رنسانس بودجه عمرانی نزدیک است رامین شاهی – همیشه «قانون بد» بهتر از بی‌قانونی است اما آیا همیشه باید با قانون بد بسازیم و به فکر تغییر و اصلاح آن نباشیم؟ واقعیت آن است که از سال ۱۳۲۷ که سازمان برنامه‌وبودجه به وجود آمد تا اولین برنامه ۷ ساله عمرانی کشور را طراحی کند، نزدیک […]
رنسانس بودجه عمرانی نزدیک است
رامین شاهی – همیشه «قانون بد» بهتر از بی‌قانونی است اما آیا همیشه باید با قانون بد بسازیم و به فکر تغییر و اصلاح آن نباشیم؟ واقعیت آن است که از سال ۱۳۲۷ که سازمان برنامه‌وبودجه به وجود آمد تا اولین برنامه ۷ ساله عمرانی کشور را طراحی کند، نزدیک به ۷ دهه می‌گذرد و کشور هر سال دارای لایحه بودجه از سوی دولت و بررسی و تصویب آن از طرف پارلمان بوده است اما گویا این رویه حاکم در نظام بودجه‌ریزی کشور دیگر پیر فرسوده شده و لازم است با ساختاری جدید، اقدام به تدوین بودجه در کشور کرد.
در همین رابطه، عادل‌آذر، رییس دیوان محاسبات کل کشور به مجلس رفت تا ضمن ارایه گزارش خود، درمورد شاخص‌های بودجه‌ریزی عملیاتی در بودجه سال ۱۳۹۷در صدد چاره‌جویی این معضل با اهالی بهارستان بر‌آید.
عادل‌آذر گفته است: «آمار‌‌ها نشان می‌دهد که همواره تخصیص‌‌های بودجه به نحو بسیار بالایی در بخش بودجه هزینه‌ای صورت گرفته؛ یعنی دولت تمام تلاش خود را برای پرداخت بودجه‌های هزینه‌ای و جاری به‌کار می‌گیرد و پس از آن به سراغ بودجه‌های عمرانی می‌رود.» همین موضوع موجب شده است که همیشه بودجه‌های عمرانی کشور در پایین‌‌‌ترین سطح خود مطرح و محقق شود. شاید به همین دلیل گفته شده است ۷۵۵ پروژه وجود دارد که سال اتمام آن ذکر نشده است و میانگین مدت اجرای پروژه‌های عمرانی معادل ۱۴٫۲ سال که حدود ۳٫۳ برابر مدت زمان پیش‌بینی شده است.
این در حالی است که باید توجه داشته باشیم بودجه، نوعی پیش‌بینی است و زمانی می‌توان گفت که محقق شده است که بودجه تخصیص یافته باشد. امری که عملاً در کشور ما همواره و به دلیل درصد پایین تحقق خود تبدیل به چالشی بزرگ برای طرح‌های عمرانی کشور، پیمانکاران آنها و در مجموع کل اقتصاد کشور شده است، لذا براساس آمارهای اعلامی، تخصیص بودجه عمرانی در سال ۹۰، ۲۵ درصد و در سال ۹۵، ۱۳ درصد بود؛ این درحالی است که تخصیص بودجه هزینه‌ای در سال ۹۰، ۷۴ درصد و در سال ۹۵، به ۸۷ درصد افزایش پیدا کرده است و این نشان می‌دهد که همه اعتبارات برای بودجه‌های هزینه‌ای و جاری است و در واقع بودجه بخش عمرانی را تعطیل کرده‌ایم.
در نتیجه با ریشه‌یابی نقاط ضعف موجود در سیستم بودجه‌ریزی قبلی، باید به دنبال اصلاح جدی نظام بودجه‌ریزی کشور بود تا اقتصاد کشور دچار تحولی بزرگ شود. لذا در این خصوص باید بودجه‌ریزی کشور را براساس عملکرد انجام دهیم. تراز عملیاتی کشور به تنهایی و براساس آمارهای موجود، طی ۵-۶ سال گذشته شاهد رشد منفی ۲۹درصدی بوده است؛ برای حل این مشکل باید تأمین اعتبارات و تحول بودجه را در کشور به‌طور جدی دنبال کنیم، از منابع کشور ۶۱هزارمیلیارد تومان برداشت کنیم، این منابع می‌تواند دارایی‌های سرمایه‌ای، مالی و بین نسلی باشند.
امید است با رفع مشکل افزایش هزینه‌های صندوق بازنشستگی، الزامات احکام قانون برنامه ششم، معافیت‌ها و تخفیفات رو به افزایش مالیاتی و گمرکی و کاهش سهم دولت از منابع صندوق توسعه ملی، شاهد اصلاح نظام بودجه‌ریزی کشور باشیم تا دست‌کم در بخش پروژه‌های عمرانی و بودجه آن، شاهد تحقق وعده محمدباقرنوبخت هم شویم که اعلام کرده است در صورت انجام اصلاحات در نظام بودجه ریزی کشور ۱۲۸هزار میلیارد تومان برای پروژه‌ها و طرح‌های عمرانی و به تبع آن پیمانکاران، اختصاص خواهد یافت که خود به تنهایی می‌تواند یک رنسانس در افزایش بودجه عمرانی کشور باشد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.