چقدر مستعد چاقی هستیم؟ براساس مطالعه‌ای که در مجله Obesity به چاپ رسیده است، به نظر می‌رسد فاکتورهای ژنتیکی باعث به هدر رفتن تلاش بسیاری از افراد برای لاغری می‌شود. به گزارش سینا پرس، مرض چاقی، با افزایش شیوع در بزرگسالان و کودکان، یکی از عمده‌‌‌ترین علل قابل پیشگیری از بین رفتن افراد در سرتاسر […]
چقدر مستعد چاقی هستیم؟
براساس مطالعه‌ای که در مجله Obesity به چاپ رسیده است، به نظر می‌رسد فاکتورهای ژنتیکی باعث به هدر رفتن تلاش بسیاری از افراد برای لاغری می‌شود.
به گزارش سینا پرس، مرض چاقی، با افزایش شیوع در بزرگسالان و کودکان، یکی از عمده‌‌‌ترین علل قابل پیشگیری از بین رفتن افراد در سرتاسر جهان است و صاحب نظران آن را به عنوان یکی از جدی‌‌‌ترین مشکلات سلامت عمومی در قرن بیست و یکم می‌دانند. مرض چاقی در بسیاری از مناطق مدرن جهان، (مخصوصاً درجهان غرب) به عنوان لکه‌دار شدن شناخته می‌شود؛ چاقی وضعیت پزشکی است که بافت چربی بیش از حد طبیعی در بدن فرد انباشته شده باشد. انباشت بیش از حد بافت چربی می‌تواند باعث پسرفت شاخص‌های سلامتی، از جمله کاهش میانگین طول عمر و یا کاهش کیفیت زندگی گردد. شایع‌‌‌ترین روش برای تخمین چاقی استفاده از شاخص توده بدن (BMI) است. شاخصی که با تقسیم کردن وزن شخص بر حسب کیلوگرم بر توان دوم قد وی بر حسب متر به دست می‌آید.
مرض چاقی احتمال ابتلا به بیماری‌های گوناگون، به خصوص بیماری‌های قلبی، دیابت نوع دوم، انواع مشخصی از سرطان، آرتروز استخوان و آسم را افزایش می‌دهد. مرض چاقی بیش‌تر به وسیله ترکیب بیش از اندازه انرژی غذایی ورودی، تحرکات بدنی کم و استعداد ژنتیکی، ایجاد می‌شود. هرچند اندک مواردی در ابتدا به وسیله ژن، اختلالات غدد درون ریز، دارو‌‌ها یا امراض روانی ایجاد می‌شوند. به عنوان شاهدی بر این نظریه، برخی از افراد چاق با وجود کم غذا خوردن، به دلیل محدود بودن متابولیسم کند بدن، دچار افزایش وزن می‌شوند. رژیم غذایی و تمرینات ورزشی راه‌حل‌های اصلی مرض چاقی هستند. کیفیت رژیم غذایی را می‌توان با کاهش مصرف غذاهای پرانرژی مانند غذاهای پرچرب و شیرین، و همچنین استفاده بیش‌تر از غذاهای گیاهی رژیمی، افزایش داد. داروهای ضد چاقی ممکن است جهت کاهش اشتها یا جلوگیری از جذب چربی، در کنار یک رژیم غذایی مناسب استفاده شوند. اگر رژیم غذایی، ورزش و دارو مؤثر نباشند، بالن شکمی می‌تواند به کاهش وزن کمک کند؛ یا ممکن است جراحی برای کاهش حجم شکم و یا طول روده، به جهت ایجاد سیری زودرس و کاهش توانایی جذب مواد مغزی، انجام گیرد.
انباشت بیش از حد بافت چربی می‌تواند باعث پسرفت شاخص‌های سلامتی، از جمله کاهش میانگین طول عمر و یا کاهش کیفیت زندگی گردد.
دلایل متنوعی برای علت چاقی ارایه شده است. اما مطالعه اخیر نشان می‌دهد که عوامل ژنتیکی نیز در بروز چاقی و عدم کاهش وزن نقش دارد. ژن‌هایی شناخته شده‌اند که می‌توانند چاقی را تحت تأثیر قرار دهند به‌طور مثال ژنی به نام MTIF3 می‌تواند به راحت لاغر شدن، کمک شایانی کند.
همچنین، در مطالعات گذشته گزارش شده است که فاکتورهای ژنتیکی می‌توانند علایق غذایی و ورزشی افراد را تحت تأثیر قرار دهند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.