هر دو ساعت یک نفر در ایران خودکشی می‌کند! آمارهای مربوط به خودکشی در ایران نشان می‌دهد در هر دو ساعت و ۱۸ دقیقه یک نفر خودکشی می‌کند که در مقایسه با آمارهای جهانی شرایط بحرانی نیست اما در برخی مناطق میزان خودکشی رو به افزایش است. به گزارش مهر، در جهان سالانه حدود ۸هزار […]
هر دو ساعت یک نفر در ایران خودکشی می‌کند!
آمارهای مربوط به خودکشی در ایران نشان می‌دهد در هر دو ساعت و ۱۸ دقیقه یک نفر خودکشی می‌کند که در مقایسه با آمارهای جهانی شرایط بحرانی نیست اما در برخی مناطق میزان خودکشی رو به افزایش است.
به گزارش مهر، در جهان سالانه حدود ۸هزار نفر به علت خودکشی جان خود را از دست می‌دهند، که این آمار گواهی است بر آن‌که در هر ۴۰ ثانیه یک نفر به علت خودکشی از دست می‌رود. این در حالی است براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، ایران در زمره کشورهایی با کم‌ترین میزان مرگ‌ومیر ناشی از خودکشی محسوب می‌باشد.
طبق آمارهای جهانی در سال ۲۰۱۵، میزان مرگ‌ومیر ناشی از خودکشی در هلند ۲۲٫۲مورد، در روسیه و بلژیک ۲۰ مورد، در فرانسه ۱۷ مورد، در فنلاند ۱۶ مورد، در سوئیس ۱۵ مورد، در دانمارک ۱۲ مورد به ازای هر صدهزار نفر جمعیت کشور می‌باشد، این در حالی است که این میزان در ایران ۳٫۶مورد به ازای هر صدهزار نفر برآورد شده است.
میزان خودکشی در کشور بحرانی نیست
براساس بانک جامع اطلس مسایل اجتماعی کشور در ایران میزان مرگ‌ومیر مشکوک به خودکشی در سال ۹۴، حدود ۴هزارو۲۹ نفر بوده است. این عدد بدین معنا است که در ایران به ازای هر دو ساعت و ۱۸ دقیقه یک نفر جان خود را به علت خودکشی از دست می‌دهد، در واقع آمار اعلام شده از سوی سازمان‌های پزشکی قانونی و نیروی انتظامی نیز، بر بحرانی نبودن خودکشی در کشور صحه می‌گذارند.
روزبه کردونی، مدیر کل دفتر آسیب‌های اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفت‌و‌گو با مهر در مورد میزان خودکشی در ایران گفت: نکته مهم و قابل بحث این‌که مرگ‌ومیر خودکشی در کشور رو به کاهش است ولی اقدام به خودکشی بعضاً در برخی مناطق رو به افزایش است که البته بررسی چرایی بروز این نکته، نیازمند تحلیل دقیق‌تر از سوی جامعه‌شناسان و روانشناسان دارد.
وی افزود: براساس اعلام پزشکی قانونی میزان مرگ‌ومیر مشکوک به خود در سال ۹۴ حدود ۵٫۱ مورد می‌باشد، که این میزان نسبت به سال ۹۳ حدود ۳٫۵درصد کاهش یافته است. این میزان طی سال‌های اخیر نوسانات متعددی را تجربه کرده است.
گزارش پزشکی قانونی نشان می‌دهد میزان مرگ‌ومیر مشکوک به خودکشی اگرچه طی سال‌های ۹۰-۹۲، روند فزاینده‌ای را تجربه کرده است، اما در سال ۹۳ کنترل شده و در سال ۱۳۹۴ با ۳٫۵درصد کاهش، به میزان ۵٫۱ مورد به‌ازای هر یک‌صدهزار نفر رسیده است.
رشد آمار خودکشی در سال ۹۴
مدیرکل دفتر آسیب‌های اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به آمارهای موجود خودکشی اظهار داشت: این در حالی است که براساس گزارش نیروی انتظامی، میزان اقدام به خودکشی در همان سال، حدود ۶ مورد به ازای هر ۱۰۰هزار نفر بوده که نسبت به سال ۹۳ حدود ۱۵ درصد رشد داشته است. در واقع این آمار از افزایش تمایل به اقدام به خودکشی در کشور طی سال‌های ۹۳-۹۴ حکایت می‌کند. اگرچه این موارد کم‌تر منجر به مرگ افراد شده است.
