شفافیت صورت‌های مالی، عامل مهم جذب سرمایه‌های خارجی است

شفافیت صورت‌های مالی، عامل مهم جذب سرمایه‌های خارجی است

 شریک ارشد و مسؤول بازار ایران در مؤسسه پرایس ‌واترهاوس‌ کوپرز (pwc) با بیان این‌که بنگاه‌ها و سرمایه‌گذاران خارجی برای سرمایه‌گذاری نیازمند اعتماد و راستی آزمایی شرکت‌های ایرانی هستند، افزود: بنگاه‌های ایرانی باید از شفافیت و فهم صورت‌های مالی برخوردار باشند.

به گزارش ایرنا، «ینس روئنبرگ» در نشست مشترک فعالان بخش خصوصی با نمایندگان مؤسسه پرایس‌‌واترهاوس‌ کوپرز (PWC) با موضوع الزامات حضور در بازارهای جهانی، جذب سرمایه‌گذاری و تأمین مالی در محل اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران افزود: از سال ۲۰۰۲ استاندارد مالی IFRS ابتدا در آمریکا و سپس آلمان راه‌اندازی و آغاز شد، هرچند تطابق با آن در ابتدا برای شرکت‌های آلمانی نیز سخت بود اما به تدریج موفق به وفق دادن خود شدند.

به گفته وی، در این سازوکار به تدریج متوجه شدیم که شفافیت موضوع اصلی است و پس از آن پوشش قوانین و مقررات در درجه بعدی اهمیت قرار دارد.

روئنبرگ تصریح کرد: ابتدا باید از سیستم‌های کنترل داخلی برخوردار باشید، سپس برای پاسخگویی به سرمایه‌گذاران خارجی درباره تأمین منابع مالی، ریسک‌های موجود و مدیریت ریسک‌ها شفاف باشید.

وی یادآور شد: بانک‌های بزرگ تمایل دارند با بانک‌های ایرانی کار کنند، اما موضوع اصلی رعایت مقررات بین‌المللی بود تا برای مبادلات مالی اعتمادسازی شده و دو طرف به یک زبان مشترک رسیده و در یک چارچوب مشترک به مراوده پرداخته و به انتقال پول بپردازند.

شریک ارشد و مسؤول بازار ایران در مؤسسه پرایس‌‌واترهاوس‌‌کوپرز تأکید کرد: شفافیت و فهم صحیح از قوانین کسب و کار در فضای بین‌المللی، مهم‌ترین مشکلات کار کردن و سرمایه‌گذاری در ایران است و این مشکلات باید رفع شود.

وی بیان داشت: pwc بزرگ‌ترین مؤسسه مالی آلمان و اروپا است که در حوزه‌های مالیات و بیمه فعالیت دارد و تقریباً همه انواع صنایع به‌ویژه حوزه‌های دارویی، اتومبیل، نفت و گاز را پوشش می‌دهد.

به گزارش ایرنا، استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRS)، به مجموعه‌ای از استانداردهای حسابداری گفته می‌شود که توسط هیأت استانداردهای حسابداری بین‌المللی(IASB) تدوین شده‌اند.

هدف از تدوین استاندارد‌ها IFRS تهیه صورت‌های مالی شرکت‌های سهامی در قالب یک استاندارد جهانی است.

هیات استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB)، یک نهاد مستقل در لندن است که ۱۵ عضو از کشورهای مختلف دارد و کار خود را از سال ۲۰۰۱ آغاز کرده است. پایه‌گذاری این هیأت توسط شرکت‌های بزرگ حسابداری، مؤسسات مالی خصوصی و تعدادی دیگر از سازمان‌های حرفه‌ای در حوزه حسابداری انجام شده است. تا کنون بیش از ۱۲۰ کشور IFRS را برای گزارش دهی مالی شرکت‌های خود الزامی دانسته‌اند.

با پذیرش IFRS، یک شرکت می‌تواند صورت‌های مالی خود را با اصول مشابه به شرکت‌های رقیب خارجی ارایه کند. در نتیجه قابلیت مقایسه بین اطلاعات این شرکت‌ها وجود داشته و علاوه بر آن شرکت‌های مادری که شرکت‌های تابعه آنها در سایر کشورهایی وجود دارند که IFRS را پذیرفته‌اند قادر خواهند بود تا یک زبان مشترک حسابداری داشته باشند. همچنین به‌کارگیری IFRS می‌تواند برای شرکت‌هایی که قصد افزایش سرمایه‌گذاری خارجی خود را دارند، سودمند باشد.

یکی از عناصر با اهمیت در ارزیابی‌های اقتصادی، ریسک اطلاعات است که با کیفیت اطلاعات و گزارش‌های مالی مرتبط است. صورت‌های مالی به عنوان مهم‌ترین منبع اطلاعاتی برای انعکاس نتایج عملکرد و وضعیت مالی و جریان‌های نقدی واحدهای تجاری شناخته شده و به همین دلیل مبانی تهیه صورت‌های مالی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

 

همچنان که بازار‌ها به سمت پیچیدگی و جهانی شدن در حرکت هستند، اختلافات بین دو مجموعه استانداردهای ملی و بین‌المللی در زمینه حسابداری به موضوعی با اهمیت‌تر و از منظر سرمایه‌گذاران و سایر استفاده‌کنندگان اطلاعات (که با انبوهی از تفاوت‌‌ها مواجه می‌شوند)، به امری غامض تبدیل می‌شود.