با روستاهای سبز ایران آشنا شوید روستاهایی که پول برق نمی‌دهند! این روز‌ها تصاویر روستای «سی‌چانلو» در استان قزوین در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌چرخد. روستایی با پشت‌بام‌های آبی‌رنگ که با پنل‌های خورشیدی پوشانده شده‌اند. مردم سی‌چانلو حدود ۱۰ سال است که هیچ پولی برای برق مصرفی‌شان به وزارت نیرو نمی‌دهند. به گزارش سیناپرس، ۲۱۷روستای ایران […]
با روستاهای سبز ایران آشنا شوید
روستاهایی که پول برق نمی‌دهند!
این روز‌ها تصاویر روستای «سی‌چانلو» در استان قزوین در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌چرخد. روستایی با پشت‌بام‌های آبی‌رنگ که با پنل‌های خورشیدی پوشانده شده‌اند. مردم سی‌چانلو حدود ۱۰ سال است که هیچ پولی برای برق مصرفی‌شان به وزارت نیرو نمی‌دهند.
به گزارش سیناپرس، ۲۱۷روستای ایران پول برق نمی‌دهند. خانه‌های آنها مثل بقیه مردم کنتور برق دارد اما این کنتورهای برق برای تسویه‌حساب نیست! کنتورهای برق این ٢١٧ روستا تنها برای آن است که به اهالی فهمانده شود انرژی خورشید چقدر قیمت دارد و روستاییان ارزش پنل‌های خورشیدی را بدانند و از آن مراقبت کنند.
روستای سی‌چانلو حدود یک دهه است تمام برق مورد نیاز خود را از خورشید می‌گیرد و روستاییان نه تنها پولی برای برق نمی‌دهند بلکه اضافه برق تولیدی‌شان را می‌توانند به وزارت نیرو بفروشند.
اگرچه خرید برق اضافه برای تمام روستا‌ها اجرایی نشده است اما وزارت نیرو تصمیم دارد خرید تضمینی برق خورشیدی را به صورت جدی دنبال کند. حالا روستای سی‌چانلو لقب «زیست‌محیطی‌‌ترین روستای ایران» را به خود گرفته است اما «ولی‌الدین مصلحتی شربیانی»، پدر برق روستایی ایران به «شهروند» می‌گوید که تنها سی‌چانلو نیست که تمام برق مصرفی خود را از خورشید تأمین می‌کند و در حال حاضر ٢١٧ روستا در سراسر کشور برقشان را از نیروگاه‌هایی خورشیدی به دست می‌آورند.
روستای سی‌چانلو در تاکستان استان قزوین
گویا قرار است تا پایان امسال تعداد روستاهای خورشیدی به ٣٠٠ روستا برسد. بخشی از روستاهایی که برق مصرفی‌شان را از انرژی خورشیدی تأمین می‌کنند، اتفاقاً ناگزیر بوده‌اند. هزینه اتصال این روستا‌ها به شبکه برق به دلایلی مثل صعب‌العبور بودن یا واقع‌شدن در نقاط کوهستانی بسیار بالا است و تأمین برقشان از روش‌های مرسوم و اتصال به شبکه برق حداقل ٥ برابر و در برخی موارد حتی ٩ برابر ایجاد نیروگاه‌های خورشیدی هزینه‌بردار است. همین موضوع موجب شده است که دولت، برق روستاهای صعب‌العبور را از پنل‌های خورشیدی تأمین کند و بخش دیگری از روستاییان می‌توانند به شبکه برق روستایی دسترسی داشته باشند و شهری‌ها در صورت تمایل می‌توانند پنل‌‌ها را به صورت شخصی خریداری کرده و برق اضافه‌شان را به وزارت نیرو بفروشند.
