افزایش درک دانشمندان از خطرات آتشفشان ها

افزایش درک دانشمندان از خطرات آتشفشان ها محققان انگلیسی با به‌روزرسانی پایگاه داده‌های مربوط به آتشفشان‌ها، امکان تجزیه و تحلیل دقیق‌تر خطرات آتشفشان‌‌ها و گروه‌های در معرض خطر را فراهم کرده‌اند که می‌تواند به کاهش تلفات این حوادث کمک کند. به گزارش بهداشت نیوز: یک دهم جمعیت جهان در معرض خطرات بالقوه آتشفشان‌‌ها قرار دارند […]

افزایش درک دانشمندان از خطرات آتشفشان ها

محققان انگلیسی با به‌روزرسانی پایگاه داده‌های مربوط به آتشفشان‌ها، امکان تجزیه و تحلیل دقیق‌تر خطرات آتشفشان‌‌ها و گروه‌های در معرض خطر را فراهم کرده‌اند که می‌تواند به کاهش تلفات این حوادث کمک کند.

به گزارش بهداشت نیوز: یک دهم جمعیت جهان در معرض خطرات بالقوه آتشفشان‌‌ها قرار دارند و بیش از ۸۰۰ میلیون نفر در محدوده ۱۰۰ کیلومتری آتشفشان‌های فعال زندگی می‌کنند. بین سال‌های ۱۵۰۰ تا ۲۰۱۷ میلادی بیش از ۲۷۸ هزار نفر از مردم جهان در اثر خطرات مرتبط با فعالیت‌های آتشفشانی، جان خود را از دست دادند که به‌طور متوسط سالانه ۵۴۰ نفر است.

آتشفشان‌‌ها با خطرات فراوانی -هم در زمان فوران و هم در زمان عدم فعالیت آتشفشان- همراه هستند که گستردگی و میزان تلفات با توجه به فاصله محل زندگی تا محل آتشفشان، متغیر است. به‌روزرسانی داده‌ها، ارزیابی تهدیدات آتشفشان‌‌ها و شناسایی جمعیت آسیب‌پذیر، گام بسیار مهمی در جهت کاهش میزان تلفات و اولویت‌بندی چارچوب مدیریت خطر است

محققان دانشکده علوم زمین در دانشگاه بریستول در مطالعه اخیر خود، ضمن به‌روزرسانی پایگاه داده‌های قبلی مربوط به فعالیت‌های آتشفشانی و قربانیان این حوادث، رویدادهای جدیدی را به این مجموعه اضافه کردند که شامل اطلاعاتی در مورد میزان تلفات با در نظر گرفتن فاصله زندگی آنها تا محل آتشفشان بود.

از گزارش‌های رسمی، بولتن فعالیت‌های آتشفشانی، گزارش‌های علمی و وقایع ثبت شده توسط رسانه‌های برای شناسایی حوادث مرگبار مرتبط با آتشفشان‌‌ها استفاده شد. تقریباً نیمی از همه حوادث مرگبار در ۱۰ کیلومتری آتشفشان‌‌ها ثبت شده‌اند، اما آماری از قربانیان تا ۱۷۰ کیلومتر دورتر نیز گزارش شده‌اند.

در تلفات نزدیک به محل آتشفشان (۵ کیلومتری)، بمب‌های آتشفشانی – توده‌ای از سنگ‌های مذاب – عامل اصلی مرگ‌ومیر افراد گزارش شدند. جریانی از گدازه‌های داغ، خاکستر و گاز، عامل تلفات در فواصل دورتر (۵ تا ۱۵ کیلومتری) بودند. گل رود یا لاهار (lahar) و آذرآوار یا تفرا (tephra) نیز دلایل اصلی مرگ‌ومیر در فواصل تقریباً دورتر هستند.

همچنین در این مطالعه، قربانیان با جزییات بسیار دقیق تری نسبت به مطالعات قبلی، طبقه‌بندی شدند. درحالی که بیش‌تر قربانیان افرادی بودند که نزدیک آتشفشان‌‌ها زندگی می‌کردند، برخی گروه‌ها به عنوان قربانیان مشترک شناسایی شدند. این افراد شامل گردشگران، اصحاب رسانه، نیروهای امدادرسانی و دانشمندان بودند.

نمونه اخیر مرگ‌ومیر گردشگران را می‌توان در فوران آتشفشان Ontake سال ۲۰۱۴ در ژاپن مشاهده کرد؛ فوران ناگهانی آتشفشان باعث مرگ ۵۷ کوهنوردی شد که به این منطقه سفر کرده بودند. خبرنگاران نیز به دلیل حضور در قلب منطقه خطر، از جمله قربانیان محسوب می‌شوند. تاکنون ۳۰ خبرنگار به دلیل فوران‌های آتشفشانی و حوادث پس از آن، جان خود را از دست داده‌اند.

 

این مطالعه می‌تواند به افزایش درک دانشمندان از خطرات آتشفشان‌‌ها و خطراتی که ساکنان این مناطق را تهدید می‌کند، کمک کند. به روزرسانی داده‌ها، ارزیابی تهدیدات آتشفشان‌‌ها و شناسایی جمعیت آسیب‌پذیر، گام بسیار مهمی در جهت کاهش میزان تلفات و اولویت‌بندی چارچوب مدیریت خطر محسوب می‌شود.