باور اقتصادی در دیدگاه دولتمردان وجود ندارد

دولت‌‌ها در ایران، قانونمند و شفاف نیستند باور اقتصادی در دیدگاه دولتمردان وجود ندارد زمانی که قیمت ارز بالا، بهره وام ۱۶ تا ۲۵ درصد است که در گذشته ۳۳ درصد بوده و در آمریکا ۰٫۲۵ درصد و روسیه صفر درصد است، تولیدکننده ایرانی چطور می‌تواند با محصولات دیگر کشور‌ها در بازارهای جهانی رقابت کند. […]

دولت‌‌ها در ایران، قانونمند و شفاف نیستند

باور اقتصادی در دیدگاه دولتمردان وجود ندارد

زمانی که قیمت ارز بالا، بهره وام ۱۶ تا ۲۵ درصد است که در گذشته ۳۳ درصد بوده و در آمریکا ۰٫۲۵ درصد و روسیه صفر درصد است، تولیدکننده ایرانی چطور می‌تواند با محصولات دیگر کشور‌ها در بازارهای جهانی رقابت کند.

 بعد از برجام، فرصت‌های مختلفی پیش‌ روی فعالان اقتصادی ایرانی قرار گرفت. البته که هنوز چالش‌های جهانی با وجود ترامپ رخ می‌دهد، اما وضعیت با قبل از تحریم‌ها فرق کرده است. در کنار مشکلات تحریم‌های بین‌المللی که طی برجام برداشته شد، مشکلات و موانع داخلی همچنان پابرجاست. صادرکنندگان و تولیدکنندگان داخلی با مشکلات و مسایل دست‌و پنجه نرم می‌کنند تا بتوانند نقشی در بازار‌ها داشته باشند. غلامعلی‌سلیمانی، بنیان‌گذار هلدینگ سولیکو در گفت‌وگو با سایت خبری اتاق تهران از مسایل و‌ مشکلات داخلی صحبت کرد. آنچه در ذیل می‌خوانید ماحصل این گفت‌وگو است.

*مشکل صادرکنندگان ایرانی برای حضور در بازارهای جهانی چیست؟ آیا صحبت‌های اخیر ترامپ و چالش‌های جهانی می‌تواند در این باره نقشی داشته باشد؟

مشکل تولیدکنندگان و صادرکنندگان ایرانی با صحبت‌های ترامپ و نوسانات جهانی نیست، در واقع مسأله اصلی در داخل کشور است. در این راستا مسؤولان باید وضعیت سیاسی و اقتصادی و شرایطی که باید بین دو کشور حاکم باشد را پیگیری کنند. به این ترتیب، وزارتخانه‌های کشور باید سعی کنند وضعیت صادرات کشور به کشور را به وجود آورند. به‌طور مثال، ایران روابط خوبی با کشور سوریه دارد. اما از طرف دیگر، اجازه صادرات به سوریه را نداریم. به جایش عربستان و ترکیه به سوریه صادرات انجام می‌دهند. حتی در مورد مسایل مربوط به اقلیم کردستان، ترکیه راهش را به کردستان نبسته است، اما ایران راه را بسته است.

*دولت‌‌ها باید در این زمینه چطور برخورد کنند؟

 دولت باید دولتی اقتصادی باشد. در واقع مشکل نبودن دولت اقتصادی است. اگر دولت ایران مانند ترکیه، دولتی اقتصادی باشد، شرایطی را به وجود می‌آورد که تولیدکننده و صادرکننده ایرانی بتوانند در بازارهای جهانی فعالیت کنند. اما متأسفانه این موضوع به‌طورکلی در دیدگاه دولتمردان وجود ندارد.

*برای صادرات بهتر و مطلوب‌تر چه اقداماتی باید انجام داد؟

اگر می‌خواهیم صادرات خوب داشته باشیم، باید تولید خوب داشته باشیم. برای تولید خوب هم به نیروی انسانی ماهر و کارکشته نیاز است. آموزش نیروی ماهر، هزینه دارد که باید از محل مالیات‌ها پرداخت شود. اما زمانی که دولت و ملت اعتقادی به مالیات ندارد، پس نمی‌توان انتظار وجود دولتی قوی هم داشت. دولت‌‌ها در ایران، قانونمند و شفاف نیستند. نه تنها دولت، بلکه مردم و ملت هم باید قانونمند و شفاف باشند. در حال حاضر هم دانشگاه خوب و نیروی انسانی ماهر وجود دارد، اما زمان برداشت که می‌شود، نیروی کار آموزش‌دیده از ایران می‌رود. به این ترتیب حتی به تولید نمی‌رسیم که بخواهیم بعد از آن به صادرات بپردازیم.

*از دیگر موانع و مشکلات برای حضور در بازارهای جهانی چیست؟

زمانی که قیمت ارز بالا، بهره وام ۱۶ تا ۲۵ درصد است که در گذشته ۳۳ درصد بوده و در آمریکا ۰٫۲۵ درصد و روسیه صفر درصد است، تولیدکننده ایرانی چطور می‌تواند با محصولات دیگر کشور‌ها در بازارهای جهانی رقابت کند. دولت باید دولتی صادراتی باشد تا صادرات اجرا شود. سیاست‌گذار، دولت است و فعال اقتصادی مجری. قوانین و چارچوب و استراتژی دولت بر مبنای صادرات نیست. صادرات در ایران شعاری بیش نیست.

*بنابراین موانع داخلی بیش‌تر از موانع خارجی و بین‌المللی دخیل هستند؟

 

بله. به‌طور مثال ترامپ، بر پایه کشور خودش و اقتصاد دولتش کار می‌کند. او بازرگان است و صحبت‌هایش حول کشور خودش می‌چرخد. در واقع هر سیاست‌مداری در سیاست‌گذاری‌هایش ابتدا باید کشور خودش را در نظر بگیرد. اما این شرایط و امکانات برای تجار و تولیدکنندگان ایرانی وجود ندارد.