رییس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای خطاب به رییس مجلس با اشاره به تلاش برخی نمایندگان برای تصویب برنامه ششم در مجلس فعلی، از وی خواست مانع اجرایی شدن فرایند تصویب برنامه در این دوره از مجلس شود. به گزارش ایسنا در بخش‌هایی از نامه غلامرضا تاجگردون خطاب به […]
رییس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای خطاب به رییس مجلس با اشاره به تلاش برخی نمایندگان برای تصویب برنامه ششم در مجلس فعلی، از وی خواست مانع اجرایی شدن فرایند تصویب برنامه در این دوره از مجلس شود.
به گزارش ایسنا در بخش‌هایی از نامه غلامرضا تاجگردون خطاب به علی لاریجانی آمده است:
اجازه می‌خواهم قبل از بیان موضوع اشاره نمایم این یادداشت سیاسی نبوده و صرفاً براساس نظر کارشناسی و کسب تجربه از گذشته نه چندان دور نظام برنامه‌ریزی کشور ارایه می‌شود.
جناب دکتر لاریجانی متأسفانه به هر دلیلی نظام برنامه‌ریزی و بالاخص اجرا برنامه‌های توسعه بیش از آنچه که تصور می‌کنیم دچار نگاه‌های خاص سیاسی شده و به دلیل عدم همزمانی تقویم سیاسی دولت‌ها و مجلس‌ها کشمکش بین دولت و مجلس موجب گردید، آنچه که مثله شده و عقیم بماند اجرای برنامه‌ها باشد و بدتر از همه آن که اگر دولتی یا مجلسی بخواهد ضعف اجرایی یا نظارتی خود را با ابزاری بپوشاند بهترین مستمسک برنامه است.
این روز‌ها و در آخرین روزهای کاری مجلس جمعی از دوستان دلسوز مجلس با هر نوع نگاه خاص خود تلاش می‌کنند برنامه ششم را در مجلس نهم به تصویب برسانند. به دلایل زیرکه برگرفته از برخی از واقعیت‌های موجود و تجربه گذشته می‌باشد درخواست دارم به هر روشی که صلاح می‌دانید مانع از اجرایی شدن فرایند تصویب برنامه در این دوره از مجلس شوید.
ابتدا یک تجربه تلخ:
مجلس ششم در چنین شرایطی مشابه فضای کنونی مجلس نهم و دهم قرار گرفته بود (البته با شرایط سیاسی خاص خود) . اکثریت قاطع نمایندگان تغییر کرده بودند، برنامه چهارم روی میز مجلس بود و کشور هم بدون برنامه. مجلس فوق از تجربه خود استفاده کرده و همچون دوستان امروز ما این گونه برداشت می‌کردند که بهتر است از تجربه مفید مجلس استفاده شده و با قید فوریت برنامه را به تصویب برسانیم و آنچنان کردند که شما بهتر از من می‌دانید و برنامه در مجلس ششم به تصویب رسید.
مجلس هفتم آمد و با نگاهی دیگر، ایرادات شورای نگهبان، رفت و برگشت در مجمع و حرف و حدیث‌های متعدد موجب شد در آغازین روزهای کاری خود، برنامه را به شکل دیگر اصلاح و به تصویب رسانند. برنامه‌ای که پایه‌‌اش چیز دیگری بود و رویش نمای دیگر. نتیجه آن شد که دولتی آمد و ضعف خود و یا به عبارتی نیت خود مبنی بر بی‌توجهی به ساختار نظارتی و برنامه‌ای را در پشت این دوگانگی پایه و رو پنهان کرد و آنچه کرد که همگان می‌دانند و قصد بر واکاوی آن ندارم.
برنامه مثله شد و انحراف جدی در فرایند توسعه و هدایت صحیح منابع صورت گرفت که این موضوع را تقریباً بالاتفاق تأیید می‌کنند.
برنامه ششم نه با آن تندی بلکه نمایشی از آن حالت است و یقین دارم اتفاق مشابه صورت خواهد گرفت.
