نقش شهرداریها در تعدیل قیمت مسکن در این شهر بیکیفیت، قیمت مسکن در ادوار مختلف، روز به روز افزایش یافته که از جمله دلایل آن تمرکز امکانات در این کلانشهر و افزایش هزینههای ساختمانسازی ناشی از تراکمفروشی است. به گزارش ایسنا، مراسم تحلیف اعضای شورای شهر و همزمان با آن انتخاب محسنهاشمیرفسنجانی به عنوان رییس […]
نقش شهرداریها در تعدیل قیمت مسکن
در این شهر بیکیفیت، قیمت مسکن در ادوار مختلف، روز به روز افزایش یافته که از جمله دلایل آن تمرکز امکانات در این کلانشهر و افزایش هزینههای ساختمانسازی ناشی از تراکمفروشی است.
به گزارش ایسنا، مراسم تحلیف اعضای شورای شهر و همزمان با آن انتخاب محسنهاشمیرفسنجانی به عنوان رییس شورا روز چهارشنبه رسماً کلید خورد. سپس اعضا با اکثریت آرا محمدعلی نجفی را به عنوان شهردار پایتخت انتخاب کردند. این آغاز فصل کاری در حالی برگزار شد که شهر تهران با مشکلات عدیدهای در ساختار و سبک زندگی شهروندی مواجه است. هماکنون آلودگی هوا، ترافیک، از دست رفتن هویت فرهنگی اجتماعی، خودرو محوری، شهرفروشی، انواع آسیبهای اجتماعی، فرسودگی درونی و فقر شهری کلانشهر ۸ میلیون نفری تهران را احاطه کرده و به نظر میرسد مدیران قبلی با همه تلاش نتوانستهاند کیفیت زیستپذیری این شهر را افزایش دهند. این موضوع را به راحتی میتوان از سیمای شهر و نارضایتی شهروندان مشاهده کرد.
عجیب آن است که در این شهر بیکیفیت، قیمت مسکن در ادوار مختلف، روز به روز افزایش یافته که از دلایل اصلی آن تمرکز امکانات در این کلانشهر است. بر این اساس تراکمفروشی همواره یکی از دستور کارهای اصلی شهرداری پایتخت برای دستیابی به منابع ناپایدار بودجهای است. هماکنون بیش از ۷۰ درصد منابع مالی شهرداری تهران از محل پیشفروش ذخایر آینده و ۳۰ درصد منابع پایدار است؛ در حالی که مطابق استانداردهای جهانی این نسبت باید برعکس باشد. طبق آمار در کل کشور بین سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ قیمت زمین ۹ برابر و قیمت آپارتمان ۶ برابر شده که بخشی از آن به مدیریت غیرعلمی در کلانشهرها برمیگردد.
در حال حاضر ۲٫۶ میلیون مسکن خالی در کشور و ۴۹۰ هزار واحد مسکونی خالی در استان تهران وجود دارد که وزیر راه و شهرسازی میگوید این حجم از خانههای خالی در واقع عدم بهرهوری ۲۶۰ میلیارد دلاری در اقتصاد است. کارشناسان اقتصاد مسکن نیز معتقدند یکی از دلایل این چالش، آدرس غلط شهرداری به سازندگان بوده که منجر به ایجاد حجم انبوهی از مسکن لوکس و نیمه لوکس در شمال پایتخت شده و برای آن مشتری وجود ندارد. این در شرایطی است که عمده متقاضیان واقعی مسکن در جنوب پایتخت با مشکلات عدیده اجارهنشینی دست به گریبان هستند. نوسازی بافت فرسوده میتوانست تا حدودی پاسخگوی این جمعیت انبوه باشد اما دولت قبل در پردیس و پرند پاسخ این تقاضا را داد که خالی ماندن مسکن مهر تکمیل شده در شهرهای اقماری تهران نشان میدهد مردم به دلیل دوری شهرهای اطراف از محل کارشان، تمایلی برای خروج از تهران ندارند. این در حالی است که واحدهای متوسط متراژ بسیاری در شهر تهران خالی مانده است.
پیروزحناچی، معاون وزیر راه و شهرسازی میگوید: مطالعات اولیه ما که از خود شهرداری هم گرفته شده نشان میدهد تعداد مجوزهای صادر شده برای برجها در دوره آقای قالیباف از لحاظ تعداد و حجم با بقیه شهرداران طی سالهای بعد از انقلاب برابری میکند. یعنی خود را حامی ۹۶ درصد میدانند اما برجها را برای ۴ درصد میسازند.
