زلزله و اخلاق عمومی پرسش من این است که مسؤولیت اخلاقی ما فارغ از هر پست و سمتی که داریم در این موقعیت چیست؟ زلزله مهیبی رخ داده، بیش از ۵۳۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند، بیش از ۹۰۰۰ مجروح شده، بیش از ۳۰٫۰۰۰ نفر خانه، کاشانه‌شان و محل کسب‌شان دچار تخریب کلی […]
زلزله و اخلاق عمومی
پرسش من این است که مسؤولیت اخلاقی ما فارغ از هر پست و سمتی که داریم در این موقعیت چیست؟ زلزله مهیبی رخ داده، بیش از ۵۳۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند، بیش از ۹۰۰۰ مجروح شده، بیش از ۳۰٫۰۰۰ نفر خانه، کاشانه‌شان و محل کسب‌شان دچار تخریب کلی و یا موضعی شده است. بدیهی است که در گامِ اول، امداد و یاری رساندن به هموطنان در یک فضای همبستگی ملی و وجدانی اولویت بی‌چون و چراست. در این مرحله هر اقدامی که توجه‌ها را از این موضوع منحرف کند قطعاً جفا به زلزله‌زدگان است.
بی‌گمان خرابی‌هایی که زلزله ایجاد می‌کند ناشی از ضعف دانش فنی، آموزش‌های ناکافی، رویه‌های غلط، ضعف مقررات و قصور و یا تقصیر عده‌ای که دست‌اندرکار بوده‌اند به‌وقوع پیوسته است. از این رواست که گفته می‌شود باید پس از هر سانحه‌ای علل وقوع و تخریب‌های ناشی از آن به‌دقت مورد مطالعه قرار گیرد تا دولتی و ملتی درس بگیرند و برای رویارویی با حوادث مشابه آمادگی داشته باشند. البته قصور‌ها و تقصیر‌ها نیز باید مورد بررسی انتظامی و حقوقی در مراجع ذی‌ربط قرار بگیرد. نکته مهم زمان طرح این‌گونه مسایل و دقت مطالبی است که عنوان می‌شود. فضای پس از حادثه مستعد شکل‌گیری هر گونه شایعه و ایجاد دلهره و هراس است.
دسترسی آزاد شهروندان به اطلاعات حق قانونی آنان است. و از قضا اطلاع‌رسانی درست و بدون انحراف می‌تواند بیش‌ترین تأثیر را بر یادگیری ملی و جلوگیری از تکرار آسیب‌پذیری گسترده در برابر حوادث داشته باشد. در مقابل، طرح مطالب غیرفنی و مبتنی بر حدس و گمان از سوی افراد غیرمتخصص و بدون دانش فنی چه ثمری جز انحراف افکار عمومی از توجه به زلزله‌زدگان دارد.
در حالی که مردم ایران در جریان این زلزله همبستگی کم‌نظیری از خود نشان دادند، فضای رسانه تبدیل به یک کارزار و جنگ تبلیغاتی تمام عیار شده که اکثر داده‌های آن غلط و ضد اطلاعات است. به فاصله کم‌تر از یک هفته مسأله زلزله‌زدگان تبدیل به مسأله دست دوم و تصفیه‌حساب‌های سیاسی تبدیل به موضوعِ اول شده است.
مسؤولان به جای آن‌که فرصت کنند به کمک زلزله‌زدگان بشتابند، باید مرتب فضای رسانه‌ای رسمی و غیررسمی و مجازی را کنترل کنند تا مبادا مطلبی علیه آنان انتشار یابد و نیاز به پاسخگویی فوری داشته باشد و در اثر بی‌توجهی وصله‌ای به آنان بچسبد.
باور کنید فرصت برای رسیدگی به تمام مسایل وجود دارد. بسیاری از اطلاعاتی که افکارعمومی تشنه شنیدن آنها هستند از خلال بررسی‌های کارشناسی به‌دست می‌آید. باید کمی حوصله کرد. این رسیدگی باید در فضای تخصصی و حقوقی و خارج از هیاهو و جنجال انجام شود تا امکان درس‌آموزی فراهم شود. وگرنه به جای یاری به زلزله‌زدگان درگیر زنده‌باد و مرده‌بادهای کور می‌شویم و چه اقدامی از این غیراخلاقی‌تر.
(عباس آخوندی –وزیر راه و شهرسازی)
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.