دوم: اختلاف نظر جدی مبنی بر نوع نگاه به برنامه بین دولت و برخی از دوستان و صاحب نظران در خصوص شکل و ماهیت برنامه:
با تقدیم برنامه از سوی دولت به مجلس و از شکل ظاهری برنامه این گونه استنباط می‌شود که دولت فعلی حرف نگفته و پنهان در وجود دولت‌های گذشته را نهان کرد. حرفی که می‌گوید برنامه به حکم قانون اساسی متعلق به دولت است و دولت صرفاً احکامی که نیازمند اجرا برنامه می‌باشد از مجلس مطالبه می‌کند و بدین منظور عنوان برنامه ششم تقدیمی به مجلس شد «احکام مورد نیاز اجرای برنامه».
این جمله ۵ کلمه‌ای دنیایی از نگاه‌های حقوقی متفاوت می‌باشد. نباید ساده از آن گذشت و بی‌تدبر و بدون دستیابی به باور یکسان بین مجلس و دولت و کارشناسان کشور عجولانه تصمیمی گرفت و کار اجرا برنامه را به چالش بکشیم. برنامه‌ای که انبوهی از سیاست‌های کلی بالا دست آن است و ابزارهای نظارتی آن مفقود و نظم قانون اساسی ما انحصاراً قانون‌گذاری و نظارت را بر عهده مجلس گذاشته است.
برخی از دوستان اصرار بر ارایه برنامه توسط دولت و تصویب آن توسط مجلس دارند و برخی غیر از این تصور دارند و دولت هم نظر دیگر. آنچه که مشهود است دولت همچنان اصرار بر نظر خود دارد. این موضوع هم بدون بحث استدلالی و برداشت یکسان حقوقی و در یک فضای سالم کارشناسی و غیرسیاسی قابل حل نیست.
شاید یکی از دلایلی که قاطبه نمایندگان محترم مجلس رأی بر تمدید برنامه پنجم دادند همین بود و بس.
تمدید برنامه پنجم این فرصت را برای مجلس خلق کرد که بدون تعجیل در تصویب، خرد بیش‌تر صاحب نظران را به‌کار گرفت تا برنامه دچار انحراف نشود. نه افراط مسلط شود و نه تفریط ما را به انحراف کشاند.
جناب دکتر لاریجانی، تصویب این برنامه یا تصویب تعدادی حکم توسط این مجلس کار سخت و پیچیده‌ای نیست و شاید بتوان در واپسین روزهای مجلس در یکی دو ۳ شیفت اضافه و بدون تعصب و انگیزه بالا کار را به سرانجام رساند.
نتیجه چه می‌شود و بعد چه اتفاقی می‌افتد:
مجلسی خواهد آمد که قطعاً نگاهش با این مجلس متفاوت است و یقیناً انسان‌هایی باتجربه متفاوت هستند که دارای نگاه متفاوت به فرایند توسعه و واقعیات امروز جامعه هستند. دولتی حاکم است که شاید این رویه را قبول نداشته باشد و نتیجه آن خواهد شد که دولت برنامه را اجرا نکند و مجلسی که اصل برنامه را قبول ندارد تعصبی بر نظارت نداشته و کشور بدون برنامه جلو خواهد رفت و تمامی ضعف‌های دولت و مجلس در پشت این فضای غبارآلود گم می‌شود. دولت و مجلس دست به‌کار خواهند شد و هر روز می‌بایستی شاهد اصلاحی در برنامه بوده و در نتیجه بودجه‌های مصوب کشور انحراف جدی از برنامه خواهند داشت.
مختصر ادله‌ای ضرورت دیدم به استحضار برسانم. این‌که دوستان با تجربه و عزیزمان در این مجلس بتوانند تجربه خود را به مجلس جدید منتقل کنند حرف شایسته ایست و باید به‌دنبال تعیین مکانیسمی برای پیدا کردن راه مناسب برای حل آن باشیم ولی یقین بدانیم راه انتقال این تجربه تصویب برنامه نیست.
امیدوارم این چند سطر مورد توجه جنابعالی، هیأت رییسه محترم مجلس، رییس و اعضای محترم کمیسیون تلفیق برنامه ششم مجلس و نمایندگان محترم قرار گیرد و حال که اسناد بالادستی متقن تر تنظیم شده و فرصت کامل برای دولت و مجلس به واسطه تمدید برنامه وجود دارد برنامه در این مجلس به تصویب نرسد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.