بازار را مفت نداد‌ه‌ایم، رها کرده‌ایم مجتبی قدیری بازارهای کشور مملو از کالاهای رنگارنگ و متنوع هستند. کالاهایی که قانونی وارد شده‌اند یا به صورت قاچاق در فروشگاه‌ها جا خوش کرده‌اند. اما همه برند و خوشنام هستند، برندهایی که مشتریان سال‌هاست آنها را می‌شناسند و بر کیفیت‌شان اعتماد دارند. اما چرا این برندهای خوشنام و […]
بازار را مفت نداد‌ه‌ایم، رها کرده‌ایم
مجتبی قدیری
بازارهای کشور مملو از کالاهای رنگارنگ و متنوع هستند. کالاهایی که قانونی وارد شده‌اند یا به صورت قاچاق در فروشگاه‌ها جا خوش کرده‌اند. اما همه برند و خوشنام هستند، برندهایی که مشتریان سال‌هاست آنها را می‌شناسند و بر کیفیت‌شان اعتماد دارند. اما چرا این برندهای خوشنام و اصیل در این مرز و بوم رفتاری متفاوت با مشتریان خود دارند، برندهایی که در عرصه جهانی یکه‌تاز هستند و شعارشان احترام به مشتری است، در این مرز و بوم به تعهدات خود پایبند نیستند و شعار احترام به مشتریان را فراموش کرده‌اند!؟ چرا برندهایی که حاضر نیستند خدشه‌ای به نامشان وارد شود در کشور ما این‌گونه رفتار می‌کنند که حتی خریدار با دیده تردید به کیفیت آنها نظر داشته باشد؟
باید گفت بخشی از این برند‌‌ها به صورت غیرقانونی یا همان قاچاق وارد شده است و برخی دیگر هم که قانونی وارد شده، توسط تاجرانی وارد شده است که فقط به دنبال سود خود هستند و به قولی در بازارهای جهانی دوره افتاده‌اند و کالاهای تقلبی را خریداری کرده و به بازار ایران وارد می‌کنند. البته برخی از تجار هم که کمی انصاف دارند با گارانتی‌های نامعتبر به دنبال این هستند تا لااقل نام و یاد نیکی از خود برجای بگذارند.
نکته اینجاست که تمام عرضه‌کنندگان کالا و خدمات، مسؤول سلامت کالا و خدمات عرضه‌شده مطابق با ضوابط مندرج در قوانین هستند. اما این‌که قوانین درست اجرا نمی‌شود ناشی از کم کاری برخی دیگر است.
فروشنده در هنگام بازار گرمی برای فروش، درست زمانی که دارد تبلیغ کالای خود را می‌کند، باید حواسش باشد که برابر قانون به حرف‌هایی که می‌زند، عمل کند. قانونی که به همین جا ختم نمی‌شود. عرضه‌کنندگان کالا و خدمات و تولیدکنندگان مکلفند، ضمانتنامه‌ای را که در‌بردارنده مدت و نوع ضمانت است، همراه با صورتحساب فروش که در آن قیمت کالا یا اجرت خدمات و تاریخ عرضه درج شده باشد، به مصرف‌کنندگان بدهند.
اما به راستی چند درصد از فروشندگان و عرضه‌کنندگان کالا‌‌ها و خدمات باور دارند که در قبال فروش کالا یا خدمات خود مسؤول هستند و در صورت وجود مشکلی باید پاسخگو باشند؟
این‌که جناب آقای محمدشریعتمداری، وزیر صنعت، معدن و تجارت ادعا دارند بازار را مفت داده‌ایم، سخن به گزافه نیست! بازار را نه تنها مفت به رقبای خارجی، بلکه رها شده در دست عده‌ای دلال گذاشته‌ایم که در این بازار مفت بی‌در و پیکر هر چه می‌خواهند بکنند و به کسی هم پاسخگو نباشند.
اگر مسؤولان دولتی و صنفی کمی در خصوص بازارهای کشور جدی‌تر می‌اندیشیدند امروز شاهد آن نبودیم که بازار کشور مفت در دست قاچاقچیان کالا بیفتد، شاهد بزرگ شدن دلالان در این بازار نبودیم که به هیچ‌کس و هیچ نهادی هم تعهد ندارند و هر چه می‌خواهند می‌کنند. امروز بازار ما مفت، نه در اختیار برند‌‌ها که در اختیار متقلبان افتاده است که با نام برند و گارانتی آنها مشتریان را سرکیسه می‌کنند.
متقلبانی که فقط به فکر فروش کالای تقلبی خود هستند، در حالی‌که برند‌‌ها برای کسب یک بازار به رقابت با هم می‌پردازند و برای ماندن در آن بازار مجبور به دادن امتیازات متفاوت به خریداران و مسؤولان آن کشور هستند، ارایه کالا با بهترین کیفیت و خدمات در کنار نازل‌‌ترین قیمت از خدمات مشتریان است و انتقال تکنولوژی در کنار پرداخت حق و حقوق قانونی عوارض و گمرکی از مزایایی است که نصیب دولت‌‌‌ها می‌شود.
لکن رها کردن بازار در طول سالیان باعث شده تا این بازار مفت و مسلم در اختیار متقلبان و قاچاقچیان کالا و ارز قرار گیرد و امروز شاهد دعوای حیدری-نعمتی سنتی‌‌‌ها و مدرنیته‌ها باشیم که هر کدام تلاش دارند تا فروش کالای قاچاق و بی‌‌کیفیت را به دیگری نسبت دهند، در حالی‌که سر هر دو در یک آخور است و از یک توبره میل می‌نمایند و فقط در این میان حق و حقوق دولتی و تکریم مشتری به فراموشی سپرده شده است.
امیدواریم حالا که وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت به این معترف شده‌اند که بازار را وا داده‌اند و مفت در اختیار … گذاشته‌اند، درصدد باز پس‌گیری آن باشند؛ باز پس‌گیری که قطع به یقین شاید وی را تا پای استیضاح هم بکشاند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.