ترامپ، برجام و چالش جدی اروپا «جهان ما به معنای جامعه جهانی نیست بلکه عرصه‌ای از کشورها، بازیگران غیردولتی و تاجران است که در رقابتی برای سود بردن شرکت می‌کنند.» به گزارش سایت دیپلماسی ایرانی، ۵ ماه پیش، مشاور امنیت ملی دونالدترامپ، ژنرال مک‌مستر، در مقاله‌ای تلاش کرد به دنیا بقبولاند «اول آمریکا» به معنای […]
ترامپ، برجام و چالش جدی اروپا
«جهان ما به معنای جامعه جهانی نیست بلکه عرصه‌ای از کشورها، بازیگران غیردولتی و تاجران است که در رقابتی برای سود بردن شرکت می‌کنند.»
به گزارش سایت دیپلماسی ایرانی، ۵ ماه پیش، مشاور امنیت ملی دونالدترامپ، ژنرال مک‌مستر، در مقاله‌ای تلاش کرد به دنیا بقبولاند «اول آمریکا» به معنای «آمریکای تنها» نیست. هفته گذشته اما ترامپ دو تصمیم گرفت که ایالات متحده را در موقعیتی تنها قرار داد: او کشورش را از یونسکو خارج کرد و در مقابل قرارداد هسته‌ای سال ۲۰۱۵ با ایران موضعی خصمانه گرفت.
این دو حرکت بسیار متفاوت بودند اما هر دو حرکت دهن‌کجی به اصول چندجانبه‌گرایی و مخالفت با دستورالعمل‌هایی است که سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل را تشکیل می‌دهند. یونسکو برای ارتقای فرهنگ و آموزش ایجاد شده و وسیله‌ای برای برقراری صلح است. توافق با ایران از سوی پیشینیان ترامپ به همراه متحدانش و روسیه و چین پس از مذاکراتی فشرده به دست آمد تا خطر جنگی تمام عیار را در خاورمیانه رفع کند. مهم این است که این قرارداد در قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل متحد به اتفاق آرا تصویب شده است. این توافقی است که به آسانی به دست نیامده و در حال حاضر رو به نابودی است.
تصمیمات ترامپ به جملات کلیدی مقاله مک‌مستر معنای کاملی می‌دهد و تصویری روشن از دیدگاه سیاست خارجی این دولت را ارایه می‌دهد. مک‌مستر نوشت: «جهان ما به معنای جامعه جهانی نیست بلکه عرصه‌ای از کشورها، بازیگران غیردولتی و تاجران است که در رقابتی برای سود بردن شرکت می‌کنند.» او اضافه‌کرد: «به جای انکار این عناصر طبیعی در جریان جهانی، ما این مسایل را زیرسؤال برده‌ایم.»
بنابراین در اینجا هستیم، پرتاب شده در «عرصه». چندجانبه‌گرایی به نظر در برابر چشم ما در حال نابودی است. اروپا نمی‌تواند و نخواهد توانست مصون بماند. تنها به انتخابات اخیر اتریش نگاه کنید. پوپولیسم هنوز فعال است و تمام ارزش‌های اتحادیه اروپا را تهدید می‌کند. این تنها به دشواری‌های پیش روی رویای تبدیل اروپا به «رهبر جهان آزاد» اضافه می‌کند. به نقل از امانوئل‌ماکرون حالت کنونی قاره محصول لیبرال دموکراسی است.
درست است که دیگر رییس‌جمهورهای ایالات متحده نیز در گذشته رویکرد مثبتی نسبت به یونسکو نداشتند. این سازمان چندان بی‌عیب نیست اما هیچ‌کس تاکنون در دفتر بیضی به اندازه ترامپ این قدر آشکار و ایدئولوژیک با بولدوزر مؤسسات ساخته شده به دست آمریکا بعد از سال ۱۹۴۵ را تخریب نکرده بود. ترامپ ماه گذشته در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد و گفت: «بهترین راه برای بهبود شرایط انسانی، رویکرد ملی است. نه همکاری‌های بین‌المللی، نه مقررات جهانی و یقیناً نه ارزش‌های جهانی.»
