بحث تجاری جاده ابریشم تنها به نفت و پتروشیمی ختم نشود

عضو هیأت رییسه اتاق تهران مطرح کرد بحث تجاری جاده ابریشم تنها به نفت و پتروشیمی ختم نشود در بحث جاده ابریشم جدید، ایران از هزاران سال پیش جایگاه خیلی خاصی داشته است. ایران با وجه تمدنی و زمینه و زیرساختی که دارد، همراه با بحث منابع انسانی، خاکی، منابع پهناور سرزمینی و تمام عناصر […]

عضو هیأت رییسه اتاق تهران مطرح کرد

بحث تجاری جاده ابریشم تنها به نفت و پتروشیمی ختم نشود

در بحث جاده ابریشم جدید، ایران از هزاران سال پیش جایگاه خیلی خاصی داشته است. ایران با وجه تمدنی و زمینه و زیرساختی که دارد، همراه با بحث منابع انسانی، خاکی، منابع پهناور سرزمینی و تمام عناصر کارآفرینی می‌تواند با تمام جهان شریک شود.

 جاده ابریشم می‌خواهد به روزهای اوجش برگردد. حالا هم هر کشوری قصد دارد، سهم بیش‌تری از این سفره به دست آورد. ایران هم در حال تلاش برای به دست آوردن جایگاه خود است. اما باید دید چقدر می‌تواند در این راه موفق باشد. سیدحامدواحدی، عضو هیأت رییسه اتاق تهران در گفت‌وگو با سایت خبری اتاق تهران گفت: به اعتقاد من باید در کنار، نفت، گاز و معدن و پتروشیمی، خلیج‌فارس و دریای عمان، اروندرود را هم دید و مکانیزم‌های جدی برای ورود به جاده ابریشم به‌کار برد تا بتوانیم درصد خوبی از سهم تجاری جاده ابریشم داشته باشیم.

*بنا بر طرح جاده ابریشم جدید، هر روز شهرهای صنعتی جدید در مسیر کشور‌ها ساخته می‌شود. ایران چقدر می‌تواند در این زمینه پیشرفت کند و جایگاهش را به دست آورد؟

به هرحال در بحث جاده ابریشم جدید، ایران از هزاران سال پیش جایگاه خیلی خاصی داشته است. ایران با وجه تمدنی و زمینه و زیرساختی که دارد، همراه با بحث منابع انسانی، خاکی، منابع پهناور سرزمینی و تمام عناصر کارآفرینی می‌تواند با تمام جهان شریک شود. در مواقعی که می‌خواهد کالا وارد کند و یا این‌که تأمین‌کننده مواداولیه تمام همسایگان شود، ایران همیشه موفق بوده است. بنابراین اگر بخواهیم به‌روزرسانی کنیم، ایران قطعاً پتانسیل‌های بسیار زیادی در کنار خلیج‌فارس و در شمال کشور دارد.

*ایران در چه زمینه‌هایی می‌تواند فعالیت کند؟

 به اعتقاد من باید در کنار، نفت، گاز و معدن و پتروشیمی، خلیج‌فارس و دریای عمان، اروندرود را هم دید و مکانیزم‌های جدی برای ورود به جاده ابریشم به‌کار برد تا بتوانیم درصد خوبی از سهم تجاری جاده ابریشم داشته باشیم. به این ترتیب امیدواریم بحث تجاری تنها به این موارد ختم نشود و بتوانیم در زمینه صنایع‌دستی، گردشگری و توریسم که ارزآوری جدی برای اقتصاد کشور خواهند داشت هم دست پیدا کنیم. ایران باید روابط خوبی مخصوصاً با چین برقرار کند تا بتواند از این جاده به نحو احسن استفاده کند. به گمان من می‌توانیم درصد بسیار خوبی از این اقتصاد به خودمان اختصاص دهیم.

*تهدیدهایی هم در این زمینه وجود دارد؟ احتمالاً اولین گزینه رقابت‌پذیری محصولات ایرانی با کالای چینی است. این مسأله می‌تواند تأثیری در تولید ایران داشته باشد؟

 

قطعاً این مسأله می‌تواند اتفاق افتد. چین از قاره امریکا تا قاره افریقا و آسیا را دربرگرفته است. این واقعیتی است که باید با آن کنار آمد. نمی‌توانیم چشممان را به روی این قضایا و قیمت تمام شده محصولات چینی ببندیم. امیدواریم حرکتی در دولت‌ها انجام شود و تفاهم‌هایی صورت بگیرد. البته که قطعاً چین بیش‌تر خواهد داد و کم‌تر خواهد گرفت. همین الان واردات ایران از چین بالای ۲۰ میلیارد دلار است. باید این را بپذیریم و بگویم حالا ما چقدر به صادرات داریم؟ آیا صادرات کالاهای اساسی به چین صورت می‌گیرد؟ این در حالی است که بیش‌تر صادرات ایران به چین در محور نفت و گاز و پتروشیمی می‌چرخد. آیا ما صنایع دیگر را هم می‌توانیم به آنجا گسیل بدهیم؟ آیا ایران می‌تواند فرش دستبافت به چین صادر کند؟ این مسایلی است که خاصه فعالیت دولتمردان است و آنها باید این جاده را هموار کنند تا ما بتوانیم روی آن رانندگی کنیم.