درآغوش گرفتن نوزاد‌ها بر ساختار ژنتیکی آنها تأثیر می‌گذارد محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا دریافتند میزان تماس‌های بدنی آرامش‌بخش بین نوزاد و شخص نگهدارنده او می‌تواند ساختار ژنتیکی نوزادان را در سطح مولکولی تحت تأثیر قرار دهد و آثار این تماس‌‌ها بعد از ۴ سال نمایان می‌شود. به گزارش ایرنا از ساینس، براساس این تحقیقات سلول‌های […]
درآغوش گرفتن نوزاد‌ها بر ساختار ژنتیکی آنها تأثیر می‌گذارد
محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا دریافتند میزان تماس‌های بدنی آرامش‌بخش بین نوزاد و شخص نگهدارنده او می‌تواند ساختار ژنتیکی نوزادان را در سطح مولکولی تحت تأثیر قرار دهد و آثار این تماس‌‌ها بعد از ۴ سال نمایان می‌شود.
به گزارش ایرنا از ساینس، براساس این تحقیقات سلول‌های نوزادانی که پریشان‌تر بوده و تماس فیزیکی کم‌تری دریافت کرده‌اند، در مقایسه با سن آنها کم‌تر از حد انتظار رشد می‌کند.
این تحقیقات روی ۹۴ نوزاد ۵ هفته‌ای سالم در بیمارستان کودکان بریتیش کلمبیا انجام گرفت و از والدین آنها خواسته شد سابقه‌ای از رفتار نوزادان (شامل خواب، تغذیه، سروصدا و گریه) را به همراه مدت زمان مراقبت همراه با تماس بدنی با نوزادان را یادداشت کنند.
محققان در این بررسی‌ها بین کودکانی که با والدین تماس بدنی زیادی داشتند و کودکانی که تماس بدنی آنها با والدین کم بود، متوجه تفاوت چشمگیری در متیلاسیون در ۵ نقطه مهم از DNA آنها شدند. دو مورد از این نقاط مربوط به ژن‌هایی بودند که سیستم ایمنی و متابولیسم بدن را کنترل می‌کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.