تحلیل عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران از مسیر پیش روی وزارت جهاد کشاورزی توسعه کشاورزی در گرو توسعه حرفه‌ای صنایع تبدیلی است حسن‌فروزان‌فرد، عضو کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران بر این عقیده است که اگر هدف این است که نتیجه فعالیت‌ها در حوزه کشاورزی، ارزش‌افزوده بیش‌تر باشد، گریزی از ایجاد صنایع تبدیلی […]
تحلیل عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران از مسیر پیش روی وزارت جهاد کشاورزی
توسعه کشاورزی در گرو توسعه حرفه‌ای صنایع تبدیلی است
حسن‌فروزان‌فرد، عضو کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران بر این عقیده است که اگر هدف این است که نتیجه فعالیت‌ها در حوزه کشاورزی، ارزش‌افزوده بیش‌تر باشد، گریزی از ایجاد صنایع تبدیلی نخواهد بود.
به گزارش سایت خبری اتاق بازرگانی تهران، محمود حجتی که موفق شد بار دیگر، رأی‌اعتماد نمایندگان مجلس را برای تصدی وزارت جهاد کشاورزی کسب کند، اخیراً و در حاشیه مراسم افتتاحیه کشتارگاه صنعتی شهرستان مهریز، حمایت بیش از پیش از بخش خصوصی را به عنوان یکی از اولویت‌های دولت دوازدهم عنوان کرده و گفته است که تسهیل روند سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در طرح‌های کشاورزی در دستور کار دولت قرار دارد. وزیر جهاد کشاورزی، البته جزییات بیش‌تری از این برنامه دولت، ارایه نکرده و مشخص نیست منظور وزیر از تسهیل روند سرمایه‌گذاری در حوزه کشاورزی چیست و این روند به چه سمت و سویی هدایت خواهد شد.
حسن فروزان‌فرد، عضو کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران بر این عقیده است که اگر هدف این است که نتیجه فعالیت‌ها در حوزه کشاورزی، ارزش‌افزوده بیش‌تر باشد، گریزی از ایجاد صنایع تبدیلی نخواهد بود.
وی گفت: اغلب، توسعه کشاورزی، مستقل از ارزش‌افزوده نهایی آن مورد بررسی قرار می‌گیرد و تعامل وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز کمرنگ است. البته، طرح انتزاع وظایف و اختیارات بخش کشاورزی از وزارت صنعت، معدن و تجارت قرار بود همین مسأله را حل کند. اما به دلیل مشکلاتی که میان دو وزارتخانه وجود داشت، این طرح چندان مؤثر واقع نشد و حتی به پیچیدگی کار افزود.
فروزان‌فرد افزایش سطح زیرکشت، افزایش کیفیت محصولات، افزایش منافع کشاورزان و ارتقای ارزش‌افزوده بخش کشاورزی را در گرو به رسمیت شناختن صنایع تبدیلی به عنوان صنایع پیشران دانست.
به عقیده وی، اگر صنایع تبدیلی در اندازه مناسب با جانمایی مناسب و با هدف‌گیری صادرات در کشور ایجاد شوند، این صنایع زنجیره تأمین خود را بهبود داده و آن را اصلاح می‌کند.
این عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران در ادامه، شکل‌گیری کارگروهی در اتاق تهران را پیشنهاد کرد که نمونه‌های موفق صنایع تکمیلی را شناسایی کرده و آثار منطقه‌ای و محلی آنها در حوزه کشاورزی را مورد بررسی قرار دهد. همچنین اگر قرار بود این نتایج توسط وزارت جهاد کشاورزی حاصل شود، به ازای هر مقدار بهبود به چه میزان هزینه می‌کرد و شرکتی که این فعالیت را آغاز کرده و توسعه داده با چه هزینه‌ای توانسته است، زمینه تغییر و تحول جدی را در حوزه کشاورزی ایجاد کند. در مرحله بعد لازم است این افراد برای توسعه فعالیت‌هایشان مورد تشویق قرار گیرند.
فروزان‌فرد افزود: به‌طور حتم این صنایع تبدیلی برای تأمین خوراک و برای آماده کردن محصول خود در تعامل با کشاورزان منطقه قرار گرفته‌اند و زمینه ارتقای دانش، افزایش سطح زیر کشت و همچنین نحوه بهره‌برداری بهتر از منابع طبیعی اعم از آب و زمین را فراهم کرده‌اند؛ به این دلیل که باید کشاورزان را متقاعد کنند، محصولاتی با قیمت پایین‌تر و کیفیت بهتر ارایه کنند. کشاورزان زمانی نسبت به تولید چنین محصولی متقاعد می‌شوند که نسبت به کسب سود اطمینان حاصل کنند. البته ممکن است یک یا دو سال مجبور شوند که با سود کم‌تر فعالیت کنند. اما اگر در بلندمدت سود مورد انتظار را کسب نکنند، در پیشبرد این اهداف مشارکت نمی‌کنند.
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران با بیان این‌که، صادرات محصولاتی با برد صادراتی بیش‌تر و با ارزش‌افزوده بالاتر، نیازمند توسعه صنایع تبدیلی است، ادامه داد: خوب است که وزارت جهاد کشاورزی نیز از این زاویه به مسأله بنگرد که اگر به دنبال صادرات محصولات کشاورزی است، بهترین شکل صادرات که برد و ارزش‌افزوده آن بیش‌تر است، مستلزم سرمایه‌گذاری بیش‌تر در حوزه صنایع تبدیلی است. در این صورت، میزان ضایعات که از تولید تا مصرف، گاهی به ۲۰ تا ۳۰ درصد محصول می‌رسد نیز کاهش پیدا می‌کند. جالب است بدانید که سهم ایران در بازارهای جهانی در صورتی محقق خواهد شد که حجم صادرات محصولات کشاورزی ۲٫۵ برابر شود و این افزایش علاوه بر این‌که فشار بر منابع آب و خاک را افزایش خواهد داد، بسیار پرهزینه بوده و نیازمند توسعه شبکه حمل‌ونقل نیز خواهد بود. البته افزایش صادرات محصولات کشاورزی در جای خود ارزنده است؛ اما صنایع تبدیلی در ازای صادرات با تناژ کم‌تر، ارزش‌افزوده بیش‌تری را نیز پدید خواهد آورد.
وی با بیان این‌که صنایع تبدیلی در مقابل عرضه محصولات بی‌کیفیت مقاومت می‌کند، گفت: اگر صنعت تبدیلی حرفه‌ای، مواد اولیه را به قیمت بالا و کیفیت نامناسب تحویل بگیرد، نمی‌تواند رقابت کند. بنابراین در مقابل کشت ناصحیح با واریته نامناسب مقاومت می‌کند. در این صورت ظرفیت تولید در اختیار کسانی قرار می‌گیرد که به سمت استفاده صحیح از منابع طبیعی یا تجمیع اراضی برای کاهش هزینه‌های کاشت، داشت و برداشت گام بر‌می‌دارند.
فروزان‌فرد افزود: متأسفانه به نظر می‌رسد، این مسأله به عنوان راهبرد اصلی نه در وزارت صنعت، معدن و تجارت و نه در وزارت جهاد کشاورزی مورد توجه قرار نگرفته است. در حالی که پیشران توسعه کشاورزی و بهبود معیشت کشاورزان، توسعه حرفه‌ای صنایع تبدیلی است آن هم نه صنایع کوچک و متوسط و پراکنده چرا که آنها خود به رقابت‌های کشنده دامن می‌زنند. بلکه باید نسبت به توسعه صنایع تبدیلی که توانایی ورود به بازارهای بین‌المللی را دارند، اقدام شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.