در فاصله کوتاهی تا مسابقات انتخابی المپیک ریو والیبال ایران یک بار دیگر در آستانه تغییراتی است که همیشه همان تغییرات والیبال را از المپیک دور کرده است. به گزارش «ورزش سه»، تمرینات تیم ملی والیبال ایران در محل فدراسیون دنبال می‌شود و بازیکنان در قالب دو تیم کار خود را دنبال می‌کنند. […]
در فاصله کوتاهی تا مسابقات انتخابی المپیک ریو والیبال ایران یک بار دیگر در آستانه تغییراتی است که همیشه همان تغییرات والیبال را از المپیک دور کرده است.
به گزارش «ورزش سه»، تمرینات تیم ملی والیبال ایران در محل فدراسیون دنبال می‌شود و بازیکنان در قالب دو تیم کار خود را دنبال می‌کنند. این چهارمین خیز جدی والیبال ایران برای رفتن به المپیک است که هر دوره به دلایل تلخی بلندقامتان ایرانی از رفتن به این مسابقات ناکام می‌ماندند که جابه‌جایی‌های بی‌مورد مهم‌ترین دلیل آن بود. در دوران مختلف این جابه‌جایی‌ها انجام می‌شد و فقط مقدار آن کم‌تر یا بیش‌تر صورت می‌گرفت که در هر صورت به ناکامی منجر می‌شد.
اولین تغییری که برای المپیک ۲۰۱۶ در نظر گرفته شد حضور رائول لوزانو آرژانتینی به جای کواچ بود. استارت تمرینات با سیچلو که مدت‌ها روی نیمکت ایران البته به عنوان دستیار می‌نشست و آشنایی او با شرایط والیبال ایران می‌تواند دلیلی باشد تا این تغییر اثرات منفی و مستقیمی نداشته باشد و نزدیکی افکار لوزانو به ولاسکو هم یکی دیگر از موضوعاتی است تا مسابقات پیش رو امیدوارانه دنبال شود اما تغییرات در مسابقات انتخابی المپیک همیشه به ضرر ایران تمام شده است.
۲۰۰۴ آتن؛ اولین یورش به المپیک
شاید یکی دیگر از طلایی‌‌ترین نسل‌هایی که والیبال ایران در خود می‌دید راهی مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۰۴ آتن شد. تیمی که ایوان بوگانینف روسی پایه آن را ریخت و بازیکنانی مثل محمد ترکاشوند، بهنام محمودی، امیر حسینی، عباس قاسمیان، پیمان اکبری، محمد منصوری، علیرضا نادی، اکبر خداوردی، علیرضا بهبودی، عظیم جزیده، امیرحسین منظمی و فرهاد ظریف ترکیب ایران را در توکیو تشکیل می‌دادند. این اولین حضور جدی ایران برای راهیابی به المپیک بود اما چین در آن زمان قدرت مطلق والیبال آسیا بود و ایران در اولین دیدار به مصاف آن‌ها رفت و شکست خورد. ژاپن در خانه برای اولین بار به ایران باخت، کره جنوبی قهرمان بازی‌های آسیایی همان سال ۳ بر صفر مقابل ایرانی‌ها شکست خوردند و هیچ یک از تیم‌های آسیایی دیگر حریف شاگردان پارک کی وون نبود اما همان شکست اول کافی بود تا ایران نتواند به المپیک راه پیدا کند. با این‌که والیبال ایران در آتن حضور نداشت اما نتیجه به دست آمده کاملاً راضی کننده بود و از همان مسابقات این انتظار می‌رفت تا دوره بعد همان مسابقاتی باشد که قرار است والیبال ایران را المپیکی کند.
