شانس دوام‌آوردن توافق هسته‌ای بیش از۵۰ درصد است

ظریف شانس دوام‌آوردن توافق هسته‌ای بیش از۵۰ درصد است وزیر خارجه کشورمان طی مصاحبه با نشریه «پالتیکو» شانس پایدار ماندن توافق هسته‌ای را بیش از ۵۰درصد ارزیابی کرد. به گزارش فارس، محمد جواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری‌اسلامی‌ایران طی مصاحبه با نشریه «پالتیکو» گفت: اکنون شانس توافق هسته‌ای برای پایدار ماندن بیش از ۵۰ درصد است. […]

ظریف

شانس دوام‌آوردن توافق هسته‌ای بیش از۵۰ درصد است

وزیر خارجه کشورمان طی مصاحبه با نشریه «پالتیکو» شانس پایدار ماندن توافق هسته‌ای را بیش از ۵۰درصد ارزیابی کرد.

به گزارش فارس، محمد جواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری‌اسلامی‌ایران طی مصاحبه با نشریه «پالتیکو» گفت: اکنون شانس توافق هسته‌ای برای پایدار ماندن بیش از ۵۰ درصد است.

ظریف طی گفت‌وگو با «سوزان گلاسر» خبرنگار بخش «گلوبال» نشریه پالتیکو، ضمن موافقت با این مسأله که لحن تند سخنرانی اخیر دونالدترامپ، رییس‌جمهور آمریکا در سازمان ملل، از زمان انقلاب اسلامی تاکنون بی‌سابقه بوده است، گفت که جامعه جهانی بر ارزش توافق هسته‌ای تأکید دارد و رییس اجلاس عمومی (سازمان ملل) نیز بر لزوم احترام همگان به این توافق تأکیدکرد.

وی ادامه‌داد: «این بدان دلیل نیست که توافق کاملی است. معتقدم که توافق کاملی در دنیا وجود ندارد زیرا هر توافقی دو طرف دارد که شامل بده‌بستان برای آن دو طرف است و هرکدام (عایدی خود) از توافق را به خانه می‌برند. اکنون این توافق ۷ یا ۸ طرف دارد، گروه ۵ +۱، ایران و اتحادیه اروپا.

این توافق باید نگرانی‌ها، دلواپسی‌‌ها و منافع حداقل ۷ بازیگر مختلف را پاسخ دهد، پس نمی‌تواند برای همه آنها کامل باشد. این (توافق) باید مفادی داشته باشد که نگرانی‌های یک طرف را پاسخ دهد و مفاد دیگری داشته باشد که نگرانی‌های طرف‌های دیگر را نیز برطرف کند.

اما چیزی که در زمان آغاز مذاکرات بر سر این توافق مهم بود، این بود که روی هدف مشترکی توافق کردیم و آن هدف مشترک این بود که ایران باید برنامه هسته‌ای داشته باشد که کاملاً صلح‌آمیز باقی بماند. اهمیت آن هدف مشترک این بود که ما موضع‌گیری‌های ۱۰ سال گذشته را ترک کنیم. در ۱۰ سال گذشته، دو هدف کاملاً مخالف وجود داشت.»

وزیر خارجه کشورمان در پاسخ به این اظهارنظر گلاسر که «اما اکنون ایران دوباره به موضع‌گیری می‌پردازد» تأکید کرد: «بله، ما دوباره موضع‌گیری می‌کنیم. مشکل اینجاست. اما موضع‌گیری به ما کمکی نمی‌کند. ایالات متحده تمام تحریم‌هایی را که می‌تواند (علیه ایران) وضع کرده است. گمان نمی‌کنم چیزی مانده باشد که آمریکا بر ایران تحمیل کند اما این مسأله نتایج مورد نیاز (برای آنها) را در پی نداشت.

بگذارید با شما روراست باشم. زمانی که آمریکا اعمال تحریم‌ها را آغاز کرد، ایران کم‌تر از ۲۰۰ سانتریفیوژ داشت. زمانی که آمریکا در سال ۲۰۱۳ به پای میز مذاکره آمد، ایران ۲۰هزار سانتریفیوژ داشت و (آمریکا) تحریم‌هایی را بدون محدودیت اعمال کرد. به جایی نرسیدند.

