شده است. شفافیت از طریق آزادی اطلاعات و در دسترس بودن آن ابزاری برای ارزیابی عملکرد و وعده‌ها و در نتیجه در خدمت منافع عمومی خواهد بود.
در همین راستا می‌توان به جای افراد پیشنهادی، برنامه‌های ارایه شده را بررسی کنیم؛ به جای خوب و بد خواندن چهره‌ها، عملی شدن و نشدن برنامه‌ها را به قضاوت بنشینیم. تجربه‌های کهنه‌سالاران در برنامه‌های مدرن آنها را بررسی و مشخص کنیم که آیا برنامه‌ها واقع‌بینانه است یا عوامانه.
شور خاصی در فضای مجلس و دولت قابل مشاهده است؛ صرف‌نظر از موافقت یا مخالفت با وزرای پیشنهادی همه در تلاشند تا شناخت کامل‌تری درمورد گزینه‌های پیشنهادی شکل بگیرد. این یک نمونه از تعاملات بین دو قوه برای رسیدن به سطحی از همکاری‌های همدلانه است. گفت‌وگوهای فراوانی شکل می‌گیرد تا درک روشن‌تری برای نیل به یک تصمیم سنجیده حاصل شود.
انتظار می‌رود نمایندگان مجلس به وزرای خوش‌‌فکر رأی دهند، یعنی وزرایی که آماده‌اند از راه‌های میان‌بر و ابتکاری برای حل مشکلات به ویژه مشکلات کار و اشتغال بهره گیرند. نکته بسیار مهم این‌که در وضع کنونی جهان، کابینه‌‌ای واقعاً موفق است که با استفاده از فناوری‌های نوین اطلاع‌رسانی به خصوص سیاست‌های دانش بنیان ارزش افزوده قابل ملاحظه‌ای را برای جامعه فراهم کند و سطح اشتغال را به ویژه برای جوانان بالا ببرد.
در ضمن نمایندگان باید در جریان بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی با مردم شفاف باشند و دلایل تأیید یا عدم تأیید وزرا را با مردم در میان بگذارند تا مردم مطمئن شوند در این بررسی‌ها فقط منافع ملی مدنظر است و نه مسایل دیگر.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.