جام برای آسنسیو، چاقو برای والورده

جام برای آسنسیو، چاقو برای والورده

حمیدرضاصدر به سیاه‌روشن‌های پیروزی قاطعانه رئال مادرید در سوپرکاپ اسپانیا پرداخته، به پرواز رئال و سقوط بارسلونا…

هر دو اسپانیایی. یکی مهاجم ۲۱ ساله با پیراهن سپید رئال و یکی مهاجم سابق ۵۳ ساله نشسته روی نیمکت رهبری بارسلونا. یکی آن بالا، یکی این پایین. یکی خندان برابر سرودهای ستایش‌آمیز و یکی سرافکنده مقابل نیش‌های خفت بار. یکی در تیمی که طی دو دیدار ۵ گل زده و دیگری سکان‌دار لشگری که آن ۵ گل را پذیرفته…آن شب برنابئو برای هر دوی آنها فراموش‌نشدنی بود. یکی پرواز کرده بود و یکی ته چاه دست و پا می‌زد.

آن پسر ۲۱ ساله را با نام خانوادگی متعلق به پدر اسپانیایی‌‌اش یعنی «آسنسیو» می‌خوانند، ولی آن پسر نام کوچکش یعنی «مارکو» را از مادر هلندی‌‌اش گرفته. مادری شیفته مارکو فن باستن که آرزو می‌کرد پسرش روزگاری بسان ستاره هلندی به پرواز درآید. مادر مارکو آسنسیو در ۲۰۱۱ درگذشت و ندید پسرش چگونه در رئال مادرید روزهای خوش فن باستن را به یاد‌ها آورد. ندید در سوپر کاپ اروپا فصل پیش گل زد. ندید در فینال لیگ قهرمانان دروازه یوونتوس را گشود. ندید در دیدار رفت سوپر کاپ اسپانیا دروازه بارسلونا را گشود… و ندید عقربه در بازی برگشت برابر بارسا به دقیقه ۴ نرسیده با آن ضربه قوسی و تماشایی دروازه تراشتگن میخکوب شده را فتح کرد و بارسا همان جا تسلیم شد.

۷۵ ثانیه از بازی گذشته بود که آسنسیو و والورده در دو قطب کاملاً متفاوت قرار گرفتند. لحظه‌ای که آسنسیو آن فرصت معرکه را برای مادریچ مهیا ساخت و همه دریافتند بارسا چه شکننده است. آسنسیو اجازه نداد کسی جای رونالدو محروم را احساس کند، همین‌طور جای گرت بیل کنار مانده و ایسکو راهی میدان نشده را. به آسنسیو نگاه می‌کردیم و رئال معروف به «تیم کهکشانی» را باشگاهی کاشف بازیکنان بااستعداد می‌دیدیم. نگاه می‌کردیم نمی‌توانستیم نپرسیم چرا رئال بازیکنانی بسان آسنسیو، ناچو، کاسمیرو و واسکوئز را به چنگ آورده و چرا بارسا به آندره گومز و امتیتی روی آورده؟ آسنسیو ۲۱ ساله با کم‌تر از ۴ میلیون یورو مادریدی شده و بارسا برای پائولینیو ۴۰ میلیون به باشگاه چینی پرداخته.

وقتی بنزما در دقیقه ۳۸ از درون محوطه جریمه پس از سانتر مارسلو برابر مدافعان آشفته گل دوم را زد سوی دیگر رئال را دیدیم. غنای تیمی که بازیکنانش ۵ سال یا بیش‌تر کنار هم بازی کرده‌اند؛ راموس، مادریچ، رونالدو، مارسلو، بنزما و واران. این که زیدان توانسته رونالدو و بیل را بی‌هیاهو – برخلاف دوران مورینیو – روی نیمکت بنشاند و به جوانانش فرصت پرواز دهد، بی‌ آن‌که سربازان قدیمی فراموش شوند. این که زیدان توانسته رئال را آرام‌آرام برای دوران پس از کریستیانو، جوان کند.

اما بارسلونا چی؟ هنوز نمی‌توانیم این بارسا را بدون لیونل تصور کنیم. بارسایی که جای خالی شده ژاوی را پر نکرده چگونه جای مسی را پر خواهد کرد؟

مسی در برنابئو جان کند، ولی همه چیز در همان نیمه اول تمام شده بود. وقتی داور سوت پایان را کشید هر دو تیم انتظار فرا رسیدن آن لحظه را می‌کشیدند. یکی برای بالا بردن جام و یکی خروج با سرهای پایین پس از شکست ۱-۵ طی دو دیدار را. بارسا برای اولین بار طی ۶ سال پس از ۲۴ بازی که دروازه رئال را در برنابئو باز کرده بود، گلی در مادرید نزد. آنها آخرین بار در فینال جام حذفی ۲۰۱۱ که رئال به رهبری مورینیو با یک گل مغلوب شان کرد در برنابئو دروازه را باز نکردند.

حالا ارنستو والورده آغازی کابوس وار در بارسلونا داشته. مردان او دو بار توپ را به تیر دروازه رئال کوفتند، ولی تیمی بودند به سرفه افتاده، کند، بی‌نظم و از همه مهم تر «بی اعتقاد» و «بی هویت». نقطه مقابل بارسا عصر طلایی گواردیولا و فصل ۳گانه انریکه. میانه میدان از دست رفته بود و یکی از طرفداران بارسا در توصیف نمایش نیمه اول کاتالان‌ها به تلخی سیستم مردان والورده را ۲-۰-۴، تیمی بدون مرد میانی می‌خواند. والورده در نیمه دوم ژرارد پیکه را بیرون میدان فرا خواند. پیکه سرگیجه گرفته در آماج نیش مادریدی‌ها. مادریدی‌های خطاب به پیکه شعار «Se Queda » به معنی «اون می‌مونه»، جمله پیکه درباره نیمار، را سر می‌دادند که نیش بزرگی به‌شمار می‌رفت. نلسون سمدو جای پیکه را گرفت، ولی روی آوردن به دفاع ۵ نفره که قرار بود طی حمله ۳ نفره شود، آبی اناری‌پوش‌ها را آشفته‌تر کرد. بارسا که از سال ۲۰۰۵ با سیستم ۳-۳-۴ بازی کرده نمی‌توانست خود را با سیستم والورده همساز کند. توپ که راهی یک سوم نهایی زمین رئال می‌شد نشانی از یک بازیکن نیشدار نبود. سوارز گیج بود و گومز پرسه می‌زد و کیلور ناواس در صدمین بازی‌‌اش برای رئال باصلابت درون سنگرش ایستاده بود.

 

زنگ لالیگا به صدا درآمده. ۶ فاتح آخر سوپرکاپ اسپانیا فاتح لالیگا نبوده‌اند شامل رئال در ۲۰۱۲، ولی چه تیمی جز مردان برنابئو را می‌توان مدعی قهرمانی خواند؟ در حالی که همه چاقو‌ها را برای قصابی درآورده‌اند و تیز می‌کنند. برای حمله به مدیران بارسا، برای قطعه‌قطعه کردن والورده. برای خالی کردن دق دل‌شان از درخشش کاتالان‌ها طی نزدیک به یک دهه.