البته که ایران نیز از آن (افزایش تعداد سانتریفیوژها) سود نبرد زیرا زمانی که روند آغاز شد، ما رشد ۶ یا ۷ درصدی داشتیم. زمانی که به پای میز مذاکره رفتیم، ما رشد منفی ۷درصد داشتیم. پس، همه بازنده شدند. این دلیلی است که باید اهدافمان را بازتعریف کرده، موضع‌گیری‌ها را پایان داده و مذاکره را آغاز کنیم.

اکنون بعد از دو سال مذاکره و دو سال اجرای نسبتاً موفق (توافق) حداقل از سوی ایران، اما اجرای (توافق) از سوی ایالات متحده را می‌توان در بهترین حالت خسته‌کننده و ملال‌آور توصیف کرد. حداقل همه ما می‌دانیم که توافق فعال است و این چیزی است که همه اعضای گروه ۵ + ۱ به جز یکی، طی نشست وزیران در شورای امنیت به آن اذعان کردند.»

خبرنگار پالتیکو سپس از وزیر خارجه کشورمان خواست درباره سخنرانی ترامپ در اجلاس عمومی و نشستی که ظریف با وزیران خارجه کشورهای ۵+۱ با حضور رکس‌تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا داشت، صحبت کند و او نیز پاسخ داد: «اظهارات (ترامپ) بسیار منفی بود. این توهین‌آمیز‌ترین اظهاراتی بود که از سوی یک رییس‌جمهور آمریکا از زمان انقلاب اسلامی علیه ایران گفته شده و قطعاً یکی از بد‌ترین و منفی‌‌ترین بیانیه‌هایی بود که علیه ایران در سازمان ملل خوانده می‌شد و آن (اظهارات) مانع دیدار متمدنانه میان من و تیلرسون در آن سطح نازل بود و تیلرسون نیز به همین دلیل، از این‌که به سمت هم کفش پرتاب نکردیم، خوشحال بود.»

ظریف ضمن ابراز نارضایتی از نحوه توصیف شدن توافق هسته‌ای و اجرای منطقه‌ای و بین‌المللی آن توسط دولت جدید آمریکا، اضافه کرد: «گمان نمی‌کنم افراد حاضر در آن جلسه با (آمریکا) موافق بودند ولی آن نشست، محرمانه بود و نمی‌توانم وارد جزییات شود.»

وی در پاسخ به این مسأله که ترامپ خواستار این توافق نیست و قصد مذاکره مجدد دارد، گفت: «این توافق برای دو سال تحت مذاکرات کامل و دقیقی بود، شما نمی‌توانید فقط یک جنبه از توافق را که یک طرف خوشش نمی‌آید، دوباره مذاکره کنید زیرا جنبه‌های (مختلفی) در توافق وجود دارد که طرف‌های دیگر خوششان نمی‌آید.

پس این یک مشکل است. مشکل دیگر این است که او (ترامپ) چگونه معتبر بودن این توافق را توصیف می‌کند. او نه تنها از این حقیقت که توافق معاهده دوجانبه‌ای نبوده که نیاز به تصویب کنگره داشته باشد، غفلت کرده بلکه این را هم که توافق معاهده چندجانبه هم نیست که نیازمند تصویب کنگره باشد.

 

بلکه این توافق قطعنامه شورای امنیت بود و مضحک است اگر آمریکا – که خودش یک عضو دائم شورای امنیت است و به آن رأی داد – بخواهد اعتبار این قطعنامه را زیر سؤال ببرد. (این در حالی است که) ایران نه یک طرف، نه اسپانسر و نه عضو شورای امنیت نبود و ایران مفاد توافق و برجام را ملاحظه کرده بود. ایالات متحده عضو شورای امنیت است و اکنون تهدید می‌کند که از توافق خارج می‌شود چون توسط دولت قبل مذاکره شده است. به پیامی که به دنیا می‌فرستید نگاه کنید؛ اگر فردا به کشوری بگویید که بدون مذاکره با آمریکا، قطعنامه شورای امنیت را بپذیر، آنها نگران خواهند بود که آمریکا از آن عقب‌نشینی کند.»