تأثیر تنوع زیستی در شکل‌گیری اکوسیستم‌ها

تأثیر تنوع زیستی در شکل‌گیری اکوسیستم‌ها محققان دانشگاه میشیگان و مرکز تحقیقات زیست‌محیطی اسمیتسونین در آمریکا دریافتند که تنوع زیستی به اندازه تغییرات آب و هوا در شکل‌گیری اکوسیستم‌ها، تأثیرگذار است. به گزارش ایرنا از ساینس دیلی، تنوع زیستی صرفاً یک ظاهر زیبا نیست، بلکه محافظت از آن برای عملکرد صحیح اکوسیستم‌های موجود روی زمین […]

تأثیر تنوع زیستی در شکل‌گیری اکوسیستم‌ها

محققان دانشگاه میشیگان و مرکز تحقیقات زیست‌محیطی اسمیتسونین در آمریکا دریافتند که تنوع زیستی به اندازه تغییرات آب و هوا در شکل‌گیری اکوسیستم‌ها، تأثیرگذار است.

به گزارش ایرنا از ساینس دیلی، تنوع زیستی صرفاً یک ظاهر زیبا نیست، بلکه محافظت از آن برای عملکرد صحیح اکوسیستم‌های موجود روی زمین که غذای مورد نیاز ما را تأمین می‌کنند، ضایعات را در طبیعت از بین می‌برند و از خطوط ساحلی محافظت می‌کنند، دارای اهمیت زیادی است.

در گذشته زیست‌شناسان تأثیر تنوع زیستی را در آزمایش‌های کنترل شده بررسی می‌کردند. برای این منظور یک یا چند گونه مختلف را در طرح‌های مختلف با شرایط کنترل شده مورد آزمایش قرار می‌دادند و رشد آنها را مقایسه می‌کردند؛ اما این آزمایش‌ها از بسیاری جهات شرایط واقعی محیط را شبیه‌سازی نمی‌کرد.

به همین علت محققان برای کشف توان واقعی تنوع زیستی در طبیعت وحشی اطلاعات حاصل از ۶۷ مطالعه میدانی در طبیعت را که در محیط‌های مختلف مانند علفزارها، جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دریا‌ها انجام شده بود، تجمیع و مجدداً این اطلاعات را تجزیه و تحلیل کردند. اطلاعات مورد استفاده در این مطالعه از بیش از ۶۰۰ هزار مورد نمونه‌گیری از سراسر جهان به دست آمده است.

محققان در این مطالعه تأثیر تنوع زیستی را در هر نوع اکوسیستم در ارتباط با سایر اکوسیستم‌های فعال در طبیعت مقایسه کردند. اکوسیستم‌های بزرگ‌تر، توده زیستی بزرگ‌تری داشتند و بیش از آنچه براساس مطالعات کنترل شده تصور می‌شد، از تنوع گونه‌ها تأثیرپذیر بودند.

براساس این تحقیقات معلوم شد در طبیعت تنوع زیستی بر اکوسیستم مؤثر‌ترین عامل بر افزایش رشد جانداران است و در نیمی از مطالعات مورد بررسی، تأثیر آن بر تولید توده زیستی، بیش از شرایط آب و هوایی است. همچنین در دو سوم از این مطالعات تأثیر تنوع زیستی بر تشکیل توده زیستی، بیش از تأثیر مواد مغذی بوده است.

 

براساس این تحقیقات، ‌اکوسیستم‌هایی که دارای تنوع بیش‌تری از گونه‌های جانداران هستند، در مقایسه با اکوسیستم‌هایی با تنوع زیستی کم‌تر، کارآمدتر و پربارتر هستند و در نتیجه اگر بخواهیم باروری و کارآیی اکوسیستم‌های زمین را حفظ کنیم، حفظ تنوع گونه‌های جانداران در این اکوسیستم‌ها از اولویت بسیار بالایی برخوردار است.