واقعی شدن قیمت ارز، توجیه اقتصادی قاچاق را هم از بین می‌برد

رییس اتحادیه واردکنندگان دارو واقعی شدن قیمت ارز، توجیه اقتصادی قاچاق را هم از بین می‌برد واقعیت این است که دو نرخی بودن ارز، در واقع یارانه به واردات و رقبای تولیدکننده داخلی است. نه تنها به واردات رسمی، بلکه با این نرخ ارز، ما به قاچاق هم یارانه می‌دهیم.  دو نرخی بودن ارز همیشه […]

رییس اتحادیه واردکنندگان دارو

واقعی شدن قیمت ارز، توجیه اقتصادی قاچاق را هم از بین می‌برد

واقعیت این است که دو نرخی بودن ارز، در واقع یارانه به واردات و رقبای تولیدکننده داخلی است. نه تنها به واردات رسمی، بلکه با این نرخ ارز، ما به قاچاق هم یارانه می‌دهیم.

 دو نرخی بودن ارز همیشه مسأله اصلی فعالان اقتصادی بوده است. حالا هم که ارز مسافرتی حذف شده است، فعالان اقتصادی چشم امید بیش‌تری به پایان عصر دو نرخی بودن ارز دارند. البته که احتمالاً تک نرخی شدن ارز در ابتدا با مسایل و مشکلاتی از جمله گران شدن محصولات وارداتی همراه خواهد بود، اما اوضاع با مدیریت درست، قابل کنترل است. ناصرریاحی، عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران و رییس اتحادیه واردکنندگان دارو در گفت‌وگو با سایت خبری اتاق تهران از تک نرخی شدن ارز و اثرات آن از اقتصاد صحبت کرد. آنچه در ذیل می‌خوانید، ماحصل این گفت‌وگو است.

*حذف ارز مسافرتی کمکی به تک نرخی شدن ارز می‌کند؟

به گمان من ارز مسافرتی و حذف آن حجم زیادی از مصرف ارز در کشور را دربرمی‌گیرد. چرا که هم رقم آن کم است (۳۰۰ دلار) و تنها یک بار در سال پرداخت می‌شد. از طرفی همه ایرانی‌هایی که می‌توانند به خارج از کشور بروند، از این ارز استفاده نمی‌کنند. اما به هرحال اگر حذف ارز مسافرتی، گامی به سوی حذف ارز دونرخی باشد، اقدام خوبی است. اصولاً من مخالف پرداخت سهمیه و یارانه در هر خدماتی هستم. امیدوارم ارز تک نرخی شود، چرا که دو نرخی بودن آن واقعاً در حال نابود کردن اقتصاد است.

*تک نرخی کردن ارز شامل واردات دارو هم می‌شود. آیا این مسأله می‌تواند چالشی در بازار دارو و گران شدن آن ایجاد کند؟

خیر. دارو به خصوص داروهای حیاتی و مهم تحت‌پوشش بیمه قرار دارند. بنابراین این ماجرا تفاوتی نمی‌کند. دولت می‌تواند آن پولی که برای ارز دولتی کنار می‌گذاشت را به بیمه‌ها بدهد و این ماجرا حل شود. اما تک نرخی شدن نه تنها روی دارو، بلکه روی هیچ چیز دیگر تأثیر ندارد و به مراتب برای تولید و واردات بهتر است. در این سمت، ایران به قدیمی بودن صنعت دارویی‌اش افتخار می‌کند، اما به دلیل نرخ ارز پایین امکان صادرات نداریم. همچنین باید یادمان باشد، اجزای هر صنعت و تجاری را با ارز آزاد می‌پردازیم؛ از دستمزد گرفته تا هر موضوع دیگر. به‌طور مثال در ایران حداقل دستمزد و قیمت تمام شده یک ماه کارگر ساده برای کارفرما، حدود ۵۰۰ دلار تمام می‌شود. در بررسی کشورهایی که رقیب ایران هستند، مانند هند، ترکیه، امارات و… دستمزد کارگر ساده بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ دلار است. به دلیل همین ارز ارزان، مسافرت در هر کشوری ارزان تر از سفر داخلی در ایران تمام می‌شود.

*اثرات دو نرخی بودن ارز چیست؟

واقعیت این است که دو نرخی بودن ارز، در واقع یارانه به واردات و رقبای تولیدکننده داخلی است. نه تنها به واردات رسمی، بلکه با این نرخ ارز، ما به قاچاق هم یارانه می‌دهیم. در حالی که اگر نرخ ارز واقعی باشد، حتی قاچاق هم دیگر توجیه اقتصادی ندارد. به این ترتیب تولیدکننده داخلی هم نفس می‌کشد و رانت از بین می‌رود. من اطلاعات دقیقی ندارم، اما با این نرخ ارز، برخی افراد از کشور سرمایه خارج می‌کنند. قیمت ملک را در کشورهای مختلف با هم مقایسه کنید؛ قیمت ملک در تهران از ۸۰ درصد پایتخت‌های اروپایی گران‌تر است. ‌پاریس، لندن و نیویورک را باید جدا کرد. اگر نرخ ارز دو برابر این میزان بود، قیمت ملک نصف این میزان می‌شد. به این شکل معادلات در هر سطحی درست می‌شد. دارو هم متأثر از همین مسایل است.

 

 با این تفاوت که دارو و سلامت مشکلی برایش به وجود نمی‌آید. چرا که ۹۰ تا ۹۵ درصد آن را بیمه‌ها می‌دهند. به‌طور مثال دوبرابر شدن ارز، ۵ درصد از قیمت دارو را افزایش می‌دهد؛ آن هم پولی است که دولت می‌تواند از فروش ارز به دست آورد و به بیمه‌ها بدهد. بنابراین مشکلاتش را حل کند و یارانه و بدهی‌هایش را بپردازد.