دبیر انجمن تخصصی صنایع همگن قطعهسازان خودرو مطرح کرد امید قطعهسازان به ۴ پیش شرط وزارت صنعت در قراردادهای بینالمللی خودرویی دبیر انجمن تخصصی صنایع همگن قطعهسازان خودرو کشور میگوید: حضور قطعهسازان در همکاریهای خودرویی و یا به نوعی پیش شرط عقد قراردادی خوب، مستلزم پیوست قرارداد قطعهسازی در کنار قرارداد اصلی است. آرشمحبینژاد در […]
دبیر انجمن تخصصی صنایع همگن قطعهسازان خودرو مطرح کرد
امید قطعهسازان به ۴ پیش شرط وزارت صنعت در قراردادهای بینالمللی خودرویی
دبیر انجمن تخصصی صنایع همگن قطعهسازان خودرو کشور میگوید: حضور قطعهسازان در همکاریهای خودرویی و یا به نوعی پیش شرط عقد قراردادی خوب، مستلزم پیوست قرارداد قطعهسازی در کنار قرارداد اصلی است.
آرشمحبینژاد در گفتوگو با خبر خودرو، اظهارداشت: در چنین شرایطی قطعهسازان میتوانند از قراردادها استفاده نموده و در زنجیره تأمین بینالمللی خودروسازان قرار گیرند.
وی تصریحکرد: البته در شرایط کنونی به جهت اینکه قطعهسازان در جریان قراردادهای خارجی نیستند و اصولاً مشورتی هم با آنها صورت نگرفته تمام امیدشان به ۴ پیششرط وزارت صنعت و معدن به عنوان چارچوب قراردادهای خودرویی است.
وی خاطرنشانکرد: تولید خودروهای جدید با عمق ۴۰ درصد ساخت داخل، صادرات ۳۰ درصد از محصولات، سرمایهگذاری خارجی و انتقال دانش فنی، از ۴ پیششرط وزارتخانه در همکاریهای خودرویی است که موضوع انتقال دانش فنی و ۳ پیششرط دیگر نیز باید به حوزه قطعهسازی تسری پیدا کند.
به گفته وی زنجیره تأمین خودروسازان خارجی باید در زنجیره تأمین خودروساز ایرانی نیز سرمایهگذاری کند و جوینتونچرهایی نیز در این ارتباط تشکیل شود.
وی افزود: البته تاکنون به صورت فعال انجمن تخصصی صنایع همگن به بحث قراردادهای خودرویی ورود نکرده است واقعیت این است که انتظاری هم وجود ندارد که در جریان ریز قراردادهای خودرویی هم قرار بگیریم بلکه به دنبال پیوستهای مربوط به قطعهسازی در قراردادهای خودرویی هستیم.
وی تأکیدکرد: درخواست به حق قطعهسازان ایرانی این است که در جریان همکاریها، چه برنامهای، با چه میزان عمق ساخت داخل و برای کدام یک از قطعات وجود دارد چرا که قرار نیست بحث مونتاژکاری در همکاریهای جدید دنبال شود.
این فعال در صنعت قطعهسازی کشور با اشاره به تمایل شرکتهای خارجی جهت استفاده از زنجیره تأمین خود، خاطرنشانکرد: البته در ابتدای کار وجود چنین تمایلی از سوی شرکتها طبیعی است چرا که این شرکتها به جهت تأمینکنندگان خود تمایل بیشتری به صادرات قطعات به ایران دارند و این به جهت تقویت زنجیره تأمین و اقتصاد ملی در این کشورهاست .
محبینژاد افزود: هر چند در میانمدت و بلندمدت طرفهای خارجی به این مسأله خواهند رسید که ساخت قطعات در ایران با توجه به مزیتهای نسبی رقابتی قابل انکاری که وجود دارد قطعاً در بخشی از قطعات که حق انتخاب نیز وجود دارد صرفه بیشتری وجود داشته که در ایران تولید و حتی صادر شود چنانچه در گروهی از قطعات، ایران صادر کننده و تأمینکننده عمده قطعات خودروسازان بینالمللی در سطح جهان شود.
وی گفت: به عنوان مثال در حوزه قطعات انرژی بر، نیروی انسانی ارزان و یا با مواد نفتی و پتروشیمی و فلزی بیشک ایران دارای مزیت نسبی قطعی است ضمن اینکه جمعیت هدفی که ایران با کشورهای هممرز و غیر هممرز دارد و مجموعاً ۵۰۰ میلیون جمعیت هدف را شامل میشود در مجموع فرصتهایی را برای ایران و صنعت قطعهسازی فراهم میکند که غیرقابل انکار است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.