درمنه دشتی، گیاه بوته‌ای بسیار معطر

درمنه دشتی، گیاه بوته‌ای بسیار معطر گروه محیط‌زیست- درمنه‌ها جنسی از گیاهان شامل ۲۰۰ تا ۴۰۰ گونه گیاه از تیره گل‌ستاره‌ای‌ها هستند که کپه‌های خوشه‌ای و گل‌هایی معمولاً تلخ دارند. درمنه دشتی گیاهی بوته‌ای به رنگ سبز متمایل به خاکستری، بسیار پرشاخه، انبوه، کولنی شکل، دارای ریشه عمودی، چوبی شده ضخیم و در انتها منشعب […]

درمنه دشتی، گیاه بوته‌ای بسیار معطر

گروه محیط‌زیست- درمنه‌ها جنسی از گیاهان شامل ۲۰۰ تا ۴۰۰ گونه گیاه از تیره گل‌ستاره‌ای‌ها هستند که کپه‌های خوشه‌ای و گل‌هایی معمولاً تلخ دارند.

درمنه دشتی گیاهی بوته‌ای به رنگ سبز متمایل به خاکستری، بسیار پرشاخه، انبوه، کولنی شکل، دارای ریشه عمودی، چوبی شده ضخیم و در انتها منشعب می‌باشد. این گیاه دارای ارتفاع ۳۰ تا ۴۰ سانتی‌متر و دارای دو نوع برگ با تقسیمات متفاوت است به‌طوری که برگ‌های تحتانی آن دارای تقسیمات باریک و کوچک هستند.

درمنه دشتی به گویش بیابان‌نشینان «ترخ» شهرت دارد. این گیاه بوته‌ای بسیار معطر، عنصر اصلی و غالب اجتماعات گیاهی در استپ‌های خشک و نیمه خشک کشور محسوب می‌شود.

اغلب در خاک‌های لومی، شنی و لومی رسی ایجاد رویشگاه‌های وسیعی را می‌نماید. در عرصه‌های استپی بیابان به همراه سایر گونه‌های بیابانی و کم توقع مانند نسی، نتر و علف شور، اجتماعات گیاهی متنوعی را به وجود می‌آورد. این گیاه اگرچه در فصل بهار و تابستان بواسطه بوی عطر بسیار تند آن، مورد استفاده چرای گوسفندان قرار نمی‌گیرد، ولیکن در فصل پاییز و زمستان، زمانی که گیاه غرق در بذر می‌باشد.

این گیاهان توسط گوسفندان مورد چرا قرار می‌گیرند. درمنه دشتی از جمله بوته‌های بسیار سازگار به شرایط سخت بیابان محسوب می‌شود که علاوه بر مصارف علوفه‌ای (در مراتع قشلاقی) ، بوته‌ای بسیار مقاوم در مقابل فرسایش‌های بادی و نقش ارزنده‌ای را در حفاظت خاک بر عهده دارد.

در طی دهه اخیر، اهمیت اکولوژیکی این گونه باارزش در عرصه‌های بیابانی تا حدودی مشخص شده و دستگاه اجرایی کشور (منابع طبیعی) مراتع قشلاقی را توسط این گیاه بذرکاری می‌کنند.

این گیاه در خطوط هم‌‌‌‌باران ۱۰۰ میلی‌متر به بالا به راحتی استقرار می‌یابد.

خواص درمانی

در نواحی مختلف از آن برای دفع کرم استفاده به عمل می‌آید. خواص ضدعفونی کننده، ضدسرفه، بادشکن، اشتهاآور، ضد انگل اسکاریس، تب بر و مسکن دردهای احشایی و سردرد و ضدالتهاب است و سابقاً جهت تسکین درد عصبی، بیماری تابس دورسالیس و درمان هپاتیت از درمنه استفاده می‌شده است.

اسانس درمنه به واسطه بلوک کانال‌های کلسیم دارای اثرات آنتی‌ اسپاسمودیک بوده به گشاد کردن برونش‌ها کمک می‌کند. اسانس درمنه پس از ورود به سیستم تنفسی توسط اکسیژن موجود به لاکتون‌ها تبدیل شده و از طریق مجاری تنفسی و ادرار دفع می‌گردد.

 

اسانس درمنه روی قارچ‌های درماتوفیتی نظیر ایپیدرموفیتون فلوکوزوم، تریکوفایتون روبروم، تریکوفایتون منتاگروفاتیس، میکروسپورم کانیس مؤثر است و از رشد قارچ‌ها جلوگیری می‌کند. همچنین رشد باکتری‌های مسبب بوی نامطبوع عرق را مهار می‌کند.