تهران در یک قدمی فاجعه مه دود لندن از بین رفتن ناگهانی ۴۰۰۰ تن، تنها طی ۵ روز در سال ۱۹۵۲ در بریتانیا در مه‌دود بسیار فراگیر و غلیظی که لندن را در بهت فرو برد؛ حادثه‌ای بی‌سابقه در تاریخ آلودگی هوا رقم زد و جهان را چنان شوک زده کرد که هنوز این رویداد […]
تهران در یک قدمی فاجعه مه دود لندن
از بین رفتن ناگهانی ۴۰۰۰ تن، تنها طی ۵ روز در سال ۱۹۵۲ در بریتانیا در مه‌دود بسیار فراگیر و غلیظی که لندن را در بهت فرو برد؛ حادثه‌ای بی‌سابقه در تاریخ آلودگی هوا رقم زد و جهان را چنان شوک زده کرد که هنوز این رویداد پس از ۶۵ سال، مثالی عبرت‌آموز برای کشورهاست.
به گزارش ایرنا، از معاونت تحقیقات وزارت بهداشت، فاجعه‌ای تلخ که تحقیقات بعدی نشان داد شمار تلفات ناشی از آن، به ۱۲ هزار تن رسید و ۱۰۰ هزار تن را بیمار کرد.
افکار عمومی بریتانیا عمق این رخداد پرقربانی را فراموش نکرد و پارلمان را تا تصویب قانون هوای پاک تحت فشار قرارداد.
تهران در یک قدمی فاجعه لندن!
ایران – ۲۰۱۶: ۳۶۰ هزار از میان ما رفته‌اند (۲۱۹ هزار در مردان و ۱۴۱ هزار در زنان) رخ داده که معادل ۴۴۳ مورد به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است. اما چه میزان از این موارد ناشی از بیماری‌های مرتبط با آلودگی هوا بوده‌اند؟
آمارهای ملک‌زاده، معاون تحقیقات وزارت بهداشت ایران در این باره بسیار تکان‌دهنده و تأسف‌بار است:
به گزارش معاونت تحقیقات وزارت بهداشت، تعداد تلفات منتسب به آلودگی هوا در ایران شامل ۲۹ هزار و ۵۰۰نفر (۸ درصد کل کسانی است که از میان ما رفته‌اند) بوده است که از این بین سهم بیماری‌های قلبی عروقی ۲۱ هزار و ۸۴۷نفر (۶٫۰۶ درصد) ، بیماری‌های تنفسی مزمن ۳۴۲۱نفر(۰٫۹۵ درصد)، سرطان‌‌ها ۱۶۰۴نفر (۰٫۴۴ درصد) و سایر، دو هزار و ۷۱۷نفر (۰٫۷۵ درصد) است
جان باختن ۳۰ هزار ایرانی طی یک سال بر اثر آلودگی هوا هیچکس را تکان نداد!
تلفات ایرانیان بر اثر آلودگی هوا ادامه دارد: به آمار ۳۰ هزار نفر در یک سال، ۱۵۰ هزار بستری شدن سالانه را به همراه همه هزینه‌های کمرشکن آن اضافه کنید!
هیچ برنامه و قانون مصوبی در طول ۴۲ سال قانون‌گذاری! حریف آلاینده‌های هوا نشده است: خودرو‌ها با سهم ۸۰ درصدی در آلایندگی هوا در حالی‌که ۷۰ درصد آنها تک‌سرنشین هستند و هیچ محدودیت و مانعی در برابر خود نمی‌بینند. با بنزین ۱۰۰۰ تومانی که در دنیا جزو ارزان‌‌ترین بنزین‌هاست، از کنار مصوبات و برنامه‌ها و قوانین و سلامت هموطنان می‌گذرند. معابر تهران ۴ برابر ظرفیت موجود با خودروهای در حال تردد اشغال شده است. ده‌ها اتوبان دیگر هم ساخته شود، به گفته رییس پلیس وقت راهنمایی و رانندگی تهران باز مملو از خودروهای شخصی می‌شود!
تکلیف چیست؟ ا تعطیلی مدارس، حبس سالمندان در خانه یا فقط قاطعیت دولت در اجرای مصوبات؟
هر بهار و تابستان و پاییز می‌رود و نوبت به زمستان با ۲۷ درصد افزایش تردد‌ها و آلودگی هوای تشدید یافته ناشی از آن می‌رسد. تعطیلی مدرسه کودکان بی‌‌گناه و حبس سالمندان در خانه، در قصور مسؤولان و بی‌تفاوتی ما مردم، تنها راهکار هر ساله برای کنترل آلودگی هواست.
ما می‌دانیم هیچ دولتی نتوانسته ۳٫۵ میلیون موتورسیکلت را که ۸۰ برابر خودرو‌ها آلایندگی دارند و تمام معابر از پیاده‌رو‌ها گرفته تا خیابان‌‌ها و خطوط ویژه را عرصه تاخت و تاز خود قرارداده‌اند، ساماندهی کند و نیز حریف ۱۰۰ هزار خودرو دیزلی در حال تردد در پایتخت که هیچ تجهیز کنترل آلایندگی در اگزوز آنها وجود ندارد، نشده است. با این همه ما، به جای نجات خود و کودکانمان از تنفس هوای سمی، خیابان‌‌ها را مملو از خودروهای شخصی تک سرنشین کرده‌ایم؛ حاضریم انبوهی از خودرو‌ها را به خیابان‌‌ها بیاوریم و در ترافیک وحشتناک خودساخته، چندین برابر زمان مورد نیاز، برای رسیدن به مقاصد مورد نظر وقت صرف کنیم.
ورود ۳۱ میلیون لیتر گاز سمی به هوای پایتخت با ۱۴ میلیون لیتر بنزین مصرفی روزانه!
اگر وقوع جنگ را وحشتناک‌‌ترین تصور ممکن برای مردم یک کشور می‌دانید، این خبر تلخ را به یاد بسپارید: براساس گزارش جهانی کمیسیون آلودگی و سلامت لنست، آلودگی هوا بیش‌تر از جنگ‌‌ها کشته بر جای می‌گذارد. این یک هشدار بدون اغراق است که یک مقام دولتی آن را اعلام نکرده بلکه حاصل تحقیق معتبر جهانی است. فقط در همین تهران، میزان آزبست در هوا، ۱۰ برابر استاندارد جهانی است! روزانه ۳۱ میلیون لیتر گاز سمی با مصرف ۱۴ میلیون لیتر بنزین در هوای پایتخت منتشر می‌شود و هوای لازم برای تنفس را می‌سوزاند! هر سال بیش از ۱۰۰ روز هوای تهران در شرایط ناسالم و آلوده قرار دارد.
**افزایش ۶۰ درصدی شمار بیماران تنفسی در روزهای تشدید آلودگی هوا
آمار‌ها همچنین نشان می‌دهد در روزهای تشدید آلودگی هوای پایتخت، شمار بیماران تنفسی تا ۶۰ درصد افزایش می‌یابد و آلودگی هوا در تهران به‌طور متوسط موجب کاهش ۵ سال از عمر تهرانی‌‌ها شده است. همه اینها کافی است تا ما را به درک به‌موقعی از بحران جدی و فاجعه ملی پیش‌ِرو برساند.
بعد از ۴ دهه قانون‌گذاری، همه راه‌های رفتنی را آزموده‌ایم و ما و دولتهایمان، به هیچ نتیجه موفقی در کاهش آلودگی هوا نرسیده‌ایم، اکنون منتظر فاجعه لندن هستیم؟
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.