چه کسی مسؤول پاسخگویی به وضعیت سفیدبالکها است؟ سفیدبالکها، معضلی لاینحل برای پایتخت چندسالی است که هوای تهران، میزبان حشرات بسیار ریز سفیدرنگی است که تعدادشان آن‌قدر زیاد است که باعث نگرانی مردم شده است. این حشرات سفیدرنگ بسیار کوچک، سفیدبالک یا مگس سفید نام دارند که علاوه بر ناپسند کردن فضای شهر، باعث بروز […]
چه کسی مسؤول پاسخگویی به وضعیت سفیدبالکها است؟
سفیدبالکها، معضلی لاینحل برای پایتخت
چندسالی است که هوای تهران، میزبان حشرات بسیار ریز سفیدرنگی است که تعدادشان آن‌قدر زیاد است که باعث نگرانی مردم شده است. این حشرات سفیدرنگ بسیار کوچک، سفیدبالک یا مگس سفید نام دارند که علاوه بر ناپسند کردن فضای شهر، باعث بروز انواع آلرژی می‌شوند.
به گزارش سیناپرس، سفیدبالک یا مگس سفید، حشراتی کوچک از خانواده سفیدبالکان (Aleyrodidae) هستند که بدن و بال‌هایشان به‌وسیله پودر سفیدرنگی پوشیده شده است. این حشرات همانند شته‌ها از توانایی بسیار بالایی در تولیدمثل برخوردارند و جمعیت خود را در مدت زمان کوتاهی بسیار افزایش می‌دهند.
با توجه به کوچک بودن مگس سفید و این‌که قابلیت ورود به دستگاه تنفسی را از طریق حفرات بینی و دهان دارد، این حشره می‌تواند سبب بروز التهاب و عفونت در دستگاه تنفسی فوقانی شده و زمینه را برای بروز عفونت‌های فرصت‌طلب قارچی و باکتریایی فراهم کند. افرادی که ساعت‌های طولانی در روز در محیط خارج از خانه حضور دارند یا افراد مستعد به ابتلا به بیماری‌های ریوی و عفونی، کودکان و افراد سالمند باید از ماسک‌های پارچه‌ای یا فیلتردار استفاده کنند.
در همین راستا محمدحسین بازگیر، رییس اداره محیط‌زیست شهر تهران تأکید کرد که شهرداری تهران و وزارت جهاد کشاورزی باید پیگیر این مسأله باشند و در برابر روش‌های مقابله با آن احساس مسؤولیت کنند.
بازگیر در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا ضمن اشاره به این موضوع که در جهت پیگیری موضوع سفیدبالکها، اداره محیط‌زیست گزارش‌های جدید را از شهرداری درخواست کرده اما هنوز آخرین آمار و گزارش‌ها در خصوص وضعیت سفیدبالکها در مناطق مختلف شهر تهران را دریافت نکرده است، توضیح‌داد: «سفیدبالکها، آفات مزارع کشاورزی و باغ‌ها هستند که در کشور ایران از سال‌ها قبل وجود داشته‌اند. این‌گونه حشرات عامل و ناقل بیماری نیستند ولی اگر وارد دستگاه تنفسی شوند مانند هر جسم خارجی دیگری می‌توانند حساسیت‌هایی را به‌وجود آورند. علاوه بر آن از نظر بصری در فضای شهری نیز مشکلاتی را ایجاد می‌کنند.»
رییس اداره محیط‌زیست شهر تهران در ادامه توضیحات خود گفت: «هرچند که مبارزه شیمیایی علیه آفات، مورد تأیید محیط‌زیست نیست ولی چنانچه سفیدبالکها در مزرعه کشاورزی و خارج از شهر بودند با مبارزه شیمیایی می‌توانستیم خیلی ساده آنها را از بین ببریم ولی در سکونتگاههای انسانی این امکان وجود ندارد. از این رو برای مبارزه با سفیدبالکها در سکونتگاههای انسانی از روش مبارزه فیزیکی استفاده می‌شود.»
بازگیر از اقدامات فیزیکی مانند شست و شوی درختان، تغییر نوع هرس آنها و جمع‌آوری برگ درختان توت و سوزاندن آنها در زباله‌سوز مرکزی نام برد و گفت: «ممکن است در یک بازه زمانی والد زیادی از سفیدبالکها داشته باشیم و جمعیت آنها زیاد شود ولی در یک دوره زمانی دیگر به صورت لارو یا تخم باشند و در محیط قابل مشاهده نباشند.»
رییس اداره محیط‌زیست شهر تهران در پایان تأکیدکرد: «روش نهایی کنترل جمعیت سفیدبالکها مبارزه بیولوژیک است. در این شیوه باید از دشمنان خارجی و شکارگرهای طبیعی مانند زنبور پاراتوزوئید استفاده شود. مؤسسه گیاهپزشکی وزارت جهاد کشاورزی مطالعاتی را برای از بین بردن سفیدبالکها از دو سال پیش آغاز و در آخرین پیگیری‌های اداره محیط‌زیست این وزارتخانه اعلام کرده است که در حال بررسی آثار و نتایج زنبورهای پاراتوزوئید بر محیط هستند.»
این‌که چرا تاکنون راهی برای حل مسأله سفیدبالکها در کشور ما پیدا نشده است، جای بحث دارد. استفاده از برچسب‌های زردرنگی که در بسیاری از پارک‌ها و خیابان‌‌ها می‌بینیم، تا حدودی مؤثر بوده اما ظاهراً کافی نیست. گفتنی است که مهم‌ترین اقدام برای حل این مسأله، شناسایی دقیق این‌گونه‌ها است. بعد از آن است که می‌توانیم به روش‌های مقابله با آن دست پیدا کنیم.
چین کشوری است که سال‌هاست با این مشکل دست به گریبان است و با شناسایی درست گونه‌های سفیدبالکها موفق به مقابله و کنترل جمعیت آنها شده است. پرسش این‌جاست که در کشور ما چه زمانی این اقدام قطعی و مؤثر رخ خواهد داد؟
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.