وی با بیان اینکه بیشترین حجم بلندمرتبهسازی در مناطق ۱، ۲، ۵، ۴، ۲۲، ۶ و ۷ صورت گرفته است، بیان میکند: در همین مناطق بیشترین حجم تخلفات هم وجود دارد. ما در منطقه یک تحقیق تکمیلی انجام دادیم که نشان میدهد تا ۸۰ درصد عدول نسبت به پروانه صورت گرفته است. معنایش این است که از دو حالت خارج نیست؛ یا شهرداری نمیداند و این اتفاق میافتد که این یعنی عدم کفایت یا میداند و این اتفاق میافتد که یعنی تبانی.
تراکمفروشیهای بدون ضابطه در سالهای اخیر، خیابانهای اطراف برجها را با ترافیکهای سنگین مواجه کرده است. مدیریت شهری باید در سال ۱۳۸۶ ظرف مدت ۶ ماه ضوابط بلندمرتبهسازی را ارایه میکرد ولی در سال ۱۳۹۳ این اقدام را انجام داد که در این بازه زمانی از خلأ قانونی استفاده شد و کمیسیون ماده ۵ اجازه احداث تعداد قابل توجهی ساختمانهای بلندمرتبه را در معابر باریک صادر کرد. براساس آمار رییس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، هماکنون بیش از ۲۷۰ ساختمان بالای ۱۲ طبقه در معابر ۶ تا ۱۲ متر تهران ساخته شده است.
عباسآخوندی، وزیر راه و شهرسازی در جلسه بررسی صلاحیت وزرا در مجلس با بیان اینکه هماکنون قیمت مسکن در شمال شهر نسبت به جنوب شهر، بیش از ۱۲ برابر است، گفت: این یکی از اوضاع و احوال بازار مسکن در زمانی بود که بنده مسؤولیت وزارت راه و شهرسازی را در دولت یازدهم برعهده گرفتم. ما جلوی شهرفروشیها، مجوزفروشیها و تراکمفروشیها را در ایران گرفتیم.
تخریب باغات پایتخت که از آن به عنوان ریههای تنفسی شهر یاد میشود از جمله آسیبهای سالهای اخیر به شهر تهران است و بعضی قوانین از جمله مصوبه برج باغ در جهت تسهیل این روند عمل کردهاند. یک کارشناس مسکن میگوید: بعد از مصوبه برج باغ نه تنها باغات تهران حفظ نشد بلکه این مصوبه به عنوان عاملی برای افزایش مداوم و نجومی شدن قیمت مسکن در مناطق شمال شهر تهران عمل کرد.
به گفته وی، در مورد املاک و زمینهایی نیز که نمیتوان آنها را به حالت قبل برگرداند به اعتقاد من باید قانون مالیات بر ارزش افزوده اجرا شود. چرا باید زمینی که از طریق تأسیسات شهری و بهخصوص ارایه مجوز ساختمانی، ارزش آن یک شبه چندین میلیارد تومان افزایش یافته، مالیات بر ارزش افزوده پرداخت نکند؟ این مسأله اگر اجرا شود منابع خوبی برای خانهدار شدن دهکهای پایین به وجود میآمد و از تجمیع سرمایههای کلان در دست مالکان بزرگ و افراد مرفه جلوگیری میشود.
عدالتخواه، تولید مداوم مسکن را تنها راهکار رونق بخشیدن به اقتصاد ندانست و در این خصوص معتقد است: افرادی که در بخش عرض و فروش مسکن منافع دارند دایما عنوان میکنند تنها راهحل خروج از رکود اقتصاد، رونق بخشیدن به مسکن است. اما من معتقدم تولید صرف مسکن کافی نیست؛ زیرا ما شاهدیم عمر متوسط ساختمان در ایران حداکثر ۲۰ سال است و به دلیل عدم کیفیت مناسب باید مجدداً بازسازی شود. سؤال این است که چرا مثل بسیاری از کشورهای توسعهیافته از ابتدا خانههای با کیفیت و مقاوم تولید نکردیم که حالا نیازی به بازسازی نداشته باشد؟ به نظرم برخی افراد که در فرایند تولید و بازسازی مسکن سود میبرند در پی این هستند که بهطور پیوسته منابع کشور را در این بخش هدر بدهند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.