سیاست‌های سازمان محیط‌زیست و برنامه‌هایی خارج از وظایف اصلی چند روز پیش عیسی کلانتری، رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست در بخشنامه‌ای، ۴ سیاست اصلی این سازمان را تا پایان دولت دوازدهم اعلام کرد. به گزارش سیناپرس، ۴ سیاست ابلاغی رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست عبارتند از: – کاهش قابل ملاحظه معضل آلودگی هوا و حرکت به سمت […]
سیاست‌های سازمان محیط‌زیست و برنامه‌هایی خارج از وظایف اصلی
چند روز پیش عیسی کلانتری، رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست در بخشنامه‌ای، ۴ سیاست اصلی این سازمان را تا پایان دولت دوازدهم اعلام کرد.
به گزارش سیناپرس، ۴ سیاست ابلاغی رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست عبارتند از:
– کاهش قابل ملاحظه معضل آلودگی هوا و حرکت به سمت شرایط متعارف زیست‌محیطی در کلان‌شهر‌ها تا پایان دولت دوازدهم
– شناسایی کانون‌های داخلی ریزگردها به عنوان یکی از مخلوقات توسعه ناپایدار و مهار و تثبیت آن به نحو مقتضی
– ساماندهی وضعیت پسماند در کلان‌شهر‌ها و شهرهای اولویت‌دار مناطق شمالی و پاکسازی این مناطق
– تخصیص و تأمین حق‌آبه‌های زیست‌محیطی تالابها، دریاچه‌ها و رودخانه‌های کشور به نحو معقول
متأسفانه در این ابلاغیه نیز همان رویکرد سابق عیسی کلانتری را شاهد هستیم که گفته بود اولویت برنامه‌هایش موضوع آب است و هیچ برنامه جدیدی برای حفاظت از گونه‌های حیات‌وحش کشور، مناطق حفاظت شده، مناطق شکارممنوع، پارک‌های ملی و ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره دیده نمی‌شود. چیزی که جزو اصلی‌‌ترین وظایف سازمان حفاظت محیط‌زیست است.
اما باید گفت که این سازمان نه در کاهش آلودگی هوای کلان‌شهر‌ها نقش تصدی‌گرانه دارد، نه در مهار ریزگردها، نه در تأمین حق‌آبه تالابها و نه حتی در مدیریت پسماندها. در حقیقت سازمان حفاظت محیط‌زیست در هیچ یک از ۴ عنوانی که جزو برنامه‌ها و سیاست‌های کلان سازمان اعلام شده نقش تصدی‌گر ندارد؛ تصدی‌گر مدیریت پسماندها شهرداری‌ها هستند، کاهش آلودگی هوای کلان‌شهر‌ها مربوط به دولت و شهرداری‌ها است، مسؤولیت اصلی مهار ریزگردها با وزارت کشاورزی و سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری است (همین چند روز پیش مدیر ملی برنامه مهار ریزگردها مشخص شده است) و تأمین حق‌آبه تالابها نیز هرچند که باید سازمان محیط‌زیست آن را مطالبه کند، اما در نهایت متولی و مدیر اصلی آب در کشور، وزارت نیرو است.
بنابراین تمام این ۴ سیاست اصلی که آقای کلانتری برای سازمان حفاظت محیط‌زیست در نظر گرفته، هیچ‌کدام عملاً ارتباطی با وظایف اصلی این سازمان که حفاظت از مناطق حفاظت‌شده و حیات‌وحش و گونه‌های جانوری و گیاهی است، ندارد و این موضوع بسیار تعجب‌برانگیز است!
چراکه مطابق آخرین گزارش‌ها و آمار‌ها تنها چیزی در حدود ۱۰درصد از جمعیت حیات‌وحش کشور باقی مانده است و این جمعیت کم نیز در بسیاری از مناطق تحت فشار بسیار زیاد شکار غیرمجاز و تخریب زیستگاه قرار دارد. همچنین با بروز اتفاقات اخیر در سازمان جنگل‌ها و مراتع و وزارت کشاورزی که طی آن دستور کاشت باغ روی اراضی شیب‌دار توسط وزارت کشاورزی صادر شده و فعلاً رییس سازمان جنگل‌ها و مراتع با آن مخالفت کرده، زمینه خروج بخش دیگری از منابع طبیعی از دست سیستم دولتی و واگذاری آن به مردم چیده شده است.
نکته مهم دیگر این است که ۴ محور اصلی سیاست‌های اعلام شده سازمان حفاظت محیط‌زیست همگی بیش‌تر در ارتباط با محیط‌زیست انسانی هستند، یعنی مورد توجه مردم قرار دارند و به‌طور ملموس و مستقیم با افراد انسانی در ارتباط هستند و درک آنها برای جامعه و افکار عمومی آسان‌تر است.
این همان کاری است که دولت آقای روحانی در ۴ سال گذشته نیز انجام داده است. به این معنی که بیش تر برنامه‌های آن در عرصه محیط‌زیست انسانی بود، در زمینه مهار ریزگردها، احیای دریاچه ارومیه و احیای تالابها، بهبود شرایط آب و……
و حالا آقای کلانتری در ادامه همان راه و سیاست‌های دولت صرفاً موارد انسانی و «در چشم» را که به نوعی محل منازعات سیاسی نیز هستند، برای عرصه مأموریت خود انتخاب کرده، درحالی‌که عرصه مأموریت سازمان حفاظت محیط‌زیست جای دیگری است و امیدواریم که این برنامه اعلام‌شده به سرنوشت شعارهای دولت در این زمینه در ۴ سال گذشته دچار نشود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.