عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران تشریح‌کرد دلایل قابل اتکا نبودن بازار سرمایه عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران گفت: در بیش‌تر جوامع توسعه‌یافته اقتصادی بنگاه‌های تولیدی برای تأمین مالی بیش از بانک‌ها به بازار سرمایه اتکا می‌کنند. به گزارش سایت خبری اتاق تهران یحیی‌آل‌اسحاق با بیان این‌که سهم بازار سرمایه در تأمین مالی بنگاه‌ها در دیگر […]
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران تشریح‌کرد
دلایل قابل اتکا نبودن بازار سرمایه
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران گفت: در بیش‌تر جوامع توسعه‌یافته اقتصادی بنگاه‌های تولیدی برای تأمین مالی بیش از بانک‌ها به بازار سرمایه اتکا می‌کنند.
به گزارش سایت خبری اتاق تهران یحیی‌آل‌اسحاق با بیان این‌که سهم بازار سرمایه در تأمین مالی بنگاه‌ها در دیگر کشور‌ها ۹۰ درصد است اما در ایران این سهم در بهترین حالت به ۱۰ درصد می‌رسد و بیش‌تر سرمایه یا آورده سرمایه‌گذار است و یا از نظام بانکی تأمین می‌شود، اظهارکرد: سرمایه‌گذاری بلندمدت برای خرید ماشین‌آلات خطوط تولید و… در دیگر کشور‌ها از طریق بازار سرمایه انجام می‌شود و نظام بانکی بیش‌تر در تأمین سرمایه در گردش ایفای نقش می‌کند. وضعیت ما در ایران اما برعکس است. در حالی‌که باید سهم بازار سرمایه در تأمین مالی به ۹۰ درصد برسد، بانک‌ها به این میزان سهم دارند. چرا؟
وی افزود: این پدیده در فضای کسب‌وکار ایران دلایل متعددی دارد. دلیل اول این است که نظام تأمین مالی بنگاه‌های بخش خصوصی از طریق بازار سرمایه تسهیل نشده است. حضور شرکت‌ها در بورس به راحتی ممکن نیست. این‌طور نیست که اگر کسی سهام یک بانک یا پتروشیمی یا هر شرکت دیگری را خریداری کرده هر وقت که نیاز داشت سهام را بفروشد و پولش را بگیرد.
این فعال اقتصادی ادامه‌داد: فضای بازار سرمایه مساعد نیست و همان‌طور که دیدید نماد برخی بانک‌ها بیش از ۶ ماه در بازار سرمایه بسته بود. چنین رخدادهایی علایم بی‌اعتمادی را صادر می‌کند.
آل‌اسحاق در خصوص دلیل دوم قابل اتکا نبودن بازار سرمایه گفت: دلیل دوم به عدم شفافیت در بازار سرمایه بازمی‌گردد. فضای فعالیت در این بخش از اقتصاد مبهم است. در زمینه قیمت‌گذاری و بازاریابی دخالت‌هایی وجود دارد که به بی‌اعتمادی در این فضا دامن می‌زند.
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران ادامه‌داد: دلیل سوم، به تعداد شرکت‌هایی بازمی‌گردد که در بورس پذیرفته شدند. تعداد شرکت‌ها و حجم معاملات برای تأمین سرمایه از این طریق مناسب نیست. حجم معاملات ما محدود است و این هم باز به شرایط ورود سهام به بازار بورس بازمی‌گردد.
وی اضافه‌کرد: با این‌که بورس‌های موازی مثل فرا بورس شکل‌گرفته‌اند اما هنوز سامانه آن‌طور که باید عمل نمی‌کند.
به گفته آل‌اسحاق دلیل چهارم به عدم ارتباطات بازار سرمایه با بورس‌های جهانی و منطقه‌ای بازمی‌گردد. اگر چنین ارتباطاتی برقرار بود می‌شد از طریق نهاد بازار سرمایه با بورس‌های فعال کشورهای همسایه ارتباط برقرار کرد اما چنین امکانی وجود ندارد. وی در پایان تأکید‌کرد: مجموعه این مشکلات اجازه نمی‌دهد تا بازار سرمایه تبدیل به جایگزین مناسبی برای تأمین مالی بنگاه‌های اقتصادی شود. هرچند نباید ناامید بود به این دلیل که شرایط روزبه‌روز بهتر می‌شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.