در مورد معامله ایران، عواقب امنیتی بین‌المللی بالقوه بسیار زیاد است و این معامله می‌تواند به سرعت نابود شود. یک سناتور ایالات متحده اگرچه امکان دارد اغراق کرده باشد، هشدار داده که ترامپ ممکن است کشور را در «مسیر جنگ جهانی سوم» قرارداده باشد. ترامپ از این‌که به‌طور مستقیم توافق هسته‌ای را زیر پا بگذارد، خودداری کرده اما شرایطی فراهم کرده که کنگره و متحدان را به‌طور یکسان در مشکل فرو برده است. او تهدید کرده که ممکن است ضربه نهایی را خود وارد کند اگر شرایط رعایت نشود.
برای درک مقیاس بزرگ اتفاقی که ممکن است بیفتد به یاد داشته باشید که اوباما چقدر مشتاق بود که به این توافقنامه در سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵ دست پیدا کند و این‌که چقدر به این معتقد بود که در برابر رژیم اسد واکنشی نشان ندهد. اسد مورد حمایت ایران بود. این معامله برقرار شد با وجود این‌که میلیون‌ها پناهنده به اروپا مهاجرت کردند و این مسأله به تقویت سیاست‌های ضداروپایی و برگزیت منجر شد.
حالا به این مسأله فکر کنید که جنگ در مورد برنامه هسته‌ای ایران چه عواقبی در خاورمیانه و کل جهان خواهد داشت. این سناریویی است که ترامپ در حال حاضر روی میز گذاشته است. برای اطمینان چندجانبه‌گرایی در چند سال اخیر وضعیت خوبی ایجاد کرده است. تمرکز صرفاً روی خطراتی که ترامپ ایجاد کرده نباید باعث شود که فراموش کنیم چگونه دیگر قدرت‌ها و رهبران در یک نظم جهانی طراحی شده به درگیری‌ها دامن زده و حقوق بشر را نقض کرده‌اند. لازم است که تصمیمات جورج‌بوش و تونی‌بلر را در سال ۲۰۰۳ برای حمله به عراق یادآوری کنم؟ آنچه درباره نابود کردن توافق آب وهوایی پاریس و خطرات ناشی از آن گفته شده است را به یاد بیاورید. تلاش‌هایی را به یاد بیاورید که به این قول‌ها منجر شدند که «دوباره هرگز» این قرارداد زیر پا گذاشته نشود.
سازمان ملل درباره حقوق بشر با بحران‌های متنوعی از سوریه تا یمن روبه‌رو است، بدون این‌که بخواهیم به تراژدی روهینگیا اشاره کنیم. تنها صاحبان قدرت نیستند که در تلاش برای نابود کردن چندجانبه‌گرایی هستند بلکه مشکل این است که حالا مدافعان قابل اعتماد کم‌تر و کم‌تری را شاهد هستیم. تا جایی که به بریتانیا مربوط می‌شود آنها با برگزیت نشان داده‌اند که مغلوب پوپولیست شده‌اند. صداهای جوانان حزب کارگر در حمایت از جامعه جهانی شنیده می‌شود اما هنوز قدرتمند نیست. با وضعیت فعلی ایالات متحده و آنچه در بریتانیا دیده می‌شود دو کشوری که از لحاظ تاریخی پایه‌های لیبرال بین‌المللی را بنا نهاده بودند در حال مبارزه با آن هستند. ترامپ بدون شک مشکل بزرگی است. اما بریتانیا و باقی اروپا نیز اولویت‌های اصلی را گم کرده‌اند. تبدیل جامعه جهانی به یک «عرصه» تنها در تئوری و حرف نیست بلکه به سرعت در حال تبدیل شدن به یک واقعیت است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.