آیا بداخلاق‌ها کم‌تر عمر می‌کنند

آیا بداخلاق‌ها کم‌تر عمر می‌کنند استرس‌های روحی و جسمی ناشی از عصبانیت و بداخلاقی اثرات منفی زیادی بر سلامتی دارند؛ مطالعات متعدد نشان می‌دهد که این اثرات می‌توانند به از بین رفتن زودهنگام افراد منجر شوند. به گزارش ایرنا از روزنامه دیلی‌میل، تسلط بر اعصاب، دشوار اما ضروری است. بسیاری از افراد قادر به مهار […]

آیا بداخلاق‌ها کم‌تر عمر می‌کنند

استرس‌های روحی و جسمی ناشی از عصبانیت و بداخلاقی اثرات منفی زیادی بر سلامتی دارند؛ مطالعات متعدد نشان می‌دهد که این اثرات می‌توانند به از بین رفتن زودهنگام افراد منجر شوند.

به گزارش ایرنا از روزنامه دیلی‌میل، تسلط بر اعصاب، دشوار اما ضروری است. بسیاری از افراد قادر به مهار خشم خود و یا آگاه به ضرورت آن نیستند؛ در این گزارش به چند دلیل اشاره شده است که نشان می‌دهد کنترل عصبانیت تا چه اندازه برای سلامت فرد مفید است.

محققان دانشگاه ایالتی آیووا در مطالعه بر مردان ۲۰ تا ۴۰ ساله متوجه شدند که احتمال از بین رفتن مردان عصبانی در قیاس با افراد آرام‌تر در ۳۵ سال بعدی زندگی، یک و نیم برابر بیش‌تر بود.

محققان این افزایش را ناشی از فاکتورهایی می‌دانند که استرس را با آسیب فیزیولوژی ارتباط می‌دهند. از سوی دیگر آزادسازی مکرر آدرنالین در طول دوره‌های استرس به دی.ان.ای آسیب می‌زند که می‌تواند به ابتلا به بیماری‌های تهدیدکننده حیات مانند مولتیپل اسکلروزیس یا MS منجر شود.

بداخلاقی و اختلال خواب : به گفته محققان علوم اعصاب دانشگاه ماساچوست، افرادی که در معرض تحریکات ناشی از خشم قرار دارند، صرف نظر از چگونگی ایجاد این احساس، بیش‌تر احتمال دارد که بیخوابی را تجربه کنند.

عصبانیت و سردرد: احساساتی مانند هیجان یا خشم، هورمون‌های استرس کورتیزول، آدرنالین و تستوسترون را آزاد می‌کنند. این مواد شیمیایی موجب افزایش جریان خون به مغز شده که تورم رگ‌های خونی و اعصاب اطراف مغز را در پی دارد.

این فشار می‌تواند باعث تنش و سردرد شود.

عصبانیت و بیماری ریه: محققان دانشکده بهداشت عمومی هاروارد متوجه شدند که افرادی که طبیعت خشنی دارند، عملکرد سیستم تنفسی آنها ضعیف است.

عصبانیت و اضطراب و افسردگی: هنگامی که احساس خشم می‌کنیم، انتقال دهنده‌های عصبی و برخی هورمون‌ها از طریق جریان خون ارسال می‌شوند که به نوبه خود موجب افزایش ضربان قلب و تنش عضلانی می‌شود.

عصبانیت و بیماری‌های مکرر: کورتیزول بسیار زیاد در بدن – که توسط غدد آدرنالین در دوره‌های خشم آزاد می‌شود – می‌تواند بر هم خوردن تعادل قند خون، سرکوب تیروئید و حتی کاهش تراکم استخوان را در پی داشته باشد.

خشم و خطر بیماری قلبی: افزایش فشار خون در نتیجه افزایش آدرنالین موجب می‌شود که قلب سریعتر بزند و خطر ابتلا به ریتم‌های غیرعادی و بالقوه کشنده قلبی را افزایش می‌دهد.

عصبانیت و چین و چروک پوست:

محققان برزیلی نشان داده‌اند که استرس زیاد میزان گلوکوکورتیکوئیدهای موجود – هورمون درگیر در تولید کلاژن ترکیبات پوستی را افزایش می‌دهد.

کمبود کلاژن موجب قرمزی و چروکیدگی پوست می‌شود. علاوه بر این، سیستم ایمنی ضعیف ناشی از واکنش استرس موجب افزایش واکنش‌های التهابی به پاتوژن‌های زیر پوست می‌شود.

 

متخصصان پوست دانشگاه روچستر می‌گویند، افزایش دوره‌های خشم در عملکرد حفاظتی پوست اختلال ایجاد می‌کند و باعث می‌شود که آلرژن‌ها راحت‌تر نفوذ کنند و وضعیت‌های پوستی مانند درماتیت و پسوریازیس ایجاد کنند.