بزرگ‌ترین اشتباه دوران مدیریتی موفق‌‌ترین مدیرعامل پرسپولیس در بین مدیرانی که در تمام این سال‌ها به عرصه فوتبال تحمیل شده‌اند، مدیرعامل فعلی پرسپولیس جایگاه خاصی دارد. طاهری از وقتی آمده به چند دلیل توانسته به یک مدیرعامل موفق و محبوب بین هواداران و رسانه‌ها تبدیل شود. به گزارش «ورزش سه»، نخستین دلیلی که باعث موفقیت […]
بزرگ‌ترین اشتباه دوران مدیریتی موفق‌‌ترین مدیرعامل پرسپولیس
در بین مدیرانی که در تمام این سال‌ها به عرصه فوتبال تحمیل شده‌اند، مدیرعامل فعلی پرسپولیس جایگاه خاصی دارد. طاهری از وقتی آمده به چند دلیل توانسته به یک مدیرعامل موفق و محبوب بین هواداران و رسانه‌ها تبدیل شود.
به گزارش «ورزش سه»، نخستین دلیلی که باعث موفقیت او شد، پرهیز از شهرت‌طلبی و دوربین دزدی بود که بین مدیران دیگر به شدت شایع بود و هست. در تمام مدتی که طاهری در پرسپولیس حضور داشته، به اندازه حسن‌زمانی، عضو هیأت مدیره تیم رقیب «عشق مصاحبه» جلوه نکرده است. او گاه تا مدت‌ها سکوت می‌کند و غیر از به ضرورت سخن نمی‌گوید.
دومین دلیلی که باعث محبوبیت او شده، سخن گفتنش به نفع مصالح تیمی است. برخلاف بسیاری از مدیران و اعضای غیرورزشی هیأت مدیره‌ها، او تا امروز مصاحبه‌ای نکرده که به ضرر تیم تمام شده باشد، گل به خودی رسانه‌ای نزده و از همه مهم‌تر این‌که به گونه‌ای سخن نگفته که بشود از محتوای کلامش برای تخریب تیم استفاده کرد.
موفقیت طاهری در پرسپولیس، دلایل دیگری هم دارد که بیان آن، به این مطلب کمکی نمی‌کند. آنچه در این مطلب قرار است به آن پرداخته شود، نه موفقیت‌های او که تنها و بزرگ‌ترین اشتباه دوران مدیریتی اوست.
علی‌اکبرطاهری، در آنچه باید «طارمی‌گیت» نامیدش، مرتکب تنها اشتباه و بزرگ‌ترین اشتباه دوران مدیریتش شد. او که تازه به پرسپولیس آمده بود و زیر فشار انتظارات عمومی قرار داشت تا کار بزرگی انجام دهد و به اصطلاح بمبی بترکاند، ناگهان با جدایی دو بازیکنش مواجه شود.
جدایی طارمی و رضاییان و رفتنشان به یک تیم با آن همه جنجال‌های حقوقی و بار رسانه‌ای، طاهری را در موقعیتی مافوق توانش قرارداد. فشار انتظارات از او بسیار بالا بود. همه می‌خواستند طارمی و رضاییان برگردند و این اتفاق رخ داد. بازگرداندن این دو شاه مهره جدا شده، پایه مدیریت طاهری را سفت کرد، جای او را در افکار عمومی و رسانه‌ها به عنوان یک مدیر مسلط تثبیت نمود و خیال هواداران را از بابت حضور یک مدیر کاربلد در این تیم راحت کرد.
از روزی که این دو برگشتند، طاهری در قامت یک مدیر موفق در این تیم خود را به نمایش گذاشت. میراث این موفقیت این بود که با وجود بازنشستگی، دوبار بر علیه صادر نشدن حکم مدیریتش بر وزارت ورزش شورید و هر دو بار هم موفق شد جایگاهش را حفظ کند.
روی سخن ما با مدیری است که امروز، بابت تنها تصمیم اشتباه دوران مدیریتش، سخت تحت فشار افکار عمومی است. سکوت طاهری و تلاش برای دایورت کردن تمام اشتباهات باشگاه روی وکیل طارمی را نمی‌پسندیم. این را نمی‌پسندیم که باشگاه می‌کوشد تا جای پذیرش مسؤولیت این اشتباه و عذرخواهی از هواداران، از زیر بار پذیرش اشتباه فرار کند.
طاهری که حالا زیر فشار بستن پرونده ژوزه مانوئل قرار دارد و البته تقدیر هواداران پرسپولیس را هم بابت همین قضیه جلب کرده، حالا آزمونی مهم‌تر را پیش روی خود می‌بیند. آزمون نشان دادن ظرفیت بالای مدیریت خود در پذیرش اشتباه. طاهری و تیمش، چه در پذیرفتن ادعای وکیل طارمی در نداشتن منعی برای عقد قرارداد با طارمی، چه در دستکاری تاریخ امضای قرارداد جدید و چه در هر نوع کوتاهی دیگری که در این بین رخ داده.
به علی‌اکبرطاهری که تنها همین یک اشتباه را مرتکب شده بود، پیشنهاد می‌کنیم نجات را در صدق بداند و با مردم روراست رفتار کند. آنچه در پرسپولیس رخ داد اشتباه این تیم مدیریتی بود. مدیر باید پذیرای اشتباه خود و کارمندانش باشد و بکوشد تا دامنه خطا و تلفات را کاهش دهد. کمی پذیرش اشتباه و از همه مهم‌تر، تلاش برای به فرجام رساندن این پرونده در مهلت مقرر می‌تواند مشکل را برطرف کند. پرسپولیس تنها یک راه در پیش دارد و آن پرداخت جریمه و پذیرش محرومیت طارمی برای ۴ ماه آینده است.
نه رأی فیفا شکسته می‌شود و نه اتفاق دیگری به سود پرسپولیسی رخ خواهد داد که یک سال و نیم برای جلوگیری از آمدن چنین روزی، وقت داشت و کاری نکرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.