آمریکا بیش‌تر از آنچه می‌گوید آدم می‌کشد

آمار غیردقیق پنتاگون از تلفات غیرنظامی

آمریکا بیش‌تر از آنچه می‌گوید آدم می‌کشد

تجمع کشته‌شدگان غیرنظامی در برخی نواحی مانند قسمت‌های غربی موصل، که داعش مدت زمان بیش‌تری در برابر بمباران هوایی ایالات متحده، مقاومت کرده است، بیش‌تر است.

به گزارش دیپلماسی ایرانی، هر کسی که مایل به تامل دقیق و انتقادی در خصوص استفاده از نیروهای مسلح علیه یک هدف مثلاً داعش باشد، خوب است مقاله تحقیقی نیویورک تایمز نوشته عظمت‌خان، روزنامه‌نگار تحقیقاتی و اناندگپال، استاد انستیتو ملی دانشگاه آریزونا، در خصوص تلفات غیرنظامی جنگ هوایی توسط ائتلاف تحت‌ رهبری ایالات‌متحده در عراق را مطالعه کنند. نتیجه آن که تعداد تلفات، بسیار بالاتر از آنچه ارتش ایالات متحده اعلام کرد، بوده است.

بر اساس مقایسه تحقیقات گذشته سازمان‌های خصوصی و اطلاعات عمومی منتشر شده، می‌شد حدس زد که چنین اختلافی وجود داشته باشد. خان و گوپال فراتر از پژوهش‌های گذشته عمل کرده و ۳ ناحیه در استان نینوا را برای تحقیقات میدانی خود انتخاب کردند. آنها با صد‌‌ها ساکن آنجا مصاحبه کرده و در میان خرابه‌های به جا مانده از بمباران به جستجو پرداختند. آنها نتایج این شواهد مستقیم را در هر واقعه با اطلاعاتی که به گفته ارتش در سابقه حملات هوایی موجود بود، مقایسه کردند.

نویسندگان به مرکز عملیاتی یکی از پایگاه‌های هوایی ایالات‌متحده در قطر که حملات هوایی انجام داده بود دسترسی داشتند. مقاله آنان داستان را از دیدگاه ارتش بررسی کرده و شامل شرح مراحل انتخاب اهداف و ارزیابی آسیب‌های وارد شده، از جمله تلفات غیرنظامی است. تفاوت موجود در آمار، به دلیل قصد فریب عامدانه نبوده، بلکه بیش‌تر به خاطر نبود زمان و در اختیار نداشتن پرسنل کافی برای انجام چنین تحقیقات گسترده میدانی بر روی یک به یک تلفات، پس از هر حمله بوده است. بخش بزرگی از این اشتباه، به خاطر محدود بودن دید، در چنین جنگی است که باعث می‌شود جمع‌آوری اطلاعات به صورت تقریباً اجتناب‌ناپذیری، نادرست و متأسفانه ناکارآمد باشد. برخی از تلفات افراد غیرنظامی به این دلیل به حساب آورده نشده که در مجاورت هدف‌های داعشی بوده‌اند، و عده‌ای دیگر نیز در اماکنی بوده‌اند که ارتش به اشتباه، آنها را مرتبط با داعش دانسته است.

همچنین شرایطی که غیرنظامیان در زمان خلافت داعش در آن زندگی می‌کردند نیز تحلیل دقیق اهداف احتمالی از سوی ارتش را با مشکل مواجه می‌کرد. مشاهده رفت و آمد روزانه در یک ساختمان، نشان می‌داد که در آن مکان، زندگی عادی روزمره جاری است و آن ساختمان، محل زندگی افراد غیرنظامی و بیگناه است. نبود چنین جریان رفت و آمدی نشان می‌داد که آنجا احتمالاً مرکز عملیاتی داعش است و آن ساختمان مورد هدف حمله قرار می‌گرفت. اما مشکل آنجا بود که در زمان داعش، بسیاری از مردم، رفت و آمد عادی نداشتند و از ترس داعش ترجیح می‌دادند در خانه‌های خود بمانند.

از آنجایی که داده‌های خان و گپال، نمونه موردی است، نمی‌توان نتایج را به تعداد دقیق تمام کشته‌شدگان و زخمیان غیرنظامی در این جنگ هوایی تعمیم داد. اما آنها اذعان می‌کنند که تجمع کشته‌شدگان غیرنظامی در برخی نواحی مانند قسمت‌های غربی موصل، که داعش مدت زمان بیش‌تری در برابر بمباران هوایی ایالات‌متحده، مقاومت کرده است، بیش‌تر است.

این یافته‌ها حداقل در ۳ زمینه اهمیت دارند. اولین جنبه، مربوط به ارزش‌‌ها و اخلاق در عملیات ارتش ایالات متحده است که به واسطه آنها، بسیاری از افراد بیگناه زجر کشیده‌اند. کشته‌شدگانی که خان و گپل، آنها را مورد بررسی قرارداده‌اند، اشتباه بودن بنیادین اتفاقات رخ داده را نشان می‌دهد.

دومین زمینه، جنبه‌های ضد سازنده حملاتی است که قرار بوده مبارزه با تروریسم باشد. نفرتی که مردم از ایالات متحده به خاطر کشتار مردم بیگناه و یا ویران کردن خانه‌هایشان پیدا می‌کنند، باعث به وجود آمدن تروریست‌های بیش‌تر و بیش‌تر می‌شود.

سومین نکته، توانایی ارزیابی درست عموم مردم آمریکا و طبقه سیاستمداران از اتفاقات رخ داده به واسطه عملیات نظامی از این دست است. بزرگ‌‌ترین مشکل، عدم توجه کافی به اطلاعاتی است که در اختیار ما قرار می‌گیرد.

باید تصمیمات مهمی در خصوص ادامه حضور نظامی ایالات متحده گرفته شود و آمار تلفات غیرنظامیان به وسیله آمریکا نیز باید در این میان در نظر گرفته شود. احتمالاً درس‌های گرفته شده از جنگ هوایی آمریکا علیه داعش را می‌توان به بسیاری از کشور‌‌ها و مناطق دیگری که آمریکا نقش ژاندارم هوایی را بر عهده گرفته است، اعمال کرد. اما بدون داشتن مجوز کنگره برای استفاده از چنین نیروی هوایی، و با وجود سختی جمع‌آوری اطلاعات دقیق در خصوص تعداد تلفات غیرنظامی، محدودیتی بر بمباران‌های هوایی ایالات متحده وجود ندارد و این امر منجر به مرگ تعداد بیش‌تری افراد غیرنظامی خواهد شد.