متهم ردیف اول اخلال در بازار انرژی به آسیا می‌آید اخلالگر بزرگ در بازار انرژی که نفت شیل آمریکا است به آسیا می‌آید، زیرا پالایشگاه‌های این منطقه به دنبال توسعه و متنوع‌سازی منابع نفت خود هستند و پیامدهای این اتفاق، احتمالاً فراتر از تغییر در جریان‌های نفت خواهد بود. به گزارش ایسنا، این مسأله که […]
متهم ردیف اول اخلال در بازار انرژی به آسیا می‌آید
اخلالگر بزرگ در بازار انرژی که نفت شیل آمریکا است به آسیا می‌آید، زیرا پالایشگاه‌های این منطقه به دنبال توسعه و متنوع‌سازی منابع نفت خود هستند و پیامدهای این اتفاق، احتمالاً فراتر از تغییر در جریان‌های نفت خواهد بود.
به گزارش ایسنا، این مسأله که تولید رو به رشد نفت آمریکا به منطقه‌ای راه پیدا کند که یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان برخوردار از رشد پرشتاب در جهان است، مایه تعجب نیست، اما شاید روند سریع این تغییر برخی را در بازار غافلگیر کرده است.
صادرات نفت خام آمریکا به آسیا همچنان نسبتاً اندک به شمار می‌رود. طبق برآوردهای بخش تحقیقات و پیش‌بینی‌های نفت تامسون رویترز، حدود ۲۶۱ هزار بشکه در روز در ۸ ماه نخست سال میلادی جاری نفت از آمریکا به آسیا صادر شد.
با این‌همه میزان صادرات حدود ۱۰ برابر آمار ثبت شده برای مدت مشابه سال گذشته است. چین که خریدار بزرگ نفت به شمار می‌رود، در فاصله ژانویه تا اوت سال ۲۰۱۶ یک محموله به میزان کم‌تر از یک میلیون بشکه خریداری کرده بود اما از ابتدای سال میلادی جاری تاکنون، حدود ۱۱۵ هزار بشکه در روز نفت از آمریکا وارد کرده است.
احتمال دارد که صادرات نفت شیل آمریکا در چند سال آینده که تولید به سرعت رشد می‌کند، افزایش پیدا کند.
رایان‌کروگ‌مایر، نایب رییس عرضه و تجارت نفت در شرکت شورون در کنفرانس APPEC آژانس «اس‌اند پی گلوبال پلاتس» در سنگاپور گفت: انتظار می‌رود تولید در پرمین باسین که یکی از بزرگترین مناطق شیل آمریکا است، به ۲.۹ میلیون بشکه در روز تا سال آینده در مقایسه با ۲٫۴ میلیون بشکه کنونی افزایش پیدا کند.
عمده این تولید صادر خواهد شد زیرا پالایشگاه‌های آمریکایی که در منطقه گلف کاست قرار دارند قادر به فرآوری نفت سبک نیستند و به شکلی پیکربندی شدند که نفت سنگین و گریدهای ترش تولید فراساحلی خلیج مکزیک و واردات نفت از خاورمیانه را فرآوری کنند. این امر آسیا را مرکز تصفیه نفت خام آمریکا می‌سازد.
اما عوامل متعددی وجود دارند که دست به دست یکدیگر می‌دهند تا تضمین کنند نفت خام آمریکا به سوی شرق روانه می‌شود.
در وهله نخست و مهم‌تر از همه، نفت خام آمریکا با توجه به هزینه‌های بارگیری و حمل بالاتر، بایستی تخفیف قابل توجهی نسبت به گریدهای مشابه داشته باشد.
نفت شیل آمریکا بر مبنای وست تگزاس اینترمدیت قیمت‌گذاری می‌شود در حالی که سایر گریدهای سبک که معمولاً به آسیا صادر می‌شوند مانند نفت آنگولا و نیجریه، نسبت به برنت که قیمت پایه بازار جهانی شناخته می‌شود، قیمت‌گذاری می‌شوند.
اختلاف قیمت میان این دو گرید اخیراً افزایش پیدا کرده است و برنت در هفته گذشته به رکورد ۵۹٫۰۲ دلار در هر بشکه رسید که ۶٫۸۰ دلار بالاتر از قیمت وست تگزاس اینترمدیت بود.
سرمایه‌گذاران عموماً بر این باور هستند که همچنان مازاد عرضه نفت در آمریکا که خانه نفت وست تگزاس اینترمدیت است وجود دارد، در حالی که بازار برنت تحت تأثیر تلاش‌های اوپک و متحدانش برای پایین آوردن سطح ذخایر جهانی، در حال محدود شدن است.
اختلاف قیمت کنونی نفت وست تگزاس اینترمدیت نسبت به برنت، مسلماً فروش نفت آمریکا به آسیا را برای معامله‌گران سودآورتر می‌کند. اگر محموله‌های بیش‌تری ثبت سفارش شوند، در تئوری قیمت وست تگزاس اینترمدیت نسبت به برنت باید افزایش پیدا کند.
با این‌همه برای میزان رشد قیمت وست تگزاس اینترمدیت نسبت به برنت که صادرات نفت آمریکا به شرق را غیراقتصادی می‌سازد، محدودیتی وجود دارد. بدیهی است که برآورد این سطح دقیق نیست، اما شایان ذکر است که در آوریل و ژوئن، بزرگترین صادرات آمریکا به آسیا انجام گرفت. در هر دو ماه، اختلاف قیمت وست تگزاس اینترمدیت نسبت به برنت، ۶ تا ۸ هفته جلوتر از این دو ماه بود که نشان می‌دهد معامله‌گران به اختلاف قیمت حدود ۵ دلار برای سودآور کردن معاملات نفت نیاز دارند. این امر مستلزم این است که وست تگزاس اینترمدیت در یک اختلاف قیمت ساختاری نسبت به برنت باقی بماند تا افزایش عرضه نفت خام آمریکا را جبران کند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.