چه کسی برنده جایزه یک میلیون و ۱۰۰ هزار دلاری نوبل ادبیات میشود؟ از سال ۱۹۰۱ تاکنون که مهمترین جایزه ادبی دنیا سالانه به نویسندگانی از کشورهای مختلف میرسد، حواشی زیادی به خاطر انتخابهای اعضای آکادمی نوبل و واکنش اهل ادبیات پیش آمده است. زینیوز نوشت: آکادمی نوبل امسال پنجشنبه (پنجم اکتبر) را به عنوان […]
چه کسی برنده جایزه یک میلیون و ۱۰۰ هزار دلاری نوبل ادبیات میشود؟
از سال ۱۹۰۱ تاکنون که مهمترین جایزه ادبی دنیا سالانه به نویسندگانی از کشورهای مختلف میرسد، حواشی زیادی به خاطر انتخابهای اعضای آکادمی نوبل و واکنش اهل ادبیات پیش آمده است.
زینیوز نوشت: آکادمی نوبل امسال پنجشنبه (پنجم اکتبر) را به عنوان روز معرفی برنده جایزه یک میلیون و ۱۰۰ هزار دلاری نوبل ادبیات اعلام کرده است. بسیاری معتقدند جایزه امسال فرصتی است برای آکادمی سوئدی تا اندکی از بار انتخاب تعجببرانگیز و پیشبینینشده سال گذشته بکاهد. البته با نگاهی به تاریخچه مهمترین جایزه ادبی جهان، میتوان دریافت که این جنجالها امری سابقهدار بوده است.
«ژان پل سارتر»، نویسنده و فیلسوف فرانسوی سال ۱۹۶۴ به عنوان برنده این جایزه معرفی شد، اما از دریافت آن خودداری کرد. او همیشه به جوایز رسمی با دیدی انتقادآمیز نگاه میکرد و بیشتر به همین دلیل، این اقدام کمسابقه را انجام داد.
برخی از انتخابهای دیگر آکادمی نوبل ادبیات هم به دلایل دیگری باعث تعجب شد؛ برای مثال در سال ۱۹۷۴ نام «ایویند جانسون» و «هری مارتینسون» دو نویسنده کمتر شناختهشده و مهمتر از آن، عضو آکادمی نوبل، بهطور مشترک جایزه نوبل را کسب از آن خود کردند. این در حالی بود که در آن سال نویسندگان بنامی چون «گراهامگرین»، «سال بلو» و «ولادیمیر ناباکوف» میتوانستند این جایزه را به دست آورند.
طی ۲۰ سال گذشته دو برنده نوبل به صورت جدی در آرای مردم و افراد اهل فن، دودستهگی ایجاد کردهاند: «داریو فو» نمایشنامهنویس و بازیگر ایتالیایی که سال ۱۹۹۷ از سوی آکادمی برگزیده شد و «بابدیلن» خواننده آمریکایی. برخی منتقدان با «سبکوزن» خواندن «فو»، انتخاب آکادمی را زیر سؤال بردند. او پیش از نویسنده شدن، در حرفه بازیگری شهرت داشت و کارهایش از سوی کلیسای کاتولیک سانسور میشد.
درباره «بابدیلن» خواننده و ترانهسرای آمریکایی هم حرف بسیار است؛ در کنار تردید تعداد زیادی از ادبیاتدوستان به انتخاب سال گذشته آکادمی سوئدی، «دیلن» پس از اعلام برنده شدنش تا هفتهها سکوت کرد و صدای اعتراض اعضای آکادمی نوبل را درآورد. برنده نوبل ۲۰۱۶ بعداً در جلسهای تقریباً خصوصی سخنرانی پرحاشیهاش را ایراد کرد و جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرد.
آکادمی نوبل طی این ۱۰۹ سال، از نویسندگان مشهوری چون «ویلیام فاکنر»، «ارنست همینگوی»، «جاناشتاینبک» و «آلبرکامو» تقدیر کرده است. «رودیاردکیپلینگ»، «ساموئلبکت» و «گابریلگارسیامارکز» هم از دیگر نامهای بزرگی هستند که جایزه نوبل ادبیات به آنها اختصاص یافته؛ اما هستند نویسندگان بزرگی که در کمال ناباوری شایسته دریافت این جایزه شناخته نشدند: «لئوتولستوی»، «جیمزجویس»، «آنتوانچخوف»، «مارسلپروست»، «کارلوسفوئنتس»، «ازراپاوند«، «توماسهاردی»، «مارکتواین»، «هنریکایبسن»، «خورخهلوئیسبورخس»، «آستریدلیندگرن»، «امیلزولا»، «جوزفکنراد»، «پلوالری»، «هنریجیمز» و «ویرجینیاوولف».
در حالی که بسیاری از کاندیداهای برجسته مورد تأیید آکادمی نوبل قرار نگرفتند، نویسندگان گمنامی که حتی در کشور خودشان هم کمتر شناخته شدهاند، جایزه نوبل را به خانه بردند؛ «هالدورلاکسنس» ایسلندی، «اریکاکسلکارلفدت» سوئدی، «اودیسیوسالیتیس» و «یاروسلاوسیفرت» از جمله این افراد هستند.
وقتی «سوتلانا الکسییویچ» بلاروسی سال ۲۰۱۵ برنده این جایزه شد، نظرسنجیای صورت گرفت و نشان داد نام این نویسنده به گوش ۶۵ درصد مردم روسیه آشنا نیست.
سال ۲۰۰۹ نوبل ادبیات را به «هرتامولر» دادند و آن روز هم معترضان ساکت ننشستند. امروز قضاوت کردن در اینباره خیلی آسان است اما در آن روزها بسیاری از منتقدان و استادان دانشگاهی آمریکا میگفتند: تا حالا هرگز اسم «هرتا مولر» به گوشمان نخورده! این افراد به اروپاییمحور بودن انتخابهای آکادمی سوئدی معترض بودند. این اتفاق درباره «پاتریک مودیانو» رماننویس فرانسوی و برنده سال ۲۰۱۴ هم افتاد.
در کمال شگفتی نگاهی به آمارها نشان میدهد بین سالهای ۱۹۰۱ و ۱۹۸۵ تنها ۸ برنده از کشورهای غیراروپایی و آمریکایی انتخاب شدند. شاید یکی از دلایل این امر، کم بودن ترجمه آثار غیراروپایی و در دسترس نبودن کارهای این نویسندهها در فضای مجازی بوده است.
«وولسوینکا» نیجریهای سال ۱۹۸۶ به عنوان اولین نویسنده آفریقایی، نوبل ادبیات را به دست آورد. «رابیندراناتتاگور» تنها نماینده هندی در میان برندگان نوبل ادبیات است و «اورهانپاموک» تنها نویسنده ترک است که این جایزه مهم ادبی را به خانه برده.
از مجموع برندگان نوبل ادبیات تاکنون، تنها ۳۰ نفر غیراروپایی بودهاند و حتی کشوری چون سوئد بیشتر از همه کشورهای قاره آسیا، سابقه کسب نوبل ادبیات را دارد. اظهارات چند سال پیش «هوراسانگدال» – دبیر وقت آکادمی نوبل – که اروپا را محور اصلی جهان ادبیات دانسته بود، به نظر توجیهی برای این جهتگیریهای جغرافیایی است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.