یوزانس ۲۲میلیارد دلاری، سرمایه‌گذاری اروپا نیست یک کارشناس اقتصادی با بیان این‌که یوزانس۲۲میلیارد دلاری، به معنای سرمایه‌گذاری اروپا در ایران نیست، گفت: اقدام دولت برای انتقال پول فروش نفت به داخل کشور در قالب این خطوط اعتباری قابل دفاع است. به گزارش مهر، مجیدشاکری با بیان این‌که یکی از مخاطراتی که پیش‌تر، تکانه ارزی جدی […]
یوزانس ۲۲میلیارد دلاری، سرمایه‌گذاری اروپا نیست
یک کارشناس اقتصادی با بیان این‌که یوزانس۲۲میلیارد دلاری، به معنای سرمایه‌گذاری اروپا در ایران نیست، گفت: اقدام دولت برای انتقال پول فروش نفت به داخل کشور در قالب این خطوط اعتباری قابل دفاع است.
به گزارش مهر، مجیدشاکری با بیان این‌که یکی از مخاطراتی که پیش‌تر، تکانه ارزی جدی سال ٧٤ را به اقتصاد ایران تحمیل کرده، تأمین مالی بی‌حساب از محل یوزانس است، اظهارکرد: شباهت گفتمان دولت فعلی با دولت دوم آقای هاشمی و افزایش قابل توجه یوزانس در دو سال گذشته، طبعاً می‌تواند نگرانی‌زا باشد.
وی در عین حال تصریح‌کرد: با این حال قبل از نقد این روش باید مورد به مورد و با توجه به منابع شرایط را سنجید.
وی با اشاره به انتقاداتی که درباره یوزانس ۲۲ میلیاردی دولت دوازدهم مطرح شده است، گفت: دوستانی از منتقدان محترم دولت، نگران از تجربه قبلی، یوزانس ٢٢ میلیاردی مطروحه توسط رییس کال بانک مرکزی را که از مبدأ اروپا- فرانسه، دانمارک، ایتالیا، … گشوده می‌شود را تخطئه کرده‌اند. اگرچه روش و منبع اعتبار این یوزانس- و ریفاینانس- معرفی نشده ولی با احتمال بالایی شرایط آن شبیه به رویه‌ای است که اخیراً برای یوزانس و ریفاینانس آغاز شده است.
وی توضیح داد: در این رویه بانک ایرانی موجود در اروپا اقدام به گشایش یوزانس و یا ریفاینانس برای عامل ایرانی با نرخ سود پایین می‌کند. مختصر دقتی هم انجام می‌شود که این عامل کم‌تر واردکننده و بیش‌تر تولیدکننده خواهان مواد اولیه و واسط باشد؛ این رویه به دلایل بسیار کاملاً قابل دفاع است.
شاکری گفت: منبع این یوزانس در واقع از پول نفت است. پیش‌تر پول به حساب بانک ایرانی در اروپا واریز می‌شد و چون محل مصرف ارزی دبی بود، دائماً در حال چه کنم چه کنم برای انتقال ارز به دبی بودیم. و چون ملاحظات تحریمی عملاً نمی‌گذاشت پولی بدون دغدغه‌های بسیار به دبی برود، حجم عظیمی ارز در بانک‌های ایرانی موجود در اروپا دپو بود.
وی تصریح‌کرد: برای حل این مشکل محل مصرف ارز باید از دبی به اروپا برود. اما به دلایلی که شرح آن مفصل است واردات یک کالای واحد از اروپا گران‌تر از واردات همان برند از دبی است. برای حل این مسأله یک ایده، تغییر در تعرفه گمرکی برای کشورهای اروپایی بود و یک راه بهتر که حالا در این فرمول دولت دارد استفاده می‌شود، بسیار کم کردن هزینه تأمین مالی خرید از اروپا است؛ این مسیر درست است و البته مجدداً دیر.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا در این رویه با « سرمایه‌گذاری اروپا در ایران» مواجه هستیم، اظهارکرد: واضح است که در این رویه اقدامی به نام سرمایه‌گذاری صورت نمی‌گیرد. اگرچه به لحاظ حسابداری چنین است ولی واقعیت، صرفاً انتقال پول نفت خودمان است و نقائص برجام دولت را واداشته تا برای مصرف پول صادرات نفت به این ترفند‌ها متوسل شود.
این کارشناس ارشد اقتصادی در مورد این‌که آیا رویه دولت برای انتقال و هزینه کرد پول نفت، رویه درستی است، گفت: البته که رویه دولت، رویه درستی است و بنده منتقدان این تصمیم را به صبوری بیش‌تر در این مورد تا اعلام مکانیزم فرامی‌خوانم.
وی در عین حال تصریح‌کرد: البته اگر به جای این واردات خرد بر تأمین مالی طرح‌های کلان با تکنولوژی بالا تمرکز می‌شد- مثلاً راه‌آهن- هم به لحاظ تحریمی و هم از نظر تشکیل سرمایه ثابت بار‌ها بهتر بود ولی باز این رویه از وضع قبلی قطعاً بهتر است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.