به گفته وی، با توجه به رویکرد نوین سیاستی در خصوص کنترل و کاهش مسایل اجتماعی که در دستور کار دفتر امور آسیب‌های اجتماعی قرار گرفته است، آنچه حایز اهمیت است، رصد قربانیان، و مطالعه ویژگی‌های آنها که در نهایت منجر به تهیه پروفایلی دقیق از افرادی که با این مسایل اجتماعی مواجه شده‌اند می‌باشد. در واقع طراحی تصویر صحیح و دقیقی از افراد آسیب‌دیده و قربانیان این مسأله اجتماعی و همچنین شناسایی نقاط آسیب‌خیز خودکشی در کشور، اولین گام برای تدوین سیاست اجتماعی جهت پیشگیری از رشد خودکشی در جامعه و کنترل میزان آن محسوب می‌شود.
تدوین اطلس اجتماعی کشور
کردونی به تدوین اطلس مسایل اجتماعی کشور اشاره کرد و افزود: این اطلس به عنوان نظام آماری جامع مسایل اجتماعی کمک شایانی داشته است.
به درمورد میزان خودکشی در استان‌ها نیز گفت: اطلس مسایل اجتماعی کشور نیز نقاط آسیب‌خیز خودکشی را در کشور به خوبی نشان داده به‌طوری که استان ایلام طی ۱۰سال اخیر بیش‌ترین میزان خودکشی در کشور را به خود اختصاص داده است. میزان مرگ‌ومیر خودکشی در ایلام در سال ۹۴ حدود ۳ برابر میانگین میزان مرگ‌ومیر خودکشی در کشور می‌باشد.
شاخص‌های گزارش‌های جهانی نشان می‌دهد که الگوی جنسی خودکشی در کشور همانند اکثر نقاط جهان است که بر طبق آن نرخ خودکشی در بین زنان کم‌تر از مردان بوده است. در واقع از بین متوفیات مرگ‌ومیر مشکوک به خودکشی حدود ۷۰ درصد آنها مرد و تنها ۳۰ درصد آنها زنان بوده‌اند.
همچنین به لحاظ الگوی سنی، نکته قابل‌تأمل، جوان بودن قربانیان است، حدود ۳۳ درصد آنها جمعیت زیر ۲۴ سال و ۱۷ درصد بین گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال می‌باشد و نکته جالب توجه دیگر، شیوه اقدام به خودکشی در بین این افراد می‌باشد. حدود ۵۱ درصد از خودکشی‌ها از طریق روش حلق‌آویز، ۱۸ درصد با مسمومیت سم و ۹ درصد با روش سوختگی جان خود را از دست داده‌اند.
مدیرکل آسیب‌های اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ادامه داد: اگرچه میزان خودکشی در کشور بحرانی نمی‌باشد، اما خودکشی در ایلام شرایط بحرانی را تجربه می‌کند. براساس نقشه توزیع پراکندگی خودکشی در کشور می‌توان کانون اصلی خودکشی را رصد کرد. کانون اصلی خودکشی‌ها در غرب و جنوب‌غرب کشور می‌باشد.
وی به راهکارهای پیشگیری از آسیب خودکشی اشاره کرد و گفت: به منظور تدوین سند سیاستی برای کنترل و کاهش خودکشی به عنوان یک مسأله اجتماعی، در گام اول باید پدیده خودکشی از طریق جمع‌آوری داده‌های متقن و دقیق، به عنوان یک مسأله اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد و در گام دوم نیز باید به شناسایی عوامل خطر بپردازیم. تدوین مطالعه‌ای که در آن بتوان علل این پدیده را دریافت. این‌که چرا رفتار خودکشی در جامعه اتفاق می‌افتد و چه کسانی از آن تأثیر می‌پذیرند؟ در گام سوم به طراحی مداخلات و همچنین ارزیابی آنها می‌پردازیم. این‌که چه مداخله‌ای می‌تواند اثر‌گذار باشد و برای چه افرادی؟ و پیاده‌سازی و اجرا، گام آخر می‌باشد. که درآن بعد ارزیابی تأثیر و اثربخشی مداخلات، موارد مؤثر تقویت و اجرایی می‌شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.