۲۰۰۸ پکن؛ تندروی‌های مرد صرب و آغاز تغییرات مخرب
در آستانه مسابقات انتخابی المپیک پکن اتفاق عجیبی در والیبال ایران رخ داد به‌طوری که زوران گاییچ صرب که یوگوسلاوی را در سال ۲۰۰۰ قهرمان المپیک کرده بود سکان هدایت تیم ملی را به دست گرفت و تغییراتی باورنکردنی، البته در جهت منفی ایجاد کرد. گاییچ تمام ستاره‌هایی را که در مسابقات انتخابی ۲۰۰۴ تا یک قدمی المپیک رفته بودند را خط زد و عده‌ای بازیکن جوان را به تیم ملی آورد تا تیم برای المپیک ۲۰۱۲ لندن آماده شود. اتفاقاً تیم برای المپیک ۲۰۱۲ آماده هم شد اما فدا کردن آن تیم با آن همه ستاره مورد اعتراض اکثریت قرار گرفت. در همان ترکیب جوان بازیکنان مؤثری مثل مهدی مهدوی هم در همان یک تورنمنت از ترکیب جا ماندند تا با بیش‌ترین نفرات غایب و البته شایسته تیم راهی توکیو شود. اوج تغییرات تیم ملی در همان دوره اتفاق افتاد و بازیکنان ستاره جای خود را به جوانانی دادند که شانس المپیکی شدن ایران را صفر کرد اما به امید ادوار آینده.
۲۰۱۰ لندن؛ تنها با یک بد شانسی
ولاسکو یکی از بهترین تیم‌های ملی ایران برای المپیکی شدن را در اختیار داشت که او هم مثل سایر مربیان دست به تغییراتی زد. ولاسکو در آن مسابقات سعید معروف را به جای امیر حسینی یک بار دیگر وارد ترکیب تیم ملی کرد و معروف ستاره آن مسابقات بود. فرهاد قائمی هم اولین تجربه بازی‌های ملی خود را در آن مسابقات پشت سر می‌گذاشت اما یکی از بحث برانگیز‌ترین تصمیمات ولاسکو خط زدن شهرام محمودی از ترکیب تیم ملی بود. مهدی بازارگرد به عنوان پشت خط زن اول تا قبل از آن مسابقات بار اسپک تیم را به دوش می‌کشید و غفور جوان بازیکن ذخیره او بود. ولاسکو غفور را پشت خط زن اول کرد، بازارگرد را خط رد و رضا قرا به عنوان جایگزین در ترکیب تیم ملی قرار گرفت تا شهرام محمودی خط بخورد. شکست مقابل استرالیا، عملکرد نه چندان خوب بازیکنانی که فقط در همان یک دوره در تیم ملی بودند مقابل چین و ترکیب نه چندان کاملی که تغییرات زیادی را در خود دیده بود شکست ایران مقابل استرالیا را به همراه داشت و برد ۳ بر ۲ مقابل چین به اضافه باخت مقابل تیم‌های اروپایی یک بار دیگر المپیک را برای والیبال ایران رویا کرد.
۲۰۱۶ ریو؛ امیدوارتر از همیشه
مسابقات پیش رو در توکیو امیدوارانه‌‌ترین مسابقاتی است که ایران قصد المپیکی شدن را دارد. تیمی طلایی با بازیکنانی آماده که در اکثر مسابقات جهانی نتایجی خوب داشتند اما یک بار دیگر تغییرات در آستانه انتخابی المپیک گریبان والیبال ایران را گرفت. تفاوت این دوره با سایر دوره‌ها تعدد بازیکنان آماده و آشنایی ملی پوشان با کلاسی است که مربیان کنونی در حال پیاده کردن آن هستند. در ترکیب تیم ملی تغییرات احتمالی وجود دارد که حالا لوزانو در حال آزمون و خطاهای آن است. پست‌های حساسی هستند که بازیکنان زیادی می‌توانند در آن توپ بزنند اما یک بار دیگر ترکیب قرار است دستخوش تغییر و تحولی قرار بگیرد که مشخص نیست این بار مثبت خواهد شد یا خیر.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.