۳۰۰ روز آفتابی در ایران
«ایرانی‌‌ها باید با سرعت بیش‌تری انرژیهای تجدیدپذیر مانند خورشید را جدی بگیرند.» این نکته‌ای است که غالب کارشناسان به آن تأکید می‌کنند؛ زیرا ایران از نظر انرژی خورشیدی صاحب مزیت است. طبق اطلاعات مندرج در وب‌سایت سازمان انرژیهای تجدیدپذیر، ایران با داشتن ۳۰۰ روز آفتابی در بیش از دوسوم کشور و متوسط تابش ۴٫۵ تا ۵٫۵ کیلووات ساعت بر مترمربع در روز، از جمله کشورهایی است که پتانسیل بالایی در زمینه انرژی خورشیدی دارد.
این در حالی است که به گفته دبیر ستاد توسعه فناوری انرژیهای تجدیدپذیر معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری، در سبد کلی انرژی هنوز تجدیدپذیر‌ها سهم نمایانی ندارند و سهم آنها به کم‌تر از یک‌درصد و حتی شاید کم‌تر از نیم‌درصد می‌رسد.
سیروس وطن‌خواه می‌گوید: ظرفیت برق تولیدی کشور حدود ۷۰هزار مگاوات (هر مگاوات یک‌میلیون وات) نیروگاهی است و کل ظرفیت نصب‌شده تجدیدپذیر‌ها به ۳۵۰ مگاوات نمی‌رسد.
اما حالا ایران قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ میلادی، ۷۵۰۰ مگاوات برق از انرژی خورشیدی تولید کند که این میزان بیش از ٧ برابر برق تولیدی از نیروگاه اتمی بوشهر خواهد بود. هدف‌گذاری که دستیابی به آن چندان هم دشوار به نظر نمی‌رسد.
استفاده از انرژی خورشیدی در روستای ریگان استان کرمان
بررسی‌ها نشان می‌دهند که هر مترمربع هر ساعت به‌طور متوسط ۲۲۰ کیلووات ساعت انرژی تابشی خورشید دریافت می‌کند؛ به عبارت دیگر اختصاص یک‌درصد از کل مساحت کشور با کارآمدی ۱۰درصد به انرژی خورشیدی، منجر به تولید حدود ۹میلیون مگاوات ساعت روزانه انرژی می‌شود.
بر اساس آخرین بررسی آماری وضع انرژی که شرکت «بریتیش پترولیوم» در ژوئن ۲۰۱۷ منتشر کرد (آمار‌ها سال ۲۰۱۶ را در برمی‌گیرد) امروزه ٣٩,٢درصد انرژی مورد نیاز جهان از نفت، ۲۹٫۲درصد از گاز، ۲۹٫۲درصد از زغال‌سنگ، ۶٫۸درصد از انرژی برق آبی، ۴٫۴درصد از انرژی هسته‌ای و ۲٫۸درصد از انرژیهای تجدیدشونده تأمین می‌شود.
با آن‌که سهم انرژیهای تجدیدشونده زیاد نیست، اما آمار‌ها از افزایش دو درصدی اتکا به این نوع از انرژی‌‌ها حکایت می‌کند (در دهه قبل این نوع انرژی‌‌ها از کل انرژیهای جهان تنها ۰٫۸ درصد بوده است)
حالا شرایط به گونه‌ای شده که بعضی کشور‌ها مانند کاستاریکا، دانمارک و ایسلند میزان قابل توجهی از انرژی مورد نیاز خود را از منابع تجدیدپذیر ازجمله انرژی خورشیدی تأمین می‌کنند. امروزه چین (۱۸درصد)، ژاپن (۱۴درصد)، آلمان و آمریکا (بیش از ۱۳درصد) برای تأمین نیازهای خود به منبع لایزال خورشید روی آورده‌اند تا از آلودگی ناشی از سوخت‌های فسیلی ر‌ها شوند، با پایان‌یافتن منابع نفتی جهان نگران نباشند، نیازهای روزافزون خود به انرژی را پاسخ دهند و از برکات بی‌شمار این منبع برخوردار شوند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.