آینده حیاتوحش با موجودات هیبریدی دانشمندان با توجه به یافتههای اخیر خود دریافتهاند که ترکیب دو گونه نزدیک به یکدیگر در طبیعت میتواند موجب شود تا این گونهها بتوانند بر نقاط ضعف خود غلبه کرده و در شرایط متفاوت دوام بیاورند. به گزارش سیناپرس در سال ۲۰۰۶ میلادی بود که یک شکارچی اقدام به شلیک […]
آینده حیاتوحش با موجودات هیبریدی
دانشمندان با توجه به یافتههای اخیر خود دریافتهاند که ترکیب دو گونه نزدیک به یکدیگر در طبیعت میتواند موجب شود تا این گونهها بتوانند بر نقاط ضعف خود غلبه کرده و در شرایط متفاوت دوام بیاورند.
به گزارش سیناپرس در سال ۲۰۰۶ میلادی بود که یک شکارچی اقدام به شلیک به موجودی کرد که فکر میکرد یک خرس قطبی است، با این وجود پس از بررسی جنازه با خطوط مشکیرنگی در بدن او مواجه شد و بررسیهای بعدی نیز نشان داد که این خرس پنجههایی بلندتر و پشتی خمیدهتر از خرس قطبی دارد. نتیجه تحقیقات دانشمندان این بود که این موجود در حقیقت یکگونه حاصل از جفتگیری خرسهای گریزلی و خرسهای قطبی بوده است که البته اولین نسخه ثبتشده از این موضوع بهحساب میآمد.
در این میان عدهای معتقد بودند که گرمایش زمین موجب شده است تا خرسهای گریزلی به سمت شمال حرکت کنند و در نتیجه منطقه زندگی آنها با خرسهای قطبی ترکیب شده است. به این ترتیب هر دو نژاد در معرض خطر قرارگرفته بودند. گروهی پیشنهاد دادند که میتوان با کشتار این موجودات دورگه، به هر دو نژاد کمک کرد و گروههای دیگر نیز با ایدههای متفاوتی به سراغ این پدیده رفتند.
با این حال نتایج نهایی تحقیقات دانشمندان نشان داد که خرسهای قطبی و خرسهای گریزلی از صدها هزار سال پیش جفتگیری میکردهاند و دیانای خرسهای قطبی هنوز بخشهای میتوکندری دیانای خرسهای گریزلی ماقبل تاریخ را در خود دارند و خرسهای گریزلی نیز ژنهایی از نسخه هیبریدی خرسهای قطبی را در اختیار دارند. حال اگر این نوع ترکیب نژادی طبیعی است، پس میتوان گفت که کشتار موجودات دورگه بههیچعنوان روش مناسبی برای رسیدگی به این موضوع نیست.
دانشمندان حتی معتقدند که این ترکیب نژادی ممکن است موجب نجات پیدا کردن خرسهای قطبی شود تا بتوانند در مناطق غیریخزده نیز به زندگی ادامه بدهند. با اینوجود مثالهایی مانند قاطر نشان داده است که برخی از ترکیبها ممکن است به ناباروری منتهی شود و برخی از ترکیبهای دیگر بین موجودات نیز بهصورت کلی غیرطبیعی ارزیابی میشود. با تمامی این تفاسیر، تحقیقات ژنتیکی نشان داده است که گونههای هیبریدی تأثیر بسیار بزرگی بر روی تکامل داشتهاند.
در جدیدترین تحقیقات، دانشمندان به بررسی ریشههای شکلگیری جگوار پرداختهاند، این تحقیقات نشان داده است که بیشتر حیواناتی که با نام گربهسانان بزرگ شناخته میشوند، از یک خانواده هستند. دانشمندان در این پروژه به بررسی ژنهای شیر، ببر، جگوار، یوزپلنگ و پلنگ برفی پرداخته و با بررسی ژن یوزپلنگ و جگوار با ۳گونه دیگر دریافتند که بیش از ۱۳ هزار ژن مشترک در بین ۵گونه وجود دارد. این اطلاعات موجب شد تا این دانشمندان بتواند ساختار درختی نشاندهنده نحوه شکلگیری این حیوانات و زمان جدا شدن آنها از ۴٫۶ میلیون سال پیش را ایجاد کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.