۲۰۱۶ گرم‌‌ترین سال ثبت‌شده در تاریخ تحقیقات جدید احتمال عدم تأثیر نقش انسان در گرمایش را فوق‌العاده پایین ارزیابی می‌کنند. به گزارش سیناپرس، از سال ۱۹۹۸ فعالیت‌های انسانی، گرمایی اضافی معادل انفجار دو میلیارد بمب اتمی را در جو زمین آزاد کرده است. بخش عمده‌ای از این افزایش دما به‌واسطه آزاد کردن گازهایی است که […]
۲۰۱۶ گرم‌‌ترین سال ثبت‌شده در تاریخ
تحقیقات جدید احتمال عدم تأثیر نقش انسان در گرمایش را فوق‌العاده پایین ارزیابی می‌کنند.
به گزارش سیناپرس، از سال ۱۹۹۸ فعالیت‌های انسانی، گرمایی اضافی معادل انفجار دو میلیارد بمب اتمی را در جو زمین آزاد کرده است. بخش عمده‌ای از این افزایش دما به‌واسطه آزاد کردن گازهایی است که به گازهای گلخانه‌ای معروف هستند. بررسی‌ها نشان می‌دهد میزان انباشته شدن گازهای گلخانه‌ای در جو زمین – که عامل به دام انداختن حرارت به شمار می‌روند – به بیش‌ترین حد خود در طول ۸۰۰ هزار سال گذشته رسیده و با بیش‌ترین نرخ رشد ممکن از عصر دایناسور‌ها تاکنون در حال افزایش است.
این افزایش گرمای به دام افتاده درون جو زمین بدون عوارض جانبی نیست. دو گزارش تازه انتشاریافته، تصدیق کرده‌اند که سال ۲۰۱۶ میلادی نه‌تنها گرم‌‌ترین سال در تاریخ ثبت‌شده جهان است که فعالیت‌های انسانی در به وجود آوردن این دمای بیشینه احتمالاً بیش‌ترین نقش ممکن را داشته است.
به گزارش نشنال جئوگرافیک، در روز ۱۰ اوت سازمان ملی مطالعات جو و اقیانوسی آمریکا (NOAA) گزارش سالانه وضعیت اقلیم خود را منتشر کرد. این گزارش ۲۹۸ صفحه‌ای تأیید می‌کند که سال ۲۰۱۶ گرم‌‌ترین سال در تاریخ ۱۳۷ ساله اخیر است که داده‌های جوی به‌طور مستقیم اندازه‌گیری و ثبت شده است.
این گزارش بازبینی‌شده توسط متخصصان بیان می‌کند که میزان مرکز متوسط گاز دی‌اکسیدکربن در جو به مقدار ۴۰۲٫۹ ذره در میلیون رسیده است. این بالا‌ترین میزان تمرکز گاز دی‌اکسیدکربن در جو زمین به شمار می‌رفت و نخستین بار طی ۸۰۰ هزار سال گذشته است که تمرکز این گاز از عدد ۴۰۰ ذره در میلیون فراتر رفته است.
این گزارش همچنین بیان می‌کند که در سال ۲۰۱۶، نه‌تنها دمای میانگین زمین که دمای میانگین سطح دریا، ارتفاع سطح دریا‌ها و دمای بخش تحتانی جو زمین همگی در بیشینه خود بوده‌اند. در همین حال میزان یخ‌های قطبی جنوبی به کم‌ترین میزان خود در سال‌های اخیر رسیده است.
در حالی‌که سال‌های ۲۰۱۶، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۴ به ترتیب رکورددار گرم‌‌ترین سال‌های ثبت‌شده در تاریخ معاصر به شمار می‌روند، هنوز بسیاری نسبت به تأثیر فعالیت‌های انسانی در افزایش دمای میانگین زمین و گرمایش آن شک دارند. این بحث‌‌ها به‌خصوص در ماه‌های اخیر و پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و تصمیم او مبنی بر خروج از پیمان تغییرات اقلیمی پاریس برجسته‌تر شده است.
سؤال مهم این است که آیا این امکان وجود دارد که در غیاب فعالیت‌های انسانی زمین شاهد چنین افزایش دمایی باشد؟
تحقیق تازه‌ای که در ژورنال مطالعات زمین ژئوفیزیک (Geophysical Review Letters) و روز گذشته منتشر شد، نشان می‌دهد بدون در نظر گرفتن عامل انسانی احتمال رخ دادن چنین تغییراتی بسیار نامحتمل است. در این بررسی میزان احتمال بروز چنین موج‌های گرمایی بدون در نظر گرفتن عامل انسانی بررسی شده است. در حالی‌که وقوع این موج با حضور عامل انسانی شانسی یک‌به‌صد داشته است با حذف عامل انسانی احتمال بروز این ترتیب از سال‌های گرم به عدد یک به ۳ هزار کاهش می‌یابد. به‌طور خاص احتمال بروز گرمای بی‌سابقه سال ۲۰۱۶ با حضور عامل انسانی ۲۷ درصد پیش‌بینی می‌شد. اما با حذف عامل انسانی این عدد به یک در یک‌میلیون کاهش پیدا می‌کرده است.
بدین‌ترتیب به نظر می‌رسد تکیه کردن بر احتمالی چنین اندک چندان قابل اعتماد نباشد.
برخی از کارشناسان بر این باورند امروز زمین ما از برخی از نقاط مهم و تعیین‌کننده در فرایند گرمایش زمین عبور کرده است و امروز به‌جای آن‌که توانایی بازگرداندن اقلیم به شرایط پیش از وقوع گرمایش را داشته باشیم باید خود را برای کاهش اثرات آن و افزایش توان مقابله با تأثیراتش آماده کنیم.
در این حال و در شرایطی که به نظر می‌رسد اقلیم زمین و تغییرات آن خطری جدی برای همه مردمان زمین به شمار می‌رود، سران کشور‌ها و سیاستمداران در گوشه و کنار جهان بهانه‌های متفاوتی پیدا می‌کنند تا این موضوع را از فهرست اولویت‌های خود خارج کنند. از فشارهای اقتصادی تا تهدید به نبردی هسته‌ای تا نبردهای قومی و قبیله‌ای همه و همه در حال صرف کردن انرژی و هزینه‌ها و سرمایه و از همه مهم‌تر وقت انسان است که اگر شرایط سیاره ما به وضعیت بحرانی برسد برایش فرق چندانی نخواهد کرد که مردم در کجای جهان و درون کدام مرزهای فرضی زندگی می‌کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.