بیش‌تر کارگران زیر خط فقر زندگی می‌کنند یک فعال کارگری با بیان این‌که بخش زیادی از کارگران زیر خط فقر هستند، گفت: در شرایطی که کارگران با تمام توان پای تولید ایستاده‌اند تا چرخ اقتصاد ایران به گردش درآید و خط تولید کارخانه‌ها متوقف نشود، صحبت از افزایش ۵ درصد و ۱۰ درصد حقوق شایسته […]
بیش‌تر کارگران زیر خط فقر زندگی می‌کنند
یک فعال کارگری با بیان این‌که بخش زیادی از کارگران زیر خط فقر هستند، گفت: در شرایطی که کارگران با تمام توان پای تولید ایستاده‌اند تا چرخ اقتصاد ایران به گردش درآید و خط تولید کارخانه‌ها متوقف نشود، صحبت از افزایش ۵ درصد و ۱۰ درصد حقوق شایسته نیست.
به گزارش ایسنا رحمت‌ا…پورموسی اظهارکرد: دولت باید تمام اهتمام خود را به‌کار گیرد تا هم کارگر و خط تولید و هم امنیت شغلی نیروی کار حفظ شود.
وی ادامه‌داد: اگر واقعیت‌ها را در نظر بگیریم، امروز بیش‌تر کارگران زیر خط فقر زندگی می‌کنند، از آن طرف شاهدیم که شرکت‌های تولیدی با مشکلات متعدد مواجهند و دولت باید از کارگر و کارفرما حمایت کند.
این فعال کارگری در ادامه با اشاره به تعیین دستمزد سال آینده کارگران، گفت: ۳ سالی است که به بند دوم ماده ۴۱ قانون کار که به سبد معیشت می‌پردازد و برای کارگران اهمیت دارد بیش‌تر توجه می‌شود، در حالی که قبلاً تنها بند یک که اشاره به نرخ تورم دارد، ملاک عمل قرار می‌گرفت.
پورموسی تصریح‌کرد: سبد معیشت کارگران شامل اقلام متعدد اعم از مصرفی و خوراکی، پوشاک، مسکن، آموزش و تحصیل و بهداشت و درمان است که بخش زیادی از دریافتی کارگران را به خود اختصاص می‌دهد در حالی که کارفرمایان معتقدند قانون اساسی دولت را موظف کرده تا ضمن تأمین مسکن برای آحاد جامعه، خدمات آموزشی رایگان به مردم ارایه دهد و از دولت می‌خواهند تا سهم خود را در قبال دستمزد و تأمین هزینه‌های معیشت کارگران بپردازد.
وی با بیان این‌که در جلسات دستمزد شورای عالی کار باید سه‌جانبه‌گرایی واقعی دیده شود، گفت: جلسات نباید به شکلی باشد که کارفرمایان بگویند دو درصد به حقوق اضافه شود و کارگران ۵ درصد پایین بیایند و با دلخوری صورتجلسه مزد را امضا کنند. نمایندگان کارگری و کارفرمایی به شکل منطقی و کارشناسی هزینه‌های زندگی کارگران را محاسبه و براساس نرخ تورم سبد معیشت، درباره رقم دستمزد تصمیم‌گیری کنند.
این فعال کارگری با بیان این‌که امروز بسیاری از تولیدکنندگان نجابت به خرج داده و با وجود هزینه‌های بالای تأمین مواداولیه، مالیات و عوارض دست از تولید نکشیده‌اند، افزود: آنها می‌توانستند سرمایه‌هایشان را در بانک بگذارند و سودش را ببرند ولی به عشق مملکت سرمایه را در تولید وارد کردند و عده‌ای را به‌کار گرفتند لذا کم‌ترین توقع این است که دولت در تأمین مواداولیه، پرداخت تسهیلات ارزان و کاهش قیمت تمام شده به کمک بنگاه‌های تولیدی